اختلالی که سخن گفتن و تنفس افراد را درگیر می کند
اختلالات گفتاری یکی از موارد رایج در میان کودکان است. یکی از این اختلالات دیس آرتری است. این بیماری نوعی اختلال تکلم حرکتی بوده و ناشی از آسیب به نورون مغز است.
در واقع دیس آرتری زمانی رخ می دهد که عضلاتی که برای تنفس و سخن گفتن استفاده می شود به دلیل ضعیف بودن یا فلج شدگی، اصوات نامفهومی را در زمان سخن گفتن تولید می کنند. از این رو، برای این افراد گفتار درمانی تجویز می شود.
دیس آرتری به دلیل آسیب به مغز و نورون ایجاد می شود و عضلاتی که مسئول کنترل زبان، لب ها، کام، فک و حنجره هستند را درگیر می کند. دیگر مواردی که ممکن است تحت تاثیر این اختلال قرار بگیرد شامل تنفس کردن، توانایی ایجاد اصوات واضح، ریتم سخن گفتن و بلندی صدای افراد است.
دیس آرتری می تواند شدید و ملایم باشد و همچنین احتمال بروز آن همراه با سایر اختلالات گفتاری وجود دارد. با این حال، این اختلال در بزرگسالان و کودکان دیده می شود. از رایج ترین علائم این اختلال می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
1- تند یا کند صحبت کردن
2- آرام یا بلند سخن گفتن
3- ناتوانی در حرکت دادن زبان، لب ها، و فک به طور صحیح
4- مانند روبات سخن گفتن
5- تغییر در صدا مانند زمختی، تو دماغی و ...
6- ناتوانی در کنترل گام صدا (زیر و بم ساختن صدا هنگام سخن گفتن)
7- ناتوانی در ساختن کلمات بلند
8- به سختی غذا خوردن و نوشیدن
9- ناتوانی در کنترل بزاق
راهکار های درمانی متعددی برای دیس آرتری وجود دارد اما این موضوع ارتباط مستقیمی با دلیل به وجود آمدن این اختلال دارد. برای مثال، اگر این اختلال ناشی از مصرف دارو باشد، پزشک با تغییر داروی فرد به کاهش علائم بیماری کمک می کند.
یک آسیب شناس گفتاری (پاتولوژیست) می تواند به فرد چگونگی بهبود سخن گفتن را آموزش دهد. همچنین او می تواند ورزش هایی برای تقویت عضلات گفتاری، کنترل سرعت سخن گفتن، و کمک به فهم بهتر فرد از سخنان دیگران را ارائه کند.
رایج ترین توصیه ها به افراد مبتلا به این اختلال برای واضح سخن گفتن شامل موارد ذیل می شود:
1- به فردی که با او سخن می گویید نگاه کنید.
2- پیش از سخن گفتن، نفس عمیق بکشید.
3- سعی کنید قبل از سخن گفتن آرامش خود را حفظ کنید.
4- به آرامی سخن بگویید و هیچ عجله ای نداشته باشید.
5- از جملات کوتاه استفاده کنید.
6- از نوشتار یا حرکات دست برای توضیح منظورتان بهره ببرید.