6 فایده شگفت انگیز چغندر برای سلامتی

شفقنا/ چغندر لزوماً در رژیم های غذایی اصلی بسیاری از افراد وجود ندارد. اما این سبز ریشه ای منحصر به فرد ممکن است مجموعه ای از مزایای سلامتی، از جمله کاهش فشار خون تا بهبود عملکرد ورزشی را فراهم کند. چغندر همچنین حاوی انواع مواد مغذی و ترکیباتی است که در بسیاری از غذاهای دیگر یافت نمی شود.

چغندر فشار خون را کاهش می دهد

چغندر حاوی نیترات است که بدن آن را به اکسید نیتریک تبدیل می کند. اکسید نیتریک یک رگ گشاد کننده عروق است که رگهای خونی را شل و گسترده می کند و به همین طریق می تواند فشار خون را کاهش دهد.

یک مطالعه کوچک در سال 2015 نشان داد که نوشیدن 250 میلی لیتر آب چغندر در روز و طی چهار هفته برای کاهش فشار خون در بیماران مبتلا به فشار خون کافی است. بر اساس یک مطالعه کوچک در سال 2014، چغندر همچنین می تواند فشار خون را در افراد مسن و دارای اضافه وزن کاهش دهد.

چغندر می تواند با التهاب مقابله کند

رنگ قرمز تیره چغندر توسط بتالایین، ماده مغذی گیاهی تولید شده توسط گیاهان که دارای خواص آنتی اکسیدانی است، ایجاد می شود. بتالاین دارای خواص ضد التهابی است زیرا می تواند آنزیم سیکلواکسیژناز-2 (COX-2) را که با التهاب همراه است سرکوب کند.

التهاب مزمن می تواند به بافت سالم آسیب برساند و خطر مشکلات سلامتی طولانی مدت مانند بیماری های قلبی، سرطان، دیابت و آلزایمر را افزایش دهد. التهاب مزمن کمی شبیه زنگ زدگی روی آهن است. اگر زنگ زدگی را از بین نبرید و مدام آن را در معرض عناصر قرار دهید، همچنان تخریب می شود.

در یک مطالعه کوچک در سال 2016 ، محققان دریافتند که التهاب سیستمیک برای کسانی که فشار خون دارند پس از دو هفته مکمل با چغندر پخته یا آب چغندر خام بهبود یافته است. آب چغندر خام حتی در مقایسه با چغندر پخته در مبارزه با التهاب نیز موثر بود.

چغندر به کاهش وزن کمک می کند

هنگامی که می خواهید وزن خود را کاهش دهید، خوردن غذاهایی که سیر کننده هستند می تواند بسیار مفید باشد تا احساس سیری کنید و پرخوری نکنید.

چغندر از نظر محتوای آب و فیبر غنی است. این می تواند به شما کمک کند تا بهتر سیر و هیدراته شوید، همچنین می تواند به احساس سیری کمک کند.

چغندر کالری نسبتاً کمی دارد و حاوی مقدار مناسبی پروتئین برای یک سبزیجات ریشه ای است، که این باعث می شود که برای کسی که سعی در کاهش وزن دارد، یک انتخاب سالم باشد.

چغندر یبوست را از بین می برد

مقدار بالای فیبر و آب چغندر به هضم غذا کمک می کند. فیبر با بزرگ شدن مدفوع به شما در داشتن حرکات روده ای طبیعی کمک می کند و احتمال یبوست را برای شما کم می کند.

فیبر همچنین می تواند به جلوگیری از بیماری های گوارشی مانند سرطان روده بزرگ، بیماری ریفلاکس معده و مری و دیورتیکولیت کمک کند.

چغندر از سلامت مغز پشتیبانی می کند

از آنجا که چغندر می تواند فشار خون را کاهش دهد، بنابراین می تواند خطر سکته مغزی و سایر مشکلات مغزی را کاهش دهد.

هر زمان فشار خون بالا باشد، خطر سکته مغزی و سایر شناختها افزایش می یابد. بنابراین، کاهش فشار خون به شما کمک می کند و همچنین سهولت و میزان خون وارد مغز را افزایش می دهد.

نیتراتهای موجود در چغندر نیز ممکن است در سلامت مغز نقش داشته باشد. مطالعه ای که در سال 2011 روی بزرگترهای مسن انجام شد نشان داد که نیترات ها جریان خون را در مناطق مهم مغز مانند لوب پیشانی که با توجه و حافظه فعال ارتباط دارد افزایش می دهد.

چغندر عملکرد ورزشی را بهبود می بخشد

نیتراتهای موجود در چغندر نیز ممکن است عملکرد ورزشی را بهبود بخشند، به دلیل تأثیری که آنها بر میتوکندری دارند، بخشی از سلول که انرژی تولید می کند. نیترات ها کارایی میتوکندری سلولی را بهبود می بخشند.

از آنجا که میتوکندری برای تولید انرژی در سلولهای شما مورد نیاز است، هر چیزی که بتواند عملکرد آنها را با کارآیی بیشتری انجام دهد به عملکرد ورزشی کمک می کند.

یک مطالعه کوچک در سال 2016 نشان داد که کنسانتره چغندر غنی از بتالئین می تواند عملکرد را در دوندگان رقابتی بهبود بخشد. کسانی که کنسانتره چغندر مصرف کردند نسبت به افرادی که دارونما داشتند، میزان تحمل فشار کمتری داشتند. آنها همچنین افزایش کمتری در لاکتات دهیدروژناز داشتند که نشانگر آسیب عضلانی است. یک مطالعه کوچک دیگر در سال 2019 نشان داد که نیترات های حاصل از آب چغندر باعث کاهش خستگی عضلات می شوند.

مانند هر غذایی، مصرف بیش از حد چغندر هم می تواند منجر به برخی مشکلات سلامتی شود. خطرات ناشی از مصرف زیاد عبارتند از:

افزایش خطر ابتلا به سنگ کلیه: از آنجا که چغندر سرشار از ترکیب اگزالات است خوردن زیاد آن می تواند در تشکیل سنگ کلیه نقش داشته باشد.

می تواند نقرس را بدتر کند: اگر از نقرس رنج می برید ، ممکن است بخواهید از چغندر خودداری کنید. اگزالات موجود در چغندر می تواند باعث افزایش اسید اوریک شود که می تواند نقرس را بدتر کند.