وضعیت خانه نایب اسدالله اصفهان چگونه است؟

ایسنا/ بدنبال خبرهای منتشر شده، این سوال مطرح می شود که وضعیت خانه نایب اسدالله اصفهان چگونه است؟

خانه ای روی آب

خانه نایب اسدالله مربوط به دوره قاجار است. پلاک شماره 160 بن بست نظام در محله مکینه خواجو، یادگار خداوندگار نی ایران که در تاریخ 24 اسفند 1383 با شماره 11456 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

روزنامه همشهری مورخ دوشنبه 21 مهر 1399 در فهرست مزایده فروش املاک تملیکی و مازاد بر نیاز بانک سپه واقع در استان اصفهان از خانه نایب اسدالله نام برد. در این آگهی، شماره پلاک ثبتی 2341 با کاربری مسکونی به نشانی اصفهان، چهار باغ خواجو، جنب مدرسه فرزانه، نبش بن بست نظام با عرصه حدود 436 مترمربع و اعیان حدود 286 مترمربع به صورت نقد و با قیمت پایه صد و چهار میلیارد ریال به مزایده گذاشته شده و در توضیح این پلاک آمد که «ملک مذکور در فهرست آثار ملی ثبت شده و اخذ کلیه مجوزات مربوطه و همچنین هزینه های متعلقه صادره از مراجع قانونی در خصوص انتقال سند مالکیت به عهده برنده مزایده است و بصورت وضع موجود به فروش می رسد.» در این آگهی همچنین ذکر شده که نوزدهم آذر نتایج مزایده اعلام می شود.

نایب نی را از آغل گوسفندان به دربار پادشاهان برد

در پرونده ثبتی خانه نایب اسدالله درباره صاحب این ملک آمد: «نایب اسدالله فرزند حسین خان در اصفهان چشم به جهان گشود و دوران طفولیت را نزد پدرش که از نوازندگان مشهور نی بود به تعلیم و فراگیری این ساز پرداخت. نایب جز پدرش، استاد دیگری نداشته و تنها بدلیل علاقه و پشتکار و خلاقیت توانسته در زمره یکی از موسیقیدانان برجسته درآید. او در نواختن تار نیز مهارت فوق العاده ای داشت و شاگردان لایقی نیز تربیت کرد که از آن جمله می توان به مرحوم استاد حسین آقا شهنازی و مرحوم استاد جلال تاج اشاره کرد.

نایب اسدالله در یکی از دستگاه های ایرانی گوشه ای اضافه کرد که امروز به نام بغدادی نایب معروف است. نایب اسدالله مظهر پاکی و خلوص نیت بود و به قول خودش کسی بود که نی را از آغل گوسفندان به دربار پادشاهان برد.

او با استادان بزرگ و مهم آن زمان نظیر سماع حضور و آقا حسین قلی رابطه نزدیکی داشت و آموخته ها و تجارب خود را به رایگان در دسترس هنرمندان قرار می داد. تاریخ فوت این استاد بزرگ به درستی مشخص نیست اما مزارش بطوریکه یکی از نوادگان وی به نام عباسعلی مظفری می گوید در تخت فولاد اصفهان روبروی مقبره فیض کاشانی در زیر یک دیوار واقع شد. قابل ذکر است خانه نایب اسدالله در دوره قاجار بنا شده است.»

قرار بود خانه نایب با پلاکی از ارگ جهان نما معاوضه شود

مهدی پاک نژاد، از همراهان انجمن اصفهان پژوهان پیرامون وضعیت خانه نایب اسدالله اصفهان چگونه است؟، می گوید: خانه نایب در سال 1382 توسط انجمن اصفهان پژوهان به ثبت ملی رسید. ما با کمک جوانهای عاشق اصفهان تلاش کردیم این خانه محفوظ بماند. بانک سپه خانه نایب را خریده بود و این خانه بعد از خرید ثبت ملی شد. بانک از این موضوع عصبانی بود. ما خیلی تلاش کردیم که این خانه حفظ شود، چون این خانه چون رهاشده و هر روز مخروبه می شد و مردم محل هم ناراحت بودند و در تخریب آن همکاری کردند. بارها و بارها به پایه های این خانه آب ریختند تا خراب شود، معتادان و افراد نادرست هم رفت وآمد می کردند و همسایه ها نگران بودند.

او پیرامون وضعیت خانه نایب اسدالله اصفهان چگونه است؟، ادامه می دهد: در دوره ای که آقای جمالی نژاد شهردار اصفهان بود ایشان موافقت کردند این خانه با پلاکی از ارگ جهان نمای اصفهان معوض داده شود و بعد هم در یک جلسه مصوب کردند که این خانه به خانه نی استان اصفهان تبدیل شود که متأسفانه با رفتن آقای جمالی نژاد این موضوع هم به فراموشی سپرده شد.

پاک نژاد پیرامون وضعیت خانه نایب اسدالله اصفهان چگونه است؟، تصریح می کند: ما خانه را نگه داشتیم و تا امروز ثبت ملی است، ولی از اینجا به بعد ما توان آن را نداریم و باید سازمانهایی جلو بیایند و این خانه از بانک خریداری یا معاوضه کنند و اینجا کاربری فرهنگی بگیرد. خانه وقتی به ثبت ملی رسید سالم بود، اما الان وضعیت آن بدتر شده است، نه سازمان میراث فرهنگی جلو می آید، نه شهرداری و نه بانک؛ در نتیجه مردم محل بهانه ای دستاویز می کنند تا تکلیف این خانه مشخص شود. خانه نایب اسدالله یا باید فرهنگسرا شود یا موزه نی استان اصفهان. ما این موضوع را هم مطرح کردیم ولی توجهی نشد.

او که از راهنمایان و مدرسان گردشگری است، می افزاید: نایب اسدالله جز اولین اساتید موسیقی ایران در دوره قاجار است که همراه با ناصرالدین شاه به دربار انگلستان راه پیدا کرد و ملکه انگلیس گردنبند خود را به نایب اسدالله هدیه کرد، نایب هم آدم دست به خیری بود و گردنبند اهدایی را فروخت و پولش را بین فقرا تقسیم کرد. نایب در نی نوازی خیلی قهار بود و سحرآمیز نی می نواخت، او همیشه یک نی کوتاه در جیب خود داشت و در هر جایی نی می نواخت. او هیچ وقت هنر خود را به اهل تکبر نداد.

پاک نژاد پیرامون وضعیت خانه نایب اسدالله اصفهان چگونه است؟، می گوید: نی سازی از آن اصفهان است و نی نوازان بزرگی در اصفهان بوده اند، نایب اسدالله، مهدی نوایی، عبدالخالق اصفهانی، حسین یاوری و حسن کسایی از اساتید بزرگ نی اصفهان و ایران هستند و باید میخی برای نی به نام اصفهان کوبید و هیچ جا بهتر از خانه نایب نیست که ما پیشنهاد دادیم و استقبال هم شد و شهردار وقت هم در هنر سرای خورشید دستور معرض داد ولی به فراموشی سپرده شد، اما اگرچه الان قیمت املاک بسیار بالا است، اما باز هم شهرداری می تواند معرض پرداخت کند. دروازه دولت جای خوبی برای بانک است و قرار بود بانک سپه یکی از مغازه های بزرگ در ارگ جهان نمای دروازه دولت را بگیرد و خانۀ نایب را به شهرداری واگذار کند و این خانه هم به ردیف بودجه های فرهنگی شهرداری برود و آرام مرمت شود، در این خصوص خاندان نایب اسدالله هم کمک زیادی کردند و عکس و فیلمهای زیادی دادند، اگر این انجام شود کار بزرگی برای فرهنگ و موسیقی و نی اصفهان است.

قولی که در حد حرف ماند

آنچه عضو سابق انجمن اصفهان پژوهان می گوید در اخبار منتشره سال 1395 قابل استناد است: «سی ام شهریور 1395 دریکی از سلسله نشست های کارنامه با عنوان ویژه برنامه دو یار یاور که به تجلیل از دو استاد نوازنده نی منوچهر شیخ صراف و احمد هنرمند و با حضور مهدی جمالی نژاد شهردار وقت اصفهان در هنر سرای خورشید برگزار و احمد هنرمند چنین درخواست کرد که «من از شهردار تقاضا دارم که بازدیدی از خانه این استاد گران قدر که در نوازندگی نی بسیار ابتکار داشت، داشته باشد. استاد نایب اسدالله هنرمند بزرگی بود که باید از ایشان یادکرد و خانه او را به موزه ای هنری یا مکانی برای فعالیت هنرمندان تبدیل کرد.»

در این نشست شهردار اصفهان پیرامون وضعیت خانه نایب اسدالله اصفهان چگونه است؟، گفت: «این هفته بازدیدی از خانه استاد نایب اسدالله انجام می شود و این خانه به تملک شهرداری درمی آید تا بتوانیم قدم مثبتی در حوزه هنر و نی نوازی در اصفهان برداریم.»

دنبالش باشی میتونی خرابش کنی!

به عنوان خریدار، برای اطلاعات بیشتر با شماره ای که در آگهی مزایده درج شده و مربوط به آقای شاه سنایی مسئول پشتیبانی بانک سپه شعبه مرکزی در خیابان توحید تماس می گیرم.

- برای خونه نایب اسدالله در چهارباغ خواجو زنگ زدم که برای مزایده گذاشتید، چند متره؟

- حدوداً 436 متر

- سند شش دانگ به نام بانکه؟

- بله به نام بانک سپه ولی زیر نظر میراث فرهنگی است. خانه مال میراث نیست مال بانکه اما بخاطر ارزش معنوی اش، میراث روی اون نظر داره.

- یعنی چی؟

- یعنی چون نایب اسدالله اینجا بوده ارزش دارد.

- امکان دخل و تصرف در خانه وجود داره؟

- باید با نظر میراث فرهنگی هر کاری در آن خانه انجام دهید و نظر میراث را اجرا کنید. البته این خونه ارزش تاریخی ندارد و فقط چون خونه نایب بوده ارزش داره. اگه خواستید بسازید باید با نظر میراث فرهنگی باشه که مثلاً چقدر ارتفاع داشته باشد یا عقب نشینی دارد یا نه یا چطور بسازید و کلاً طرح و نقشه را میراث می ده.

- پس ساخت و ساز باید با نظر میراث باشه.

- میشه ازش خانه سنتی ساخت، کافه، رستوران، قهوه خونه سنتی یا حتی خونه مسکونی سنتی البته طبق نظر میراث. امکان تخریب هم وجود دارد به چه درد می خوره.

- چندساله بانک سپه مالک این خونه ست؟

20 ساله که مالکیتش در اختیار بانک سپهه، وراث نایب اسدالله به بانک سپه فروختند ولی، آن روز که به بانک سپه انتقال دادن، بعد رفتند و ثبت میراثش کردن، قبل از انتقال به بانک ثبت میراث نبود و ما استعلام گرفتیم و مشکلی نداشت اما بعد ثبت کردن و از طرف بانک مرکزی تهران به ما اجازۀ ساخت ندادن چون می خواستیم اینجا بانک بسازیم و تهران به ما گفت که این ساختی که میراث میگه به درد شعبه بانک نمی خوره، چون میراث می خواست سنتی باشه ولی بانک می خواست ارتفاع بلند باشد و نمای اون هم فرق می کرد و درنهایت ما در ملکی دیگر ساختیم.

بعد چند مرحله آمدیم این ملک نایب اسدالله را بفروشیم که کار به عقب افتاد. اما واقعا بخواهیم بگوییم این خانه اصلا میراثی نیست و اگر کسی قانونی به دنبالش بره و وقت داشته باشه و بره دنبالش میشه تخریبش کنید و کلاً از میراث خارجش کنید چون قدمتش صدسال نیست، تیرچوبی هم هست و توی حیاطش هم یک ساختمان در ضلع شرقیش داره که تیرآهن و آجره، ولی اگه کسی باشه وکیل بگیره و پیگیری کنه به راحتی میشه از میراث خارجش کرد چون من چند وقت دنبال این کار بودم اما چون ما ارگان دولتی هستیم یعنی بانک دولتی هستیم نمی تونیم از یک ارگان دولتی شکایت کنیم چون هم بانک سپه و هم سازمان میراث فرهنگی ارگانهای دولتی هستن.

- می تونم این خونه رو ببینم؟

- بله، این شماره آقای اسدی برای دیدن خونه.

- چقدر قیمت می خوره توی مزایده؟

- 10 میلیارد و 400 میلیون تومان و فقط نقدی است. البته اگه مشکل میراث را نداشت تقریبا دو برابر این مقدار بود. تمام پیگیری و اخذ مجوزات هم با خریدار است.

مشخصات خانه نایب اسدالله در پرونده ثبتی

در پرونده ثبتی خانه نایب اسدالله در خصوص مشخصات این بنا آمده است: «بنا به شواهد تاریخی متعلق به نایب اسدالله نی نواز مشهور دوره قاجار است. این خانه از نوع حیاط مرکزی و یک اشکوبه است و فضاهای مختلف در دو جبهه آن جای گرفته اند، جبهه شرقی اصلی ترین بخش بنا است که یک ایوان و سه دری مشرف به آن در میانه ضلع و سه دری و دو اتاق و مطبخ در طرفین آن جای گرفته اند. سقف ایوان بطور کامل فروریخته و سه دری متصل به آن با پوشش طاق و تویزه پوشیده شده و دارای طاقچه و طاقچه بلند یا قوس هلالی است و در یک طرف این تالار کوچک یک اتاق به دری دیگر با پوشش طاق و تویزه وجود دارد که از طریق یک در یا تالار میانی ارتباط دارد و در کنار این سه دری یک اتاق با طاق تخت قرار دارد، در طرف دیگر ایوان راهرویی با بست گهواره ای وجود دارد که مطبخ در میانه آن جای گرفته و پلکانی در ابتدای مطبخ دسترسی به پشت بام را میسر می سازد و در روبروی مطبخ راهرو توسط یک در به تالار میانی راه می یابد و در کنار این راهرو اتاق دیگری وجود دارد که نمائی با قوس هلالی و طاق تخت دارد. در این اتاق یک بخاری دیواری گچ بری شده نیز تعبیه شده است. جبهه غربی بنا کاملاً نوساز است و اتاق ها به صورت جدید بازسازی شده اند. در جبهه شمالی بنا نیز ساختی وجود ندارد. ورودی منزل از طریق در بزرگی در ضلع جنوبی حیاط صورت می گیرد که این در آهنی نیز کاملا جدید است.

نی، اصفهان است

مهرشاد متین فر، مدیر خانه موسیقی اصفهان می گوید: چند سال پیش مقاله ای نوشتم با نام «نی، اصفهان است» و در آن به لحاظ تاریخی از قرن چهارم هجری تا امروز اثبات کردم که تکنیک دندانی نی توسط اصفهانی ها ابداع شده است، چون به غیر اصفهان و برخی از ایل های ترکمن صحرا همه با لب نی می نوازند و حتی برخی می گویند که نی در دوره ای در اصفهان فراموش می شود و نایب اسدالله دوباره آن را به شیوه دندانی می نوازد؛ در مجموع باید گفت که نی سازی مربوط به اصفهانی هاست و واقعاً نی، اصفهان است و همیشه اصفهان پایتخت نی نوازی ایران بوده و هست. نایب اسدالله، مهدی نوایی، حسین یاوری و بعد هم حسن کسایی که کلاً نی را عوض می کند و اسطوره ای در موسیقی جهان می شود که تمام دنیا ایشان را می شناسند و در سازهای بادی نام ایشان می درخشد و حتی همین امروز ما حداقل 10 نوازنده خوب نی در اصفهان داریم از جمله حسن منصوری، احمد هنرمند، سعید روحانی، عبدالحسین جواهری، سید مظفر مؤید، روح الله دادی، منوچهر غیوری، احمد هنرمند و دیگران که همگی از اساتید خیلی خوب نی نواز هستند.

او ادامه می دهد: اصفهان شهر نی و واقعاً پایتخت نی است، اصفهان که اینقدر طی سده ها در نی نوازی نقش داشته واقعاً حق دارد که یک خانه داشته باشد و چه جایی بهتر از خانه نایب اسدالله که خانه نی نوازی اصفهان و حتی خانه نی نوازی ایران باشد چون نایب به ایران تعلق دارد و امیدوارم این اتفاق بیفتد و خانه موسیقی هر کمکی بتواند در این زمینه حتماً انجام خواهد داد، باید این کار بشود. اصفهان نشان داده که در زمینۀ نی حتی بیشتر از آواز رشد داشته است، بزرگان زیادی در زمینه آواز در شهرهای دیگر وجود دارد ولی نی همه اش در اصفهان است و واقعاً حیف است این خانه خراب شود، فاجعه ملی است.

حفظ فرهنگ حفظ ملیت و پشتوانه هویت فرهنگی است

حسن منصوری، از پیشکسوتان نی نوازی در اصفهان می گوید: زمان آقای جمالی نژاد به عنوان شهردار قرار بود معوض داده شود به بانک و این خانه به شهرداری تعلق پیدا کند. من آن روز با شهردار وقت صحبت کردم و گفت با بانک سپه مراودات خوبی داریم و توافق می کنیم و یک ملک می دهیم و این خانه را تملک می کنیم و در کش وقوس بود که با دوره بعدی شهرداری فراموش شد.

او با بیان اینکه شخصیت های تأثیرگذار در موسیقی ایرانی به خصوص در مکتب اصفهان الا ماشاالله نیستند و تعداد خاصی بودند، ادامه می دهد: مرحوم نایب اسدالله در مقوله نی نوازی و حفظ ردیف مکتب اصفهان ید طولایی داشتند بطوریکه حتی در خاطرات بزرگان موسیقی زمان ناصری که تهران برو و بیایی داشت و پایتخت بود اکثر موسیقیدان ها آنجا جمع بودند و همگی آنها به بزرگی علمی و منشی مرحوم نایب اذهان داشتند، مثلاً درویش خان، حسینقلی خان، و میرزا عبدالله که بزرگان موسیقی تهران بودند به این اذعان داشتند که نایب اسدالله نخبه ای در زمینه موسیقی است و مرحوم تجویدی در خاطراتش می گوید که من از عبدالله خان دوامی که در ردیف آوازی تهران معروف بود پرسیدم ردیف را از چه کسی آموختی و او می گوید از نایب اسدالله نی نواز اصفهانی، و این نشان می دهد که ریشه های آواز تهران به نایب برمی گردد.

این پیشکسوت نی نوازی اصفهان خاطرنشان می کند: مفاخری مانند نایب اسدالله که در حفظ و سنن و آداب و رسوم موسیقیایی مملکت ما تأثیرگذار بودند باید آثارشان حفظ شود و آیندگان باید بدانند که اگر تلاشی در زمینۀ فرهنگی انجام دهند جاوید می ماند. اگر این آثار مثلاً این خانه حفظ شود حداقل اثرش این است که وقتی نسلهای آینده بخواهند موسیقی کار کنند این منزل را می بینند که توسط دولت وقت حفظ شده و حمایت می شود و به مرکز فرهنگی تبدیل شده است و بروبیا دارد. این است که حفظ این آثار، ساخت تندیس و نصب آنها در شهر و نامگذاری خیابان به نامشان کارهایی است که اگرچه در مورد آن مرحوم اثر خاصی ندارد ولی درواقع ما این کارها را برای آیندگان و نسل جوان و تشویق آنها به پرداختن به مسائل فرهنگی انجام می دهیم وگرنه نایب که به رحمت خدا رفته است اما اصل، آثارشان و حفظ آثار و زنده نگه داشتن آنها است که باید انجام شود. اگر کتابهای سعدی و حافظ و بزرگان دیگر دست به دست نمی شد و آرامگاهشان حفظ نمی شد هیچ اثری از آنها هم در بین جوانان وجود نداشت. حفظ آثار این بزرگان، حفظ فرهنگ ما است و حفظ فرهنگ ما حفظ صیانت و ملیت ما و پشتوانۀ هویت فرهنگی ما است.

حفاظت از وضع موجود خانه وظیفه بانک است

با ناصر طاهری، معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان برای پرسیدن از وضعیت خانه نایب اسدالله تماس می گیرم. او با اشاره به ارسال تذکر کتبی از سوی این اداره به بانک سپه، می گوید: خانۀ نایب اسدالله در مالکیت بانک سپه قرار دارد، متأسفانه هیچ حفاظتی هم نشده و ما به این بانک تذکر دادیم و گفتیم شما به عنوان مالک مسئول این خانه هستید و باید از این اثر تاریخی مراقبت کنید. تذکر خودمان مکتوب هم را ارسال کرده ایم. بانک در حال حاضر این خانه را برای فروش گذاشته و در شرایط فروش خود هم نوشته است که این اثر یک بنای تاریخی و ثبتی است و هرکس بخواهد آن را خریداری کند باید با نظر میراث فرهنگی مرمت کند.

او ادامه می دهد: اگر مدتی از تذکر کتبی ما به بانک سپه بگذرد و بانک اقدامی نکند، اقدام حقوقی خواهیم کرد، چرا که وظیفه دارد حداقل در حد حفاظت وضع موجود خانه نایب از آن نگهداری کند و این حداقل کاری است که می تواند انجام دهد. ما حتی اجازه مداخلۀ بانک در معماری این خانه را می دهیم که بخواهد موزه یا ساختمانی بسازد اما با حفظ بخشهای باقی مانده این خانه.

طاهری، با بیان اینکه همۀ قسمتهای این خانه مربوط به زمان قید حیات نایب اسدالله نیست، تصریح می کند: این خانه واجد ارزش معماری و تاریخی نیست، بلکه به دلیل تعلق آن به نایب اسدالله دارای ارزش است و دلیل ثبت در پرونده ثبت ملی آن نیز تعلق به نایب اسدالله ذکر شده است.

لازم به ذکر است، در پرونده ثبتی خانه نایب اسدالله در خصوص دلیل ثبت این اثر در فهرست آثار ملی آمد که «خانه نایب اسدالله خان نی نواز معروف دوران قاجار، گرچه فاقد ارزش های معماری است لیکن به دلیل تعلق به یکی از مفاخر ملی واجد شرایط ثبت در فهرست آثار ملی است.»

در این پرونده با اشاره به اینکه خانه نایب در مالکیت سرپرستی بانک سپه در استان اصفهان قرار دارد؛ آمده است که «تخریب کامل جبهه غربی و بازسازی اتاقها، تغییر نمای اتاق گوشه شرقی حیاط به صورت جدید و استفاده از درهای فلزی برای کمدها در این اتاق، تخریب کامل طاق ایوان در میانه ضلع شرقی و تخریب سردر ورودی و تعویض در قدیمی با در آهنی جدید، از دخل و تصرفات موجود در آن است.»

ماجرای خیابانی به نام نایب اسدالله

حفظ خانه ها، آرامگاه ها و وسایل شخصیت ها و مفاخر برای بسیاری از کشورها از اهمیت خاصی برخوردار است و به عنوان سرمایه های مادی و معنوی تلقی شده و تبدیل خانه های محل اقامت این مشاهیر به مراکز فرهنگی و موزه، شاهدی بر ارزش گذاری کشورها به زندگی و آثار شخصیت های برجسته و مفاخر خود است. علاقمندان به فرهنگ و هویت اصفهان نیز بارها خواستار حفظ آثار، خانه ها و آرامگاه های مفاخر خود شده اند، این خواسته ها با تقاضای نامگذاری خیابان ها و کوچه ها و معابر به نام این شخصیت های برجسته همراه بوده است همانطور که دو سال قبل پیشنهاد نام گذاری خیابانی در شهر اصفهان به نام نایب اسدالله اصفهانی از سوی انجمن دوستداران اصفهان ارائه شد اما مسئولان شهر آن را نادیده گرفته اند.

شاهین سپنتا، فعال میراث فرهنگی می گوید: انجمن دوستداران اصفهان و دیده بان شهر سال 1397 در نامه ای از شورای اسلامی شهر اصفهان خواست تا خیابانهایی که نام دوم آنها پس از گذشت چند دهه هنوز بین مردم پذیرفته نشده و مقبولیت عمومی نیافته است به همان نام پیشین بازگردد و از نامهای دوم که اغلب نام شخصیتهای سیاسی و مذهبی هستند، برای نامگذاری معابر و اماکن تازه احداث که هنوز در حافظه تاریخی مردم ثبت نشده اند، استفاده شود.

در قسمتی از این نامه آمد که «همان گونه که آگاهید طی چند دهه گذشته نامگذاری خیابان ها، کوی ها، کوچه ها، میدان ها، بوستان ها و دیگر اماکن شهر تاریخی اصفهان به صورت روشمند و اصولی و در چهارچوب اصل حفظ هویت تاریخی محلات شهر و در خدمت توسعه فرهنگی شهر صورت نگرفته است و نگاه سلیقه ای و گاه غیر کارشناسی مدیران پیشین شرایطی را پدید آورده که در حال حاضر بسیاری از خیابانهای شهر اصفهان دارای دو نام رسمی و مصوب نهادهای شهری از یک سو و نام غیررسمی و مردمی مبتنی بر هویت فرهنگی و تاریخی از سوی دیگر هستند و این وضعیت برای گردشگران داخلی و خارجی که به نقشه های رایج مراجعه می کنند ایجاد سردرگمی در نقشه خوانی می کند و حتی نشانی دادن به گردشگران را هم دشوار می کند.»

و در بخشی از طرح پیشنهادی ارائه شده در این نامه با هدف ساماندهی نام گذاری معابر و اماکن عمومی شهر اصفهان، نیز ذکر شده: «در نقاطی از هر محله شهر، شرحی از تاریخچه و وجه تسمیه و سوابق فرهنگی و تاریخی و مشاهیر محله نصب شود و نام یکی از خیابانهای اصلی محله به نام همان محله نامگذاری شود. اولویت نام گذاری خیابان ها و میدان ها و فرهنگسراها و... در اصفهان به نام شخصیتهای تاریخی و فرهنگی معاصر اصفهان قرار گیرد.» در این نامه از اسامی جمال زاده، میرزا آقا امامی، نایب اسدالله، استاد کسایی، استاد شهناز، تاج اصفهانی، پروین دولت آبادی، استاد فرشچیان، دکتر هنرفر، عباس بهشتیان به عنوان اسامی پیشنهادی برای نام گذاری خیابان ها و میدان ها نام برده شده است.

خانه را پر از آشغال کرده اند

برای دیدن خانه نایب اسدالله با شماره ای که مسئول پشتیبانی بانک سپه اصفهان معرفی می کند تماس می گیرم.

- آقای اسدی من می خوام خونه نایب رو ببینم که در مزایده گذاشتید.

- از بیرون می توانید ببینید داخل آن را نمی توانید ببینید

- یعنی چی! من می خوام خونه رو بخرم، نباید ببینمش؟

- متأسفانه از بس داخل این خونه آشغال ریختند و قفل آن هم خراب کردند فعلاً مقدور نیست که در رو باز کنند، اما صبر کنید ببینم کسی اونجا هست تا ما یک پِرِس بیاوریم و قفل را ببریم و در را بازکنیم، اجازه بدهید من زنگ بزنم.

و بعد از چند دقیقه آقای اسدی با من تماس می گیرد:

- زنگ زدم ببینم مأمورین فنی ما هستند که بیایند و قفل را ببرند و برویم و آشغالها را پس بزنیم تا شما ببینید که متأسفانه هیچکدام نیستند. فقط می تونید از بالای در خونه رو ببینید. بگویید با من هماهنگ کردید و از بالای در ببینید، اونجا کسی هیچ اعتراضی نمی کند یعنی هیچ کس اونجا نیست، اصلاً کسی نمی دونه این ملک مال چه کسی هست. اگه خواستید خونه رو بخرید قفل را می بُریم.

- خونه زیر نظر میراث فرهنگیه، پرسیدید چقدر اجازه ساخت می ده؟

- فکرمی کنم 133 متر را یک طبقه بدهد اما آن طرفش که میراثی ندارد خوب ساخت وساز می دهد چون این خونه دوتکه است، یک تکه اش ساخت جدید است و یک تکه که ساخت خشت و گل است.