وریدهای واریسی چطور به وجود می آیند؟

همشهری آنلاین/ وریدهای واریسی رگ های گشاد شده و کلفتی که روی پاهایتان می بینید، یک عارضه پزشکی رایج هستند.

وریدها داری دریچه هایی هستند که به بازگشت تدریجی خون به سمت قلب بدون نشت خون کمک می کنند. هنگامی که این دریچه ها ضعیف می شوند یا افتادگی پیدا می کنند، خون و مایعات در بخش های پایینی پا جمع می شوند و با فشار آوردن روی دیواره رگ ها باعث ایجاد وریدهای واریسی می شوند.

افزایش سن، فشار وزن ناشی از ایستادن یا بی حرکتی طولانی، عوامل ژنتیکی، بیماری های رگ های خونی، تجمع مایعات در بدن و بارداری می تواند زمینه ساز ایجاد واریس باشد.

گاهی این اختلال کار وریدها به ورم کردن پاها، احساس درد، خستگی عضلانی، تغییر رنگ پوست یا حتی زخم های پوستی می انجامد.

اگر دچار واریس های شدید در وریدهای سطحی پاهایتان هستید، باید مراقب باشید یک عارضه خطرناک باشید.

ممکن است لخته های خونی در وریدهای عمقی پا ایجاد شود و عارضه «ترمبوز وریدهای عمقی»(DVT) به وجود آید که می تواند خطرناک و حتی مرگبار باشد.

ترمبوز وریدهای عمقی ممکن است به صورت رنگ پریدگی، تورم یا درد در بخش پایینی پا بروز کند و رشته یا توده سفتی در پشت ساق پایتان حس کنید.

این عارضه بیش از همه در افراد دچار اختلال انعقاد خون، زنان باردار یا زنانی که برخی از قرص های پیشگیری از بارداری را مصرف می کنند، افرادی که مسافرت های طولانی می کنند و برای مدت های طولانی بی حرکت هستند و بالاخره افرادی که به تازگی جراحی های ارتوپدی مانند تعویض مفصل ران انجام داده اند، رخ می دهد.

سونوگرافی می تواند به تشخیص سریع لخته در وریدهای عمقی پا کمک کند.

به افرادی که وریدهای واریسی دارند و دچار عارضه جدی نیستند، می توان با اقدامات ساده ای کمک کرد، ازجمله ورزش مرتب، محدود کردن مصرف نمک، بالا بردن پا به طور منظم و پوشیدن جوراب های واریسی که بخش پایینی پا را به شیوه ای تدریجی می فشارند و به بازگشت خون به بالا به سمت قلب کمک می کنند.

جوراب های واریسی هنگامی بسیار مؤثر هستند که روی برچسبشان «میزان فشاری» در حد 20 تا 30 میلی متر جیوه درج شده باشد.

البته برخی از افراد مبتلا به برخی از بیماری ها و عوارض عروقی نباید این جوراب ها را بپوشند، بنابراین قبل از استفاده از آن ها با دکترتان مشورت کنید