سکوتی که بر خانه هنرمندان اصفهان حاکم شده است

ایسنا/ این گزارش پیرامون سکوتی که بر خانه هنرمندان اصفهان حاکم شده است، برای شما مخاطبان گرامی نگارش شد.

داستان چیست؟

با وجود اینکه حجت الاسلام حسین میرزایی، نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی پس از طرح اختلافات بر سر مالکیت خانه هنرمندان در کمیسیون فرهنگی مجلس، 25 مرداد طی گفتگویی اعلام کرد: «نباید در تصمیم گیری ها به صورتی عمل کرد که حقی ضایع شده و احترامی شکسته شود؛ بلکه باید بگونه ای عمل شود که هم جایگاه هنرمندان حفظ شود و هم بنیاد شهید به حق و حقوق خود دست یابد.» و در ادامه پیشنهاد داد: «بهتر است این اختلافات به صورت توافقی یا معاوضه ملکی حل شود؛ به صورتیکه یک مکان معادل ارزش خانه هنرمندان به بنیاد شهید واگذار شود تا این مکان مانند گذشته در اختیار هنرمندان باقی بماند.»

دوم شهریور داریوش وکیلی، مدیر سابق بنیاد شهید و امور ایثارگران اصفهان پیرامون سکوتی که بر خانه هنرمندان اصفهان حاکم شده است، گفت: «با وجود سروصدایی که در مورد خانه هنرمندان به پا شد، اما سند این مکان از سال 62 تا به امروز به نام بنیاد شهید اصفهان است و می طلبد که مال ایثارگران به آنها برگردد. از همکاران در بخش اداره حقوقی می خواهم که به جد دنبال احیای این حق باشند تا خانه هنرمندان علیرغم احترام به هنرمندان در اختیار بنیاد شهید که بخشی عظیمی از کارش، کار فرهنگی است، قرار بگیرد و تبدیل به یک پاتوق فرهنگی خوب شود.»

مهرشاد متین فر، مدیر خانه موسیقی اصفهان پیرامون سکوتی که بر خانه هنرمندان اصفهان حاکم شده است، می گوید: از سال 1397 که بنده بعنوان کارشناس موسیقی به خانه موسیقی آمدم، مدیر این خانه حسن منصوری بود و با هم از همان زمان شروع به برگزاری نشستهای تخصصی موسیقی کردیم.

او با بیان اینکه از 52 نشست برگزار شده، محل 50 تای آن در خانه هنرمندان بود، ادامه می دهد: چه در زمان مدیریت آقای منصوری و چه زمانی که بنده مدیر خانه موسیقی حوزه هنری شدم، محور و اصل کار ما با خانه هنرمندان بود و یک سال هم دفتر کار ما در همین محل قرار داشت اما سال 1398 دفتر کار ما را به ساختمان حوزه هنری در خیابان سعدی منتقل کردند و یک روز هم در رسانه ها خواندیم که بنیاد شهید حکم تخلیه خانه هنرمندان را گرفته است.

متین فر تصریح می کند: اکنون ما نمی دانیم اگر شرایط ناشی از شیوع ویروس کرونا بهبود پیدا کرد، کجا باید نشست های خودمان را برگزار کنیم؟ درست است که حوزه هنری سه سالن در اصفهان دارد اما این سالنها به هیچ وجه مناسب برگزاری نشستهای هنری نیست چون ظرفیت آنها بالای 150 نفر و میانگین شرکت کنندگان نشستهای ما، عمدتا زیر پنجاه نفر است.

مدیر خانه موسیقی حوزه هنری اصفهان یادآور می شود: طی این سه دهه ای که خانه هنرمندان در اختیار حوزه هنری بوده، بغیراز خانه موسیقی رشته های هنری دیگر نیز از این محل استفاده می کردند و اطمینان دارم که قدمت برگزاری نشست ادبی هر هفته این خانه چیزی در حدود سی سال است.

او می افزاید: حدود 95 درصد از برگزارکنندگان نشست ها و برنامه های هنری در خانه هنرمندان مرتبط با حوزه هنری بودند و پنج درصد از هنرمندان دیگر شهر هم که وابستگی به حوزه هنری نداشتند از خانه هنرمندان برای پیش برد امورات هنری خود بهره می بردند.

متین فر خاطرنشان می کند: بتازگی گنجینه ای از صدها عکس قدیمی در آرشیو حوزه هنری اصفهان پیدا شده که نشان می دهد طی این سه دهه، عمده هنرمندان برجسته ایران در تمام شاخه های هنری به خانه هنرمندان اصفهان آمده اند و حالا معلوم نیست قرار است چه تصمیمی برای این خانه که مرکز هنری شهر ما بوده گرفته شود.

مدیر خانه موسیقی حوزه هنری اصفهان توضیح می دهد: خانه موسیقی، مرداد سال جاری بیانیه ای را در خصوص مسئلۀ تملک خانه هنرمندان اصفهان توسط بنیاد شهید تهیه کرد، تا از بنیاد شهید اصفهان بخواهد با انجام گفتگو و مذاکرات بیشتر با حوزه هنری و دیگر مراجع قانونی امکانی را فراهم کند که خانه هنرمندان همواره برای تمام هنرمندان این شهر باقی بماند.

او یادآور می شود: تاکنون 630 تن از هنرمندان موسیقی ساکن در ایران و خارج از ایران این بیانیه را امضا کرده اند که از آن جمله می توان به نام افرادی چون نوید افقه، هنگامه اخوان، بهداد بابایی، حسین بهروزی نیا، داریوش پیرنیاکان، فاضل جمشیدی، شهرداد روحانی، کامبیز روشن روان، کیوان ساکت، ملیحه سعیدی، محمدتقی سعیدی، علی اکبر شکارچی، علی اصغر شاهزیدی، مسعود شعاری، سید رضا طباطبایی، حسین علیزاده، فرج علیپور، جمشید عندلیبی، محمدجلیل عندلیبی، کیهان کلهر، بهزاد فروهری، سعید فرجپوری، بیژن کامکار، ارسلان کامکار، اردشیر کامکار، اردوان کامکار، داوود گنجه ای، شریف لطفی، حمید متبسم، نادر مشایخی، احمد مراتب، هادی منتظری، حسن ناهید و حمیدرضا نوربخش اشاره کرد.

متین فر تصریح می کند: برخی از این اساتید بزرگوار هنوز پیگیر مسئله خانه هنرمندان هستند و مدام نتیجه را از بنده مطالبه می کنند؛ حرف همه ما هم این است که اجازه بدهید این خانه مثل سابق در اختیار هنرمندان اصفهان بماند.

مدیر خانه موسیقی حوزه هنری اصفهان می گوید: در بحبوحه رخدادهای اینچنینی معمولا چند روز بحث و گفتگو و نقد و نظر در صدر اخبار قرار می گیرد و بعد به کل فراموش می شود و این خوب نیست.

او خاطرنشان می کند: شاید اگر هنرمندان رشته ادبیات، گرافیک، کارتون، تئاتر نیز که خانه هنرمندان طی این سالها مأمنشان بوده، اقدام به تهیه بیانیه و جمع آوری امضا کنند، بتوانند به مسئولان کمک کنند که در اسرع وقت تصمیم درست تری برای سرنوشت این خانه بگیرند وگرنه، ماجرای سینما ایران و تالار اندیشه در خانه هنرمندان تکرار می شود.

متین فر تأکید می کند: اگر خانه هنرمندان، خانه هنرمندان بماند، هیچ چیزی عاید بنده نخواهد شد و نفع شخصی هم از آن نمی برم. فقط بعنوان یک فعال هنری در تلاش هستم با همیاری دیگر هنرمندان، این ساختمان با مجموعه خاطرات سی ساله اش برای هنرمندان این شهر باقی بماند، اما آنچه باعث می شود برخلاف بقیه که گویی ماجرا را به کل فراموش کرده اند، هنوز از آن حرف بزنم، این است که آرزو دارم دوباره، شاهد فعالیتهای فرهنگی و هنری هنرمندان شاخه های مختلف در خانه هنرمندان باشم تا مانند سه دهه گذشته بار دیگر جریانهای هنری جدیدی از این مکان آغاز شود.

محمدرضا بزرگزاد، دبیر نشست پاتوق یکشنبه های تئاتر حوزه هنری اصفهان می گوید: روز 12 مرداد بیانیه هنرمندان شهر اصفهان در خصوص خانه هنرمندان در این خانه قرائت شد و سپس این متن در کارزار اینترنتی به ثبت رسید که تا روز 14 مرداد 1557 نفر آن را امضا کردند.

او ادامه می دهد: ما این بیانیه را همراه با گواهی امضاها به دفتر استانداری، حوزه هنری، مرکز هنرهای نمایشی، شورای شهر، دفتر نمایندگان مجلس شورای اسلامی و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان بردیم و تنها خبری که پیرو این پیگیری ها شنیده ایم از سوی استانداری بوده، به این شرح که استاندار اصفهان شفاها با رئیس حوزه هنری و مدیرکل بنیاد شهید اصفهان گفتگو و خاطرنشان کرده اند که مدیران تلاش کنند تا این ساختمان برای هنرمندان باقی بماند.

این کارگردان و نمایشنامه نویس تصریح می کند: یکی از نمایندگان اصفهان نیز همان زمان در کمیسیون فرهنگی مجلس مسئلۀ خانه هنرمندان را مطرح کرد و در شورای شهر اصفهان نیز این مسئله مطرح شد، اما در نهایت باید گفت که تکلیف خانه هنرمندان هنوز روشن نشده و ممکن است با گذشت زمان از اولویت رسیدگی مسئولین شهری خارج شود.

بزرگزاد، یادآور می شود: اصل کوتاهی درباره این خانه به همان دو سه سال گذشته برمی گردد که مدیر محترم حوزه هنری اصفهان نه تنها ادعای مالکیت بنیاد شهید درباره خانه هنرمندان را انعکاس ندادند بلکه اخبار جسته گریخته ای که در این باره شنیده می شد تکذیب کردند و به این ترتیب ما از اقدامات مؤثر یا غیر مؤثر مجموعه حوزه هنری بخصوص دفتر حقوقی در فرآیند تبدیل ادعا به حکم در دادگاه بدوی و تجدید نظر بی اطلاع هستیم. هیچگاه توضیحی در این باره نشنیده ایم و خبری نخوانده ایم.

او می گوید: اصرار بر این بی خبری و تعامل نکردن با هنرمندان درباره یک دعوی عمومی که مالکیت معنوی آن متعلق به هنرمندان است جای گلایه دارد.

این هنرمند خاطرنشان می کند: با توجه به تائید حکم در مرحله تجدیدنظر، فرصت دفاع حقوقی از این قضیه که در زمان طرح دعوی وجود داشت، اکنون از دست رفته و تنها راه تعامل با بنیاد شهید باقی مانده که با توجه به صدور حکم به نفع بنیاد، روش پرهزینه ای خواهد بود؛ ضمن آنکه مدیران محترم هر دو بخش در این مرحله هم نه تنها حقی برای اطلاع هنرمندان و رسانه ها قائل نیستند، بلکه حتی تاکنون حاضر به ارائه گزارشی درباره اقدامات یا مذاکرات احتمالی در این زمینه هم نشده اند.

این نمایشنامه نویس ادامه می دهد: آسیب اصلی در نوعی از مدیریت است که تعامل را روش مناسبی برای پیشبرد امور نمی داند و ارائه گزارش به اصحاب رسانه و اهالی دغدغه مند هنر را دون شأن خود تصور می کند. در حالیکه هم در منابع دینی ما به کرّات سفارش شده و هم در بیانات رهبر معظم انقلاب بارها صراحتاً به ارائه گزارش و همفکری مدیران و مسئولین با مردم سفارش شده است.

بزرگزاد می افزاید: ما که در مکتب علوی هر چه خوانده ایم و شنیده ایم سفارش بر اطلاع رسانی و جلب مشارکت مردم در امور بوده و معتقدیم این بی اعتنایی ها باید حل شود، چون گویا مدیران هنری فراموش کرده اند که اگر ما هنرمندان نباشیم آنها هم نیستند و البته اگر تلاش آنها نباشد امور ما به سامان نمی رسد؛ بنابراین در یک ارتباط دو سویه، تعامل روش سنجیده تری است تا نگاهی از بالا به پایین.

این هنرمند می گوید: در هر دوره ای عده ای از هنرمندان باید هزینه روحیه تعامل ناپذیر برخی مدیران را بدهند، چون به هرحال بیانیه نوشتن بهایی دارد و این اقدامات انجام نمی شود مگر به این علت که مدیران کارشان را درست انجام نداده اند.

او یادآور می شود: پاتوق هفتگی یکشنبه های تئاتر نزدیک به چهار سال در خانه هنرمندان برگزار می شد و از وقتی ماجرای اعتراض به تملک خانه شکل گرفت، دیگر جلسات این پاتوق تشکیل نشده است.

بزرگزاد تأکید می کند: اکنون که پیرو این دو بیانیه، مجموعا حدود دو هزار امضا برای حفظ خانه هنرمندان به نام هنرمندان و برای هنرمندان جمع شده، به این درخواست این همه شهروند اعتنا کنیم.