مسیر های کوهنوردی شمال تهران | امن کوهنوردی کنید

کوه پیمایی همیشه یکی از ورزش ها و تفریحاتی بوده که توجه علاقه مندان را به خود جلب کرده، اما این ورزش و سرگرمی چندان هم بی خطر نیست، بنابراین باید سعی کنیم که همیشه بهترین و امن ترین مسیر را برای خود انتخاب کنیم. در کشور ما هم افراد زیادی به این ورزش علاقه مند هستند و در شهر های مختلف از جمله تهران به آن می پردازند. کوهستان های شمال تهران یکی از مسیر های پر رفت و آمد در این زمینه محسوب می شود و چه بسا که در این مسیر نیز هر ساله شاهد حوادثی تلخ هستیم. بنابراین در این مطلب، شما را با مسیرهای کوهنوردی تهران یا به عبارتی مسیرهای کوهنوردی شمال تهران آشنا می کنیم تا سفری بی خطر داتشته باشید. با همگردی همراه باشید.

مسیر کلکچال

یکی از جذاب ترین مسیرهای کوهنوردی شمال تهران که حتی باعث برگزاری تورهای تفریحی دانش آموزان نیز می شود، وجود مجتمع کوهستانی کلکچال است که مدیریت آن با آموزش و پرورش می باشد. برای حرکت در این مسیر باید سفر خود را از پارک جمشیدیه آغاز کنید و پس از گذراندن مقداری از مسیر و صرف 2 ساعت زمان، مسیر پهن، زیگزاگ و کم شیب می شود تا جایی که به مجتمع کلکچال می رسیم که در ارتفاع 2600 متری واقع شده است. کوهپیمایی در این مسیر خطر خاصی به دنبال ندارد، اما در فصل زمستان یخ زده و لغزنده است، پس حتما با لباس مناسب و کفش یخ شکن و همچنین باتوم کوهنوردی حرکت نمایید. در محوطه مجتمع کلکچال، برجی دیدنی قرار گرفته که حتی می تواند نمادی برای شناسایی این مسیر باشد. در سایر فصول به جز فصل زمستان می توان از این مجتمع به سمت شمال غربی حرکت کرد تا به گردنه ای به نام گرز دره رسید. ارتفاع قله کلکچال، 3340 متر است که در صورتی که بخواهیم به آن صعود کنیم، از گردنه گرز دره و از سمت یال شمال شرقی که از مسیرهای کوهنوردی تهران هستند، می توانیم صعود خود را کامل کنیم. در سمت غرب مسیر، پناهگاه شیرپلا واقع شده که در فصل زمستان از برف پوشیده شده و بهمن در این فصل جان چند تن را گرفته است.

ولنجک (تله کابین توچال)

از زمانی که ماشین خود را پارک می کنید، تا صعود به قله توچال 7 ایستگاه وجود دارد که از مسیرهای کوهنوردی شمال تهران هستند. با تله کابین توچال نیز تا جایی از این مسیر را می توانید طی کنید. از پارکینگ تا ایستگاه یک تله کابین، یک مسیر آسفالت وجود دارد و در صورتی که بخواهیم، ادامه مسیر را پیاده طی کنیم، مسیری مارپیچ اما با شیب کم تا ایستگاه دوم تله کابین پیش روی ماست که تقریبا یک ساعت به طول می انجامد. اگر بخواهیم در این مسیر از مسیرهای کوهنوردی شمال تهران حرکت کنیم، از ایستگاه دوم تا ایستگاه پنجم راهپیمایی کنیم، در شرایطی کاملا عادی سه ساعت زمان می خواهد. باید در نظر داشته باشید که افرادی با داشتن تجربه در سطح عادی بهتر است، اینکار را نکنند، زیرا در فاصله مسیر بین ایستگاه دوم تا پنجم هیچ ایستگاه استراحت و یا رستورانی وجود ندارد و همچنین خطر پایین آمدن سطح انرژی، سقوط بهمن، گم شدن و همچنین سقوط نیز وجود خواهد داشت، اما در ایستگاه پنجم یک مجتمع رفاهی وجود دارد که پناهگاه محسوب نمی شود، زیرا در آن خدمات کوهنوردی ارائه نمی گردد و تنها مکانی خوش آب و هوا و تفریحی برای گردشگران عادی که علاقه مند به ارتفاع هستند، می باشد. کوهنوردان پس از گذشتن از این ایستگاه و گذاشتن حدود 4 ساعت زمان و گذشتن از ایستگاه هفتم، صعود خود را کامل می کنند. افرادی که به این کوهپیمایی می روند، به خصوص در فصل زمستان باید برنامه ریزی دقیق داشته باشند تا بروز هرگونه خطر احتمالی جان آن ها را تهدید نکند و همچنین باید بدانند که طی این مسیر تا جایی که تله کابین وجود دارد، دارای اختلاف دمای ناگهانی بین مبدا و مقصد است، پس در همراه داشتن وسایل مناسب و پوشاک به ویژه برای کودکان و افرادی که به این اختلاف دما حساس ترند، دقت کافی را داشته باشند .

مسیر کوهستانی دارآباد

از دیگر مسیرهای کوهنوردی شمال تهران، مسیر دارآباد است که به نوعی از یک مسیر شروع می شود که در میانه راه به دو بخش تقسیم شده و به نقطه انتهایی می رسد. در اینجا سوال پیش می آید که آیا شما قصد دارید به قله دارآباد بروید و یا تنها می خواهید به منطقه تفریحی پارک ساحلی دارآباد تفریح کنید؟ برای رفتن به هر دو نقطه ابتدا باید در منطقه شمال شرقی شمیران ماشین خود را پارک کن و سپس به راهی که در مقابلتان است و دارای تابلو روددره و ارتفاعات دارآباد می باشید، ادامه دهید. در این مسیر ابتدا به پلی کوچک می رسید که وقتی در حال رد کردن این پل هستید، کم کم ارتفاعتان زیاد می شود و پس از پایان پل اولین استراحتگاه یعنی یک کافه کوهستانی را خواهید دید. برای ادامه راه می توانید از سمت شرق رودخانه، گذر کنید. این مسیر شما را به سمت شمال هدایت می کند. بعد از طی کردن مسافتی به دره کوچکی می رسید و شما می توانید در اینجا مقصد اصلی خود را مشخص کنید، زیرا راه به دو بخش تقسیم شده است. اگر مایل بودید که به قله دارآباد بروید، باید از مسیری که شما را به سمت شیب تند هدایت می کند، بروید. نام این منطقه، "یال شن سیاه" است. این مسیر در جهت شمال شرقی بوده و لازم است تا شما زمانی برابر با 2 ساعت را طی کنید. حال به یال جنوبی قله می رسید. برای تمام کردن راهی که آمده اید، باید مسیر را به سمت شمال عوض کرده که دارای شیب ملایمی است و در نهایت در انتهای این مسیر از مسیرهای کوهنوردی تهران به قله 3191 متری دارآباد می رسید. این راه بهترین راه پیشنهادی در تمام فصول است، هرچند که برای فصل تابستان، راه های دیگری هم وجود دارند، اما پر خطر هستند و تاکنون چندین نفر در این راه ها جان خود را از دست داده اند، اما اگر تنها قصد تفریح دارید، در قسمتی که راه، دو قسمت می شود، باید جهت مخالف را طی کنید تا در نهایت به گردشگاه های حاشیه رود و آبشارها برسید. در نهایت در این بخش از مسیرهای کوهنوردی تهران باید بسیار مراقب بهمن باشید، زیرا احتمال ریزش از بالای چشمه درازلش هم نیز وجود دارد .

مسیر دربند یا شیرپلا

یکی دیگر از مسیرهای کوهنوردی تهران که در ارتفاعات شمال آن وجود دارد و باز هم به ارتفاعات توچال ختم می شود. اول از همه خوب است بدانید که ابتدای این مسیر از میدان سریند، تندیس کوهنورد می گذرد که ارتفاع این مجسمه 1800 متر است. این مسیر بر سر راه خود از آبادی پس قلعه، پناهگاه شیرپلا و جان پناه امیری، بدون هیچ گونه خدمات رفاهی می گذرد. این جان پناه نیز در ارتفاع 3480 متری قرار دارد و در نهایت به قله توچال ختم می شود، البته نقاط مختلف دیگری هم هستند در این مسیر که کاربرد های متفاوتی دارند، مانند بند یخچال که محل تمرین سنگنوردی است، دره اوسون، مجتمع کلکچال، قله اسپیلت، ایستگاه پنج تله کابین و ... اما تمامی این مسیرها فرعی بوده و مطمئن باشید که در زمستان می تواند برایتان خطر ساز باشد، حتی در بقیه فصول هم بهتر است که با آگاهی کامل بروید. مسیر های زیادی برای رسیدن به قله توچال وجود دارند، اما اگر می خواهید که کوتاه ترین راه را در این مسیرهای کوهنوردی تهران برای رسیدن به توچال انتخاب کنید، باید بدانید که این مسیر، بهترین است، هرچند که به نسبت دارای خطراتی هم هست. اگر این مسیر را انتخاب می کنید، خود را باید برای طی مسیر های پر شیب نیز آماده کنید. با اینکه این مسیر طرفداران بسیاری دارد و شلوغ است، اما طی کردن آن چندان آسان نیست، به طوری که در منطقه شیرپلا پله های فلزی کار گذاشته شده اند تا بتوانند مردم از این مسیر عبور کنند، به همین دلیل هم بهتر است که در زمستان، گذر از این مسیر را فراموش کنید، زیرا عبور بسیار دشوار می باشد، به طوری که مسیر یخ می زند و حتی اگر موفق شوید که به ارتفاعات برسید، بادگیر بودن مسیر بسیار اذیتتان خواهد کرد. در حین گذر از مسیر می توانید در منطقه شیرپلا توقف و در مجتمع کوهستانی استراحتی کنید و در صورت تمایل به ادامه راه بپردازید. این مجتمع، خدماتی چون غذا و محل خواب را در اختیار مسافران قرار می دهد. در هنگامی که قصد صعود به قله را دارید، زمان مورد نظر را در نظر بگیرید، زیرا اگر در تایم تعطیلی تله کابین به نوک قله برسید، بسیار برایتان مشکل ساز خواهد شد و حتی اگر می بینید که زمان کافی هم دارید، باز هم برای بالا رفتن اقدام نکنید، زیرا در شرایط بد جوی قابل استفاده نیست. تله کابین در زمستان تنها تا ساعت 15 مشغول به کار است و اما باز هم در این ساعاتی که مشغول جا به جایی مسافران می باشد، اسکی بازان را در اولویت قرار می دهد. در نهایت که به قله توچال می رسید، جان پناهی وجود دارد، اما این جان پناه نمی تواند برای شما امن باشد، زیرا در بیشتر مواقع سرد و پوشیده از برف می باشد. این نکته را به خاطر داشته باشید که در زمان نزدیک شدنتان به قله به سمت شمالی منحرف نشوید، زیرا اصلا شرایط مناسبی ندارد و ممکن است که خطراتی چون گم شدن، تحلیل انرژی، بهمن زدگی و...  را برایتان به دنبال داشته باشد.

درکه (پلنگچال)

درکه نام مسیری از مسیرهای کوهنوردی تهران است که مشتاقان بسیار  زیادی در تمامی فصول دارد، هرچند می توان گفت که در فصل زمستان این مسیر محدودیت هایی دارد. در طول این مسیر به دره پلنگچال برخورد خواهید کرد و اگر قصد ادامه مسیر را دارید، باید به سمت شمال حرکت کرده و از کنار این دره و رودخانه کنارش بگذرید. در انتهای این مسیر به پناهگاهی به نام پناهگاه پلنگ چال می رسید که مجموعا می توان گفت که 2550 متر را تا آنجا طی کرده اید. خوب است بدانید که در کنار این رودخانه که در ضلع غربی واقع شده، دره ای پردرخت نیز وجود دارد. خود را از دیدن این دره بی نصیب نکنید. نام این دره یا جنگل، "کارا موسوم" است. به طور دقیق این جنگل نیم ساعت از مسیر درکه _ پلنگچال فاصله دارد که در تمام فصول بدون هیچ نگرانی می توانید به آنجا بروید، اما باید بدانید که این مسیر در زمستان تنها تا قسمتی امن می باشد، یعنی تا منطقه ای به نام "اذغالچال" و بعد از آن احتمال ریزش بهمن وجود دارد. بهتر است که اصلا ریسک نکنید، زیرا تاکنون چندین نفر در این مسیر کشته و یا زخمی شده اند. بعد از گذشتن از جنگل کارا موسوم می توانید برای دیدن دو قله مسیرتان را ادامه دهید، اما باید بدانید که این مسیر دارای شیب بسیار تندی است و به همین دلیل هم خلوت بوده و در نهایت شما را به قله های دو شاخ و چین کلاغ می رساند. باید بدانید که تمامی این مسیر ها باید با آگاهی کامل و راهنما طی شوند، وگرنه در میانه های راه به مشکل جدی برخواهید خورد. در نهایت که شما به مقصدتان یعنی مجتمع کوهستانی پلنگچال رسیدید، باز هم راهی وجود دارد و شما می توانید ادامه دهید تا در نهایت به تله کابین توچال برسید که در ایستگاه شماره 5 واقع شده است.