مجسمه های غول پیکر | نیم تنه هایی بزرگ در پارک رئیس جمهورها

در پارکی واقع در کوه راشمور بلک هیلز، با نام «پارک رئیس جمهورها» مجسمه های غول پیکر چهار رئیس جمهور ، قرار دارد که الهام بخش یک مجسمه ساز اهل هاستون شده، تا پارکی بهمین نام در شهر لید در نزدیکی پارک قبلی تاسیس کند. این مطلب چگونگی شکل گیری این ایده و در نهایت سر انجام آن است باهم میخوانیم:مجسمه های غول پیکر، نیم تنه نمادین از چهار رئیس جمهور، که بر روی سطحی گرانیتی در بلک هیلز، واقع در داکوتای جنوبی حجاری شده اند، که باعث حیرت و شگفتی میلیونها بازدید کننده و همچنین الهام بخش هزاران هنرمند شده اند.دیوید آدیکس ،مجسمه ساز مستقر در هاستون، در اوایل دهه نود به دیدن این مجسمه های غول پیکر در پارک رئیس جمهورها رفت.

ایده ساخت پارک

از دیدن عظمت مجسمه های غول پیکر حیرت کرد و تماشای آن منظره، کاملا او را مسحور کرد.اما از اینکه مجسمه ها در ارتفاع زیادی بودند و او نمیتوانست به آنها دسترسی داشته باشد، ناامید شد.پس آدیکس تصمیم گرفت مجسمه هایی بسازد که بازدید کنندگان بتوانند تا نزدیکی آنها بروند و شخصا هر یک از مجسمه هارا ببینند وحتی آنها را لمس کنند. موفقیت او در تگزاس بعد از ساخت مجسمه غول پیکر سام هاستون، در سال 2003 سبب شد تا آدیکس جرات و جسارت را درخود احساس کند تا در فاصله 65 کیلومتری از کوه راشمور در شهر لید، «پارک رئیس جمهور» مخصوص خود را بسازد.

ساخت مجسمه ها و انتقال آنها

این مجسمه ساز ،برای ساخت قالب جسمه های غول پیکر در کارگاه خود واقع در تگزاس، از گچ و پلی استیرن بهره برد.سیمان سفید پرتلند را در قالب ها ریخت 43 مجسمه از میان تعداد زیادی رئیس جمهور ،ساخته شود. ارتفاع و بلندی این مجسمه های نیم تنه حدود 5 تا 6 متر است و با وجود تهی بودن درون مجسمه ها، وزن هرکدام در حدود 18 تن است. پس از ساختن مجسمه ها، آنها را از کارگاه خود واقع در هاستون، به لید منتقل کرد.سپس مجسمه ها در در فضای سبزی، در امتداد مسیری پر از چیچ و خم از میان درختان بلند قامت کاج و مجسمه های غول پیکر در پارک رئیس جمهورها نصب کردند.

ساخت دو پارک دیگر

این مجسمه ساز، در همان سال ،پارک رئیس جمهور دیگری در ویلیامزبرگ واقع در ویرجینیا و سپس ،سال بعد پارک سوم را در زادگاه خود، در هاستون ،افتتاح کرد. از آنجا که وی در کار خود موفق بود، احتمالا آدیکس پارک های بیشتری تاسیس و افتتاح کرده است. و صد البته این موفقیت را مرهون قالب های غول پیکر خود در کارگاهش است که قابلیت تکرار بی نهایت را به او میدادند. ولی متاسفانه بازخورد از جامعه وناتوانی در اداره امور مالی، دلیلی شد تا هر سه پارک درسال 2010 تعطیل شوند.

رکود مجسمه ها

این سرهای غول پیکر و مجسمه های غول پیکر در پارک رئیس جمهورها که با هنرمندی تمام ساخته شده اند، هنوز پشت درهای بسته پارک رها شده اند. ولی برخی از این مجسمه ها برای اهدا به کاروان پارک ها، بوستانهای تفریحی و اقامتی که مردم در آنجا میتوانند در کانکس ها یا کاروا های شخصی خود اقامت کنند، و فضاهای سبز هتل ها و مسافرخانه ها، از پارک یاد شده خارج شدند.مجسمه های رئیس جمهورها جان اف کندی، رونالد ریگان و جورج دبلیو بوش در نزدیکی کوه راشمور در هرموسا ،داکوتای جنوبی، در کاروان-پارک و اردوگاه سادرن هیلز قرار داده شدند. مجسمه ی نیم تنه رئیس جمهور آبراهام لینکلن هم زینت بخش کاروان-پارک لینکلن در ایالات متحده، جنوب ویلیستون، داکوتای شمالی قرارگرفت. سایر مجسمه ها از جمله مجسمه ی رئیس جمهور تئودور روزولت در مسافرخانه ی روزولت در واتفورد، داکوتای شمالی مستقر شدند.

سرانجام غم انگیز

کل 43 مجسمه ی موجود واقع در شهر ویلیامزبرگ، ویرجینیا، به مزرعه ی خانوادگی هاوارد هنکنز یعنی همان کسی که در ساخت پارک کمک کرده بود و دستیار آدیکس بود، منتقل شدند. بعد از آن از هنکز خواسته شده بود قبل از این که زمین به حراج گذاشته شود و سپس فروخته شود، مجسمه ها را نابود کند. اما چون توانایی انجام این کار از عهده هنکنز خارج بود، تصمیم گرفت مجسمه ها را به مزرعه 162 هکتاری خود در کروکر تغییر مکان دهد. درحال حاضر مجسمه ها در مالکیت کامل هنکنز هستند. جابه جایی و انتقال پی در پی مجسمه ها تقریبا به تمام آن ها آسیب و صدماتی وارد کرد؛ از جمله شکسته شدن بینی مجسمه ها، از بین رفتن قسمت پشتی آن ها و آسیب های ساختاری دیگر. که همگی در همان نگاه اول از دید مخفی نمی ماند.

تصاویر بالا پارک رئیس جمهورها در ویلیامزبرگ، ویرجینیا قبل از تعطیلی

هنکنز در حال حاضر با چندین دولت محلی در حال مذاکره است. تا محل مناسبی برای راه اندازی دوباره موزه پیدا کند. هدف او تاسیس و ایجاد پارکی جدید با امکانات پیشرفته همچون مرکز گردشگری، ایجاد دوباره دفتر بیضی (نام دفتر رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا) و چندین جاذبه ی جدید شامل بدنه ی ایر فورس وان ( یا یکم نیروی هوایی - عبارتی است که از سوی کنترل کنندگان ترافیک هوایی خطاب به هر هواپیمایی گفته می شود که حامل رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا باشد)، موزه ای حاوی سرویس مخفی ، خاطرات بانوی نخست ، اتاق جنگاوران زخمی و موارد دیگر از این قبیل است.