ساخت مجسمه های غول پیکر از مواد بازیافتی برای تشویق به طبیعتگردی

ایرنا/ براساس آخرین اخبار بدست رسیده، ساخت مجسمه های غول پیکر از مواد بازیافتی برای تشویق به طبیعتگردی صورت گرفت.

تشویق به طبیعتگردی با مجسمه هایی از جنس مواد بازیافتی

توماس دامبو، هنرمند و مجسمه ساز دانمارکی که خود را از فعالان حوزه هنر بازیافتی می داند، 11 مجسمه غول پیکر از جنس ضایعات چوب و مواد دورریختنی در جنگلهای دانمارک ساخته تا مردم در تلاش برای پیدا کردن آنها، با طبیعت ارتباط برقرار کنند. این هنرمند برای کمک به بازدیدکنندگان، نقشه ای آنلاین از موقعیت مجسمه های خود تهیه کرده است و در شبکه های اجتماعی سرنخ هایی را به اشتراک می گذارد.

بازی شکار غول های بازیافتی در تابستان و همزمان با آنکه دامبو در کپنهاگ منتظر مهار کرونا بود، آغاز شد. وی به همراه تیمش و چند نیروی داوطلب، مکان مناسب برای این کار را شناسایی کرده، مجوزهای لازم برای استفاده از زمین را گرفت و ضایعات چوب جمع کرد. این هنرمند در روزهای آغازین ماه اکتبر از دهمین غول بازیافتی خود در اینستاگرام رونمایی کرد.

دغدغه زیست محیطی، محرکی برای هنرآفرینی

هر کدام از غول های این مجموعه نام و مشخصات خاص خود را دارد. عمق این شخصیت پردازی تا جایی ادامه دارد که دامبو حتی با استفاده از تجربیات و قدرت تخیل خود، برای هرکدام از این مجسمه ها داستان پیش زمینه ای نیز اختراع کرده است.

این هنرمند دانمارکی تأثیر اساطیر اسکاندیناوی درباره غولهای ساکن جنگل بر کارش را منکر نیست، اما می گوید گاهی نیز شخصا داستانهایی می سازد که در راستای دغدغه زیست محیطی وی هستند، دغدغه ای که انگیزه اصلی پشت این کار بود.

این غول ها در داستان فولکلور مدرن من نمادی از طبیعت هستند. ما در گذشته از موجودات جادویی و قصه های پریان برای توضیح پدیده هایی که قابل درک نبودند، استفاده می کردیم. من از این غول ها برای تشریح و صحبت درباره معضلات جدی که با آنها روبه رو هستیم، استفاده می کنم. معضلاتی که ممکن است مردم از صحبت کردن درباره آنها خسته شده باشند. از دید دامبو، این غول های بازیافتی ساخته شده اند تا اهمیت طبیعت را به ما یادآوری کنند.

این مهم است که مردم به چالش کشیده شده و در جهانی که در آن زندگی می کنیم، کاوش کنند. بسیاری از ما امروز بیشتر وقتمان را مقابل مانیتور رایانه ها می گذرانیم. اگر ارتباط با طبیعت قطع شود، هیچکدام از ما به مراقبت از زمین اهمیتی نخواهد داد؛ چرا باید از چیزی محافظت کنیم که درکش نمی کنیم و وجودش را به فراموشی سپرده ایم؟ این مجسمه ساز خلاق معتقد است:

بزرگترین تهدید برای بشر این است که نسل جدید در یک دنیای دیجیتال زندگی می کند. بعضی از آنها فکر می کنند جهان طبیعت اهمیتی ندارد، چون هیچوقت به آن قدم نمی گذارند، اما دنیای مدرن بدون طبیعت دوام نخواهد آورد.
احترامی که دامبو برای طبیعت قائل است وی را بر آن داشت تا در کارش از مواد بازیافتی استفاده کند. وی که تاکنون در مجموع 70 مجسمه بازیافتی به این سبک ساخته، می گوید: فارغ از اینکه تا آخر عمر چند مجسمه بسازم، هیچگاه موفق نخواهم شد حتی درصد کوچکی از تپه های زباله که ما انسانها تولید می کنیم را بازیافت کنم.

علاقه وی به زایش هنر از مواد دورریختنی، از دوران کودکی آغاز شد. به گفته خودش، همیشه دوست داشت اشیا را تغییر داده و به یک چیز جدید تبدیل کند. وقتی بزرگتر شد، والدینش اجازه استفاده از کارگاهی که در زیرزمین خانه شان بود را به وی دادند. در این کارگاه بود که دامبو یاد گرفت چگونه خرت و پرت و اسباب بازی درست کند؛ اگر چیزی می خواست ترجیح می داد، خودش آن را بسازد. همین شد که برای ادامه تحصیل به مدرسه طراحی کولدینگ دانمارک رفت و طولی نکشید که به هنر خیابانی چون ساخت خانه های درختی بزرگ در فضاهای شهری روی آورد. این هنرمند دانمارکی از سال 2014 به خلق غول های بازیافتی مشغول بوده و تاکنون در آمریکا، پورتوریکو، چین و کره جنوبی پروژه هایی از این دست اجرا کرد.