مهمترین تعطیلات رسمی در گرجستان و اسراری نهان در تاریخ

امروزه مردم کشور ما به یکی از کشورهای همسایه که نزدیک به ترکیه و روسیه است سفرهای زیادی می کنند. نقشه جغرافیایی این کشور به گونه ای است که در هر دو قاره آسیا و اروپا قرار دارد و آن کشوری نیست جز کشور گرجستان که به یکی از مقاصد گردشگری مردم ما تبدیل شده است. البته هر ساله کشور گرجستان میزبان مسافران و گردشگران زیادی است اما سهم کشور ما جایگاه ششم این جدول را به خود اختصاص داده است به طوری که در سال 2016 میلادی حدود 120 هزار نفر از ایران به گرجستان سفر کرده اند یعنی حدود 53 درصد رشد آمار سفر به این کشور. در کشور زیبای گرجستان هم مانند سایر کشورها روزهایی از سال به عنوان تعطیلات رسمی در گرجستان وجود دارد که ما سعی داریم با شرح مختصری از مهمترین تعطیلات رسمی در گرجستان برای شما، برنامه ریزی سفر را برایتان آسان تر کنیم و همچنین شما را هر چه بیشتر با رویدادهای مهم در گرجستان آشنا سازیم.

روز اول ژوئن، روز نینوبا

در ابتدای قرن پنجم میلادی و در روز اول ژوئن سنت نینو وارد گرجستان شد و مردم این کشور را به دین مسیحیت راهنمایی کرد به همین دلیل این مردم روز اول ژوئن را گرامی می دارند. کلمه نینوبا (Ninoba) در زبان گرجی به معنی تعطیلات کلیسای بزرگ است. سنت نینو در شهر کاپادوکیا (Cappadocia) در استان رومیان متولد شده است. در آن زمان او و خانواده اش به دین مسیحیت گرویده بودند به همین خاطر به شهر اورشلیم (Jerusaiem) به قصد خدمت به مسیح مهاجرت کردند. در افسانه های قدیمی چنین روایت شده که نینو در مورد ردای مسیح مطالبی شنیده بود و برای پیدا کردن آن دائما دست به دعا بود تا اینکه مادر باکره دعاهای وی را شنید و او را مامور نشر آموزه های مسیح در ایبریا کرد و صلیبی از جنس چوب درخت مو به عنوان نشان به وی اعطا نمود. در بدو ورود و همان روز اول عده ای از زائران در تفلیس جمع شدند و در کلیسای جامع Zion مراسم مذهبی را برگزار کردند. امروزه یادگارهایی از سنت نینو در صومعه ای به نام Bodbe Kakheti نگهداری می شود. در کلیسای Zion نیز که اولین مراسم بعد از ورود وی انجام شد بزرگترین ضریح که به شکل صلیبی از درخت مو است به یادگار از صلیبی که نینو مردم را با آن غسل تعمید می داده نگهداری می شود. هر سال در کشور گرجستان در این روز که برای آنان قابل احترام است مسیر متسختا- بودبی را پیاده طی کرده و به گونه ای در مسیر حرکت، مراسم زیارتی اجرا می کنند. این روز یکی از مهمترین تعطیلات رسمی در گرجستان بوده و مورد احترام می باشد.

روز 14 اکتبر، متسختا-اسوتیتسخو ولی (Mckhetoba-Svetitckhovloba)

در گذشته و در این روز بزرگترین یادگاری یعنی ردای حضرت مسیح توسط مردم گرجستان بدست می آید و موجب ساخته شدن کلیسای جامع متسختا که در واقع معبد اصلی مردم گرجستان است می شود و مردم هر ساله به میمنت این روز که یکی از رویدادهای مهم در گرجستان است، جشن مذهبی کوچکی برگزار می کنند. البته باید بدانید که در پس تمام این مراسم مذهبی تاریخچه و یا حتی افسانه ای وجود دارد مثلا در مورد همین روز 14 اکتبر چنین روایت شده که در زمان اعدام حضرت مسیح یعنی در حدود قرن اول میلادی دو کاهن یهودی ردای وی یعنی حضرت مسیح را که در زمان اعدام به تن داشته با خود به گرجستان می آورند و آن را دفن می کنند. مردم معتقدند که طی سالیان از محل دفن این ردا درختی سدر می روید که برای مردم مقدس است و از این درخت نوعی صمغ به نام مر خارج می شود که دردها را شفا می دهد و مردم با احترام فراوان این درخت سدر را ستون حیات بخش یا همان متسختا نام نهاده اند. مردم چنین روایت می کنند که در اوایل قرن پنجم پادشاه کشور گرجستان که میریان نام داشت تصمیم می گیرد که در مکانی که درخت وجود دارد کلیسایی بسازد پس دستور سوزاندن درخت را صادر می کند پس از سوزاندن درخت تلاش آنان برای بیرون کشیدن تنه آن بی نتیجه ماند. تنها کسی که توانست به درگاه خداوند برای بیرون آمدن این درخت دعا کند و دعایش نیز مستجاب شود کسی نبود جز سنت نینو. در آن زمان بر طبق افسانه ها که دهان به دهان می گردد نیرویی نامرئی به یکباره تنه درخت را از خاک بیرون کشیده است. در این نقطه کلیسایی چوبی بنا شد که ستون های آن از همان درخت سدر ساخته شده بود. بعدها یعنی در حدود قرن یازدهم میلادی به جای این کلیسا که فرسوده نیز شده بود کلیسای باشکوه و بزرگ متسختا ساخته شد. باید بدانید که شهر متسختا که کلیسای بزرگ متسختا نیز در آن قرار دارد شهر باستانی و پایتخت باستانی کشور گرجستان است. هر ساله جشن اصلی روز تعطیل اسوتیتسخوولوبا (Svetitshovloba) در این مکان مقدس یعنی سرزمین باستانی ایبریا (Iberia) برگزار می شود. در این روز شروع کارهای جشن بر عهده ریش سفید گرجستان (Patriarch) است و کشیش ها ردای طلایی و زیبای خود را می پوشند و تمامی مردم نیز در کنار آنان مراسم مذهبی خود را با شکوه خاصی انجام می دهند به طوری که این مراسم با شکوه و زیبا مسافران و گردشگران را نیز به سمت خود جذب می نماید و یکی از مهمترین تعطیلات رسمی در گرجستان می باشد.

روز 14 می، روز یادبود ملکه تاماروبا (Tamaroba)

در بین دو قرن 12 و 13 ملکه ای عاقل به نام تامار (Tamar) بر گرجستان حکومت می کرد. در دوران سلطنت این شخص کشور در صلح آرامش و روشنفکری تمام قرار داشت و دورانی خوب و طلایی برای کشور گرجستان بود. در این دوران صدها معبد و کلیسا ساخته شد همچنین کتابخانه های زیادی نیز بنا گردید. در این زمان اختلافات بین ساکنان کوهستان و افراد معمولی شهر کنار گذاشته شد و روابط نزدیکی بین آنان به وجود آمد. به دلیل لیاقت بسیار و کارهایی که در زمان سلطنت وی انجام شد ایشان از دید کلیسا جز قدیسان قرار گرفت و هر ساله روز 14 می را مردم به یاد ایشان جشن می گیرند زیرا این ملکه برای مردم بسیار عزیز است و مردم کاملا از وی تعریف و تمجید می کنند. این روز یکی از تعطیلات رسمی در گرجستان می باشد.

روز هشتم ماه مارس، روز بین المللی زن

مردم کشور گرجستان به طور فرهنگی به زنان خود بسیار ارج می نهند و احترام زیادی برای آنان قائل هستند. در روز 8 ماه مارس یعنی همان روز بین المللی زن در این کشور مردان به زنان خود گل و هدیه می دهند و تمام تلاش خود را برای تعریف از همسران خود به کار می بندند. در این کشور و در این روز به تمام زنان شرکت کننده در جشن عنوان ملکه را می دهند. در این روز کل مردم به جشن و سرور می پردازند و تا دیر وقت بیدار مانده و ترانه خانی و پایکوبی می کنند. شاید بتوان گفت تمام زنان دنیا دوست دارند در این روز در کشور گرجستان باشند و این روز را که یکی از مهمترین تعطیلات رسمی در گرجستان است در کنار مردم آنجا جشن بگیرند.

روز 23 نوامبر، روز سنت جرج (St.George s Day)

سنت جرج کسی است که باعث گرویدن گرجستان به دین مسیحیت شده و کسی است که در افسانه های قدیم سوار بر اسبی ماری را می زند و در واقع محبوب ترین و مورد احترام ترین قدیس کشور گرجستان است. در زمان حکومت دیوکلتیان (Diocletian) که امپراطور روم بود مسیحیان مورد آزار و اذیت و شکنجه قرار می گرفتند در همین زمان فردی به نام جرج حامی مسیحیان شد و به دفاع از آنان پرداخت و تا آنجا پیش رفت که در نهایت او را به شکنجه های وحشتناک و مرگ با چرخ های خردکن محکوم کردند. سیستم این نوع دستگاه شکنجه و مرگ به این صورت بود که محکوم به چرخی مانند چرخ ارابه بسته می شد و سپس چرخ را به حرکت در می آوردند و در این حالت چاقوها و نیزه هایی که به چرخ متصل بودند در بدن وی فرو می رفتند. به دلیل شکنجه ها، آزار و اذیت هایی که سنت جرج در راه مسیحیت دید کلیسا به وی نام قدیس و شهید بزرگ را اعطا کردند. از آن پس روز مرگ وی یعنی روز 23 نوامبر به یکی از رویدادهای مهم در گرجستان مبدل شد. در این روز تمام مردم برای او دست به دعا بر می دارند و ناقوس تمام کلیساها به صدا در می آید و مردم در کلیسای جامع تثلیث مقدس تفلیس (Holy Trinity Cathedral of Tbilisi) به انجام نیایش و مراسم مذهبی می پردازند. همچنین میزهای غذا را با پارچه های رنگی تزئین می کنند و مردم جشن می گیرند و به نواختن و خواندن ترانه های سنتی گرجی می پردازند. تمام خانواده روز را در کنار هم سپری می کنند و یکی از رویدادهای مهم در گرجستان می باشد.

سال نو در گرجستان

مردم گرجستان به تعطیلات خود اهمیت زیادی می دهند و همیشه سعی می کنند که مراسم و اعیاد خود را به بهترین شکل، شاد و دلپذیر ترین حالت به انجام رسانند. در این کشور همزمان با سال نو جشن های دیگری نیز برگزار می شود و در سال نو نیز مراسم و رسوم خاصی دارند. اهمیت میز غذای سال نو تنها به داشتن پوشش و ظاهری زیبا و گران قیمت نیست بلکه باید در آن خوراکی های متنوعی وجود داشته باشد. می توان در این میز مخصوص استاسیوی(satsivi) که نوعی سس گردو است و همچنین خاچاپوری (khachapuri)، گوشت های طعم دار تند، چورچخلای شیرین (churchheiia) و انواع پنیرهای خانگی را دید. وجود تمام این مواد بر سر سفره سال نو لازم و شاید حتی بتوان گفت واجب است. مردم کشور گرجستان بر سر سفره سال نوی خود گزیناکی عسل (honey gozinaki) که نوعی آجیل سرخ شده با عسل است را به نشانه شیرین شدن زندگی در سال جدید و همچنین گوشت سرخ شده را به نشانه رفاه می گذارند و معتقدند که هر چقدر مواد روی میز سال نو شیرین تر باشد سال بهتر و شیرین تری خواهند داشت. در کشور گرجستان به جز درخت کریسمس که در تمام کشور ها نماد سال نوی میلادی است، هر خانواده برای خود یک چیچیلاکی (chichilaki) تزیین شده نیز می گذارد. چیچیلاکی نوعی درخت کریسمس چوبی مخصوص است که نوک آن از رشته های تراشیده چوبی درست شده و با میوه های خشک تزئین شده است. مردم گرجستان رسم دارند که پس از سال نو چیچیلاکی های خود را می سوزانند و اعتقاد دارند که با سوختن چیچیلاکی و همراه دود آن مشکلات نیز از بین خواهد رفت. در سال نو و در کنار مراسم مختلف آوازهای چند صدایی گرجی به گوش می خورد که با شکوه و زیبایی هر چه تمامتر اجرا می شود. نیمه های شب نیز می توانید شاهد آتش بازی های زیبایی باشید که آسمان را نورانی و رنگارنگ می نماید. هر چند که بعضی معتقدند آتش بازی مراسمی جدید است اما باید بگوییم در گرجستان جز مراسم باستانی آن ها محسوب می شود و این مردم اعتقاد دارند که تک تک این فشفشه ها روح شیطان را از بین برده و در سال جدید خوبی بر بدی قطعا پیروز می شود. رسم جالب دیگری در این کشور وجود دارد به نام مکویل (Mekvle) که با وجود گذشت زمان هنوز هم در روستاها طرفداران خاص خود را دارد و انجام می شود. مکویل به اولین مردی که از در خانه عبور کند و داخل شود می گویند و معتقدند که با خود شادی و یا گاهی ناراحتی می آورد. پس به خوش قدم بودن معتقدند و سعی می کنند که در دعوت افراد خوش قدم به خانه های خود نسبت به هم پیشی بگیرند. این افراد یعنی مکویل ها نیز برای صاحبخانه سبدی پر از شیرینی و گوشت های پخته می آورند و برایشان آرزوی سالی خوش و پر بار و سرشار از شادی و نشاط را می کنند که یکی از رویدادهای مهم در گرجستان به حساب می آید.