کرونا عاملی جدید برای بازسازی کیفیت صنعت گردشگری ایران است

ایسنا/ براساس آخرین اخبار واصله، کرونا عاملی جدید برای بازسازی کیفیت صنعت گردشگری ایران است.

یک نوزایی در پیش است؟

محمد جهانشاهی، عضو انجمن بین المللی اکوتوریسم و انجمن علمی اکوتوریسم کشور در یادداشتی به بررسی اثرات ویروس عالمگیر کرونا در صنعت گردشگری پرداخته و با تحلیل اوضاع و آنچه بر ایران خواهد گذشت، پیش بینی از آینده این صنعت داشت. او معتقد است: آن بخش که از بدنه نهیف و شکننده گردشگری دوام آورده به سرعت خود را بازسازی می کند و در آینده شاهد صدایی رساتر از این صنعت در ایران خواهیم بود.

در ادامه یادداشت این کارشناس گردشگری پیرامون کرونا عاملی جدید برای بازسازی کیفیت صنعت گردشگری ایران است، می خوانیم: «در چهار سال گذشته به دلایل مختلف بین المللی و داخلی شاهد افت و خیزهای زیادی در صنعت گردشگری کشور بودیم که در 9 ماه گذشته شیب کاهشی در ورود گردشگران خارجی در بخشهای مختلف زیارتی، فرهنگی، تاریخی رقم خورد و با ورود ویروس کرونا به ناگهان ظرف کمتر از 2 ماه نفس این صنعت به شماره افتاد و شاهدیم که با اضافه شدن تعداد ماه، به آمار مرگ و میرهای انسانی در جهان، آمار از بین رفتن بخشهایی از فعالیتها به ویژه در گردشگری هم اضافه شد.

سازمان جهانی جهانگردی گزارشهای 167 کشور از 220 کشور عضو در رابطه با تمهیدات مقابله با کرونا و کاهش خسارت های ناشی از آن را بر این صنعت منتشر کرد. بر این اساس، 144 کشور سیاستهای پولی و مالی را در این رابطه اتخاذ کرده اند که بیش از 100 کشور برای حمایت از مشاغل این صنعت گامهای خاصی برداشته اند. رایج ترین شکل بسته های محرک اقتصادی که در سراسر دنیا توسط دولت ها اتخاذ شده است شامل معافیت یا تعویق پرداخت مالیاتها از جمله مالیات بر ارزش افزوده، مالیات بر درآمد، ارائه کمکهای اضطراری اقتصادی و تسویه حساب از طریق پولی، خطوط اعتباری ویژه با نرخ های کاهش یافته، طرح های جدید تسهیلاتی و ضمانت نامه های بانکی دولتی با هدف جبران کمبود نقدینگی بود. این سیاستها با هدف محافظت از بیش از 250 میلیون شغل در معرض خطر در سراسر جهان انجام پذیرفته که با توجه به میزان انعطاف پذیری و تاب آوری اقتصاد کشورها کمیت و کیفیت متفاوتی را شکل داده است. در همین رابطه، لیکاشویلی، دبیرکل سازمان جهانی اعلام کرد: در بسیاری کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه، گردشگری عامل اصلی معیشت و رشد اقتصادی است، بنابراین بسیار مهم است که گردشگری را مسئولانه و به موقع شروع کنیم.

در بسیاری کشورها مشاغل کوچک که بیش از 80 درصد صنعت گردشگری را تشکیل می دهند موفق به دریافت یارانه مناسب نشده اند و این در شرایطی است که در 5 ماه گذشته شاهد کاهش بیش از 60 درصد و گاه بیشتر در آمارها نسبت به مدت مشابه سال گذشته هستیم. در اسپانیا سالانه بیش از 81 میلیارد دلار درآمد حاصل از گردشگری سهمی بیش از 16 درصد از کل صادرات این کشور را شامل می شود و در ایتالیا در حدود 10 درصد صادرات. برج ایفل در 4 ماه گذشته بیش از 27 میلیون یورو ضرر داده و این عدد و رقمها در گوشه و کنار دنیا تاثیر زیادی بر سرنوشت صدها میلیون شاغل در بخش های مختلف از جمله هتل ها، رستوران ها، شرکت های حمل و نقل هوایی، زمینی، ریلی، دریایی، دفاتر و بنگاه های سفر و راهنمایان گذاشته است.

سازمان جهانی جهانگردی 23 توصیه با 3 محور مدیریت بحران و کاهش آثار زیان، محرک زایی و سرعت بخشیدن به بازگشت و آماده شدن برای آینده برای اعضا خود ارائه کرد تا امیدوار باشد راهبردهایی برای برون رفت از این شرایط توسط اعضا پدیدار شود. آخرین گزارشها حاکی از آن است که برخی کشورها بیشتر در اروپا و آسیا و اقیانوس آرام با ابتکار عمل هایی دوباره گردشگری را به شکل محدود آغاز کرده اند. به نظر می رسد حداقل تا پایان سال میلادی گردشگری بر بازارهای داخلی و نهایت نزدیک تمرکز داشته باشد. به کار گیری و طراحی پروتکل های بهداشتی، ارائه گواهینامه ها و برچسب های تضمین ایمنی راه هایی برای افزایش اعتماد به نفس و اطمینان دادن به گردشگران هستند که مدنظر باز ماندگان صنعت گردشگری قرار خواهند گرفت.

هنوز آماری از میزان دقیق بیکاری و تعطیلی بنگاه های گردشگری ارائه نشده است اما با توجه به کوچک بودن بخش بزرگی از صنعت گردشگری در دنیا، بدون شک شاهد این اتفاق خواهیم بود. در کشور ما نیز طی بیش از 70 سال عمر این صنعت اگر چه شاهد اتفاق ها و تغییرات به نسبت خوبی هم بودیم اما واقعیت این است در کل، فراز و فرودها و سیاستهای حاکم بر این صنعت در ادوار مختلف، موجب زایش و پرورش صنعتی قوی نشده و آنچه شاهدش هستیم فعالیت و خدماتی است که صنعتی به مفهوم واقعی نیست و شکنندگی و آسیب پذیری آن اکنون کاملا آشکار شد. صنعتی که از ضعف هایی چون حمایت جدی، خلاقیت، پشتوانه درونی و شبکه منسجم بین حلقه های زنجیره ارزش رنج می برد و نشان داد در موقعیت های حساس، توان لازم را ندارد تا ابتکار عمل و سرنوشت خویش را در دست داشته باشد، نه در بخش دولتی و نه خصوصی. صنعتی که متمرکز بر حمایت های دولتی در انتظار ماند، اگرچه از همان اول هم از بسته حمایتی 100 هزار میلیارد تومانی دولت که برای جبران خسارت های اقتصادی استقبال چندانی نکرد.

تا به امروز درصد ناچیزی از مبلغ برآورد 6000 میلیارد تومانی خسارت گردشگری که آمار دقیقی هم نیست در قالب 2000 پرونده در سامانه کارای وزارت تعاون ثبت کرده اند. تسهیلاتی که پیش بینی می شود بخش قابل توجه ای از آن مورد استقبال یا نهایتا مورد استفاده آسیب دیدگان قرار نگیرد و فعالان بخش خصوصی بارها از بی تمایل خود نسبت به آن ابراز نظر کرده اند. اگرچه دولت مالیات های گردشگری را تا 6 ماه به تعویق انداخته اما، به نظر می رسد آنچه باید منتظر آن بود از بین رفتن بخشی از صنعت گردشگری کشور است. واقعیت این است که این اتفاق خواهد افتاد و شواهد کاملا روشن است که تعداد شاغلان این صنعت رو به کاهش می رود. دفاتر مسافرتی اولین بخشی است که تعطیل خواهند شد، بخشی از ظرفیت اقامتی کشور تغییر کاربری خواهد داد، راهنمایان گردشگری به سمت و سوی مشاغل دیگری خواهند رفت و در آینده چاره ای نیست جز اینکه با تکنیک و مکانیزم هایی، تجمیع سهام تاسیسات و ادغام شدن بسیاری از شخصیتهای حقوقی و برندهای گردشگری را رقم بزنیم. بخشهای ضعیف که فاقد پشتوانه های مالی، مدیریتی و برنامه ای هستند از چرخه خارج خواهند شد.

اما آنچه بعد از این شرایط به جای خواهد ماند در شرایطی می تواند امیدوار کننده باشد و فضای عمومی صنعت گردشگری کشور شاهد یک نوزایی خواهد بود. آن بخش که دوام آورده به سرعت خود را بازسازی می کند و سرعت تحولات گردشگری در کشور ما بیش از گذشته خواهد بود. به نظر می رسد با آرام شدن فضا، شاهد یک دوره ای خواهیم بود که گردشگری بیشترین رشد را به لحاظ میزان خواهد داشت و این اتفاق فرگیر خواهد بود. پیکره گردشگری کشور ما نسبت به گذشته ضعیف خود، قوی تر خواهد شد. پیش بینی می شود شاهد صدایی رساتر، از این صنعت خواهیم بود. روندی که تا پیش از کرونا بر این صنعت حاکم بود، اکنون ثمره اش را می بینیم. بدنی نهیف و شکننده.

کرونا عاملی جدی برای بازسازی و بهسازی کیفیت صنعت گردشگری کشور خواهد بود، اگرچه این تغییر با درد شدیدی همراه است اما، می تواند آینده بهتری را متصور بود و این البته یک شرط مهم دارد و آن سپردن سرنوشت این صنعت به دست خودش است و اینکه دولت فارغ از هر جریان سیاسی ازهمه ظرفیتها برای حمایت از این نوزایی استفاده کنند. اتفاقی که دیر یا زود خواهد افتاد مخصوصا با وجود بازار بزرگ 400 میلیونی و دم دستی مان و بازارهای سنتی و جدید در غرب و شرق که تشنه سفر خواهند بود.»