شهر ممنوعه پکن؛ مجموعه ای از قصرهای قدیمی چوبی

شهر ممنوعه چین یکی از دیدنی های پکن هست. این بنا مجموعه ای از قصرهای قدیمی بوده که در روزگار دور، امپراطورهای چین در آن زندگی می کردند. ساخت شهر ممنوعه پکن از سال 1406 میلادی و به دستور دومین امپراطور سلسله مینگ، جودی آغاز شد و 14 سال ادامه یافت. زندگی در این قصر تا سال 1911 میلادی ادامه داشت و پس از نابودی سلسله چینگ، به پایان رسید. به گفته کارشناسان، شهر ممنوعه بزرگترین و کاملترین مجموعه چوبی در کل دنیا محسوب می گردد. ورود به این مجموعه تا سال 1924 برای عموم مردم ممنوع بود و فقط خاندان امپراطور می توانستند از آن دیدن کنند. با ما در این مقاله جذاب همراه شوید تا شما را با این بنا و علت نامگذاری شهر ممنوعه آشنا کنیم.

معماری

شهر ممنوعه پکن یکی از باارزش ترین میراث های فرهنگی دنیا بشمار می آید. دور تا دور این شهر را دیواری با ارتفاع 10 متر فرا گرفته و در هر ضلع این دیوار دروازه های اصلی این شهر قرار دارند. ضخامت دیوارهای شهر بگونه ای طراحی شده که توانایی مقاومت در برابر آتش توپخانه را در آن زمان داشته باشند. همچنین، خندقی با عمق 52 متر دور تا دور شهر ممنوعه چین را محاصره کرده است. در ساخت این شهر تمامی اصول طبقاتی و نظام تشریفاتی سلسله های فئودالی رعایت شده اند. ساخت، معماری و تزئینات بکار رفته در این شهر بسیار باشکوه و مجلل بوده و متناسب با زندگی اشرافی طراحی شده اند. برای ساخت این شهر حدود صد هزار صنعتگر و یک میلیون کارگر فعالیت داشته و مواد اصلی و مصالح لازم برای ساختش از جاهای مختلف کشور به این مکان انتقال یافتند.

قصرهای تای حه، جون حه و بایو حه

قصر های تای حه، جون حه و بایو حه که از بزرگترین و جذاب ترین قصرهای شهر ممنوعه چین بوده، محل برگزاری مراسمهای بزرگ و باشکوه بوده اند. قصر تای حه در مرکز این شهر واقع شده و تخت طلایی امپراطوری در آن قرار دارد. این قصر مجلل ترین معماری در شهر ممنوعه را دارا بوده و با 13000 شکل اژدها تزئین شده است. اژدها در فرهنگ چین نشان دهنده قدرت امپراطوری هست. اگر به چین سفر کرده باشید، قطعا تصویر اژدها را در بخشهای مختلف قصرهای آن دیده اید.

سکویی به رنگ سفید در قصر تای حه وجود دارد که باعث مجلل شدن این قصر شده است. گفته می شود این سکو از نفوذ رطوبت به داخل قصر جلوگیری می کند. همچنین، اجرای این کار در جلوگیری از آتش سوزی نیز موثر بود. این معماری فوق العاده نشان از درایت و هوش چینی ها دارد. با توجه به چوبی بودن شهر ممنوعه پکن و قصرهایش، برای پیشگیری از آتش سوزی در حیاط شهر حدود 308 ظرف مسی بزرگ قرار داشتند که در کل سال پر از آب بودند. در زمستان، برای جلوگیری از یخ زدگی آب، زیرش آتش روشن می کردند.

اتاقهای قصر

شهر ممنوعه دارای اتاقهای بسیاری است. براساس اعتقاد چینی های گذشته، کاخهای امپراطوران آسمانی دارای 10 هزار اتاق بوده و امپراطور که پسر امپراطور آسمانی محسوب می شود، باید تعداد اتاقهایش کمتر از امپراطور آسمانی باشند. از این رو، گفته می شود تعداد اتاقهای این شهر 9999.5 اتاق هستند.

قصرهای چیان چینگ و کونین و باغ امپراتوری

براساس مقاله علت نامگذاری شهر ممنوعه باید بدانید که از دیگر بناهای مهم این شهر، قصرهای چیان چینگ و کونین و باغ امپراتوری هستند. این قصرها شامل باغهای زیبا و اتاقهای بسیاری بوده که با سنگهای مصنوعی تزئین شده اند. در بخش انتهای قصرهای تای حه، کاخهای دیگری وجود دارند که برای امور سیاسی و کشورداری از آنها استفاده می کرده اند و به آن دربار درونی گفته می شد. همچنین، کاخهایی برای زنان و ندیمه های دربار نیز در نظر گرفته شده بودند. بسیاری از بخشهای این مجموعه با گذر زمان، تغییر سلسله و جنگهای مختلف از بین رفته و باقی مانده قصرهای این شهر و محوطه آن بعنوان موزه در معرض دید عموم قرار داده شدند.