تاکید بر احیای دارالفنون و شروع فعالیتش به عنوان یک موزه مدرسه

ایسنا/ براساس آخرین اخبار واصله، تاکید بر احیای دارالفنون و شروع فعالیتش به عنوان یک موزه مدرسه صورت گرفت.

داستان چیست؟

سیداحمد محیط طباطبایی اظهار کرد: از ابتدای تاسیس این مدرسه در دوره قاجار و ناصری تا امروز نه تنها آن فضا، تربیت کننده نسلی مهم از فرهیختگان کشور بوده که همان فارغ التحصیلان در دیگر فضاهای آموزشی از مدرسه تا دانشگاه به تربیت جوانان پرداختند و به این ترتیب هیچ نهاد آموزشی در کشور تأثیری را که دارالفنون در جریان توسعه و روند پیشرفت ایران داشته، برعهده نداشته است.

او با بیان اینکه بعد از کاخ گلستان و مراکز مهم قاجار، «دارالفنون» مهمترین نهاد از نظر کالبدی و محتوایی است، گفت: این مکان تأثیر مهمی در همه جریانات فکری، صنعتی، علمی، اقتصادی و اجتماعی کشور از خود به جای گذاشته است، بخصوص بعد از انقلاب مشروطه در سال 1285 که مهمترین جنبش از نظر توسعه در ایران، سرلوحه همه فعالان در کشور شد.

او با تاکید بر اینکه ایجاد مدرسه و مدرسه سازی و توسعه امور آموزش در کشور نمونه ای از این جنبش محسوب می شود، ادامه داد: فارغ التحصیلان دارالفنون و دست پرورده های چنین نهادی در سراسر ایران، مهمترین نقش در جریان آموزشی و توسعه ای را از خود به جای گذاشته اند.

رئیس ایکوم ایران دوران طلایی دارالفنون را از زمان تأسیس آن مرکز تا تاسیس دانشگاه تهران با یک روند یکسان دانست و گفت: در همه این دوران بسیاری از فعالیتهای جدید علمی و آموزشی مانند مفهوم ایجاد موزه و مکان پژوهشی در این فضا ایجاد شد و بسیاری از مفاهیم تخصصی در حوزه های دیگر مانند پزشکی بهداشت و سایر موارد نیز به مرور بوجود آمدند.

محیط طباطبایی با تاکید بر اینکه دارالفنون به دانشگاه تهران مهمترین هدیه را می دهد، اظهار کرد: جمع استادان دانشگاهی به صورت بی واسطه و با واسطه تربیت شده این مدرسه هستند که در واقع بعنوان مدرسان دانشگاه در آن مرکز تربیت شده و پس از آن دبیرستان دارالفنون بعنوان دبیرستان مادر تا زمان فعالیتش کار می کرد.

او با تاکید بر اینکه دارالفنون بعنوان یکی از آثار مفاخر کشور تلقی می شود، به نمونه آثار تاریخی به نمایش درآمده در موزه ملی ایران مانند جام حسنلو یا محراب زرین فام که نشانه هنر و فرهنگ و نقش و تاثیر آن بر فرهنگ جهان و دوره اسلامی است، اشاره کرد و ادامه داد: دارالفنون یکی از آثار مهم فرهنگی تاریخی معاصر کشور است و نگینی بر همه فعالیت های فرهنگی محسوب می شود.

رئیس ایکوم ایران در بخش دیگری از صحبت هایش دارالفنون را به دو بخش اصلی تقسیم کرد و گفت: بخش نخست را می توان بخش ضعیف و مهم آن دانست که کالبد این بنا را تشکیل می دهد و بخش دوم که قسمت قوی و مهمتری است و محتوای آن را تشکیل می دهد، هنوز اثرات ادامه دار و اثربخشی دارد.

او تاکید کرد: احیای دارالفنون به صرف فقط دیدن و تماشا کردن یک بنای تاریخی نیست، بلکه یک مفهوم واقعی دارد مانند این که اثری موزه ای که به صورت یک اثر شاخص راهنمای جریانات جهان باشد پس دارالفنون بعنوان یک نهاد موزه ای که از قضا کامل نیز هست همه نهادها و اجزا را شامل می شود که مهمترین رکن آن از ابتدا تاکنون آموزش بوده است.

به اعتقاد وی، دارالفنون در کنار آموزش فعالیتهای فرهنگی و پژوهشی تولیدات و همه آنچه در مفاهیم فرهنگی و عقلی از این مرکز آموزشی نشأت می گیرد، در اختیار مخاطبان قرار می گرفت.

او با اشاره به وجود چنین مراکزی در کشورهای مختلف مانند دانشگاه سوربن در فرانسه، دانشگاه های آکسفورد و کمبریج در انگلیس و حتی مدارس نظامیه در کشور که افراد زیادی در آن فرهنگ و ادب آموخته اند، بیان کرد: چنین مدارسی باید در صدر آثار مهم فرهنگ ایرانی قرار بگیرند و احیا شوند چون آنها مقام موزه ای دارند. همانطور که موزه دارالفنون اکنون یک مدرسه موزه است که روند تاریخی خود را طی کرده و همه را از همان زمان با عملکرد مدرسه آشنا کرده است.

او با بیان اینکه وقتی صحبت از گردشگری می شود بازدید از دارالفنون نیز بعنوان یک فخر علمی باید مدنظر باشد، اظهار کرد: باید متوجه نقش این مرکز در بیش از یک قرن و نیم فعالیتش باشیم.

محیط طباطبایی تاکید کرد: آرزو می کنیم کسانی که دل نگران دارالفنون هستند از مدیران شهری و فرهنگی گرفته تا متولیان آموزش و پرورش و بخش فرهنگی کشور به صورت باسطه و بی واسطه در احیای مجدد دارالفنون تلاش کنند و این لوکوموتیو فرهنگی را به ریل خود برگردانند.

او گفت: باید سرمایه های مادی و معنوی و مدیریت و فعالان اصلی وارد حوزه شوند، حتی باید توجه کرد کسانی که به مدارس می روند به نوعی شاگردان باواسطه دارالفنون هستند. به همین دلیل به احیای مجدد دارالفنون و آغاز فعالیت آن بعنوان یک موزه مدرسه نیازمندیم.