افرادی که از پرداخت عوارض خروج از کشور معاف هستند

براساس قانون هر فردی که قصد خروج از کشور را داشته باشد باید عوارض خروج را پرداخت کند که در این بین، برخی از افراد از پرداخت عوارض خروج از کشور معاف شده اند.

کسانی که عوارض خروج پرداخت نمی کنند

قانون عوارض خروج در سال 1364 در مجلس شورای اسلامی مصوب شد. آن زمان جمعیتی که از پرداخت این عوارض معاف بودند، دامنه گسترده تری داشت، اما به تدریج گروه هایی از این دایره خارج شدند و طیف معاف شده ها نیز کوچکتر شد. براساس آخرین قانون تصویب شده در سال 1397، در بخش درآمدی جز 1 بند «د» تبصره 11 قانون بودجه سال 1398، افرادی که از پرداخت عوارض خروج از کشور معاف شده، شامل این گروه ها می شوند:

1. خدمه وسایل نقلیه عمومی سفرهای زمینی، دریایی و خطوط پروازی که در حین ماموریت یا انجام وظایف شغلی باید از مرز گذر کنند.

2. دانشجویان شاغل به تحصیل در خارج از کشور که مجوز تحصیل مرتبط داشته باشند.

با توجه به اینکه بیشتر این دانشجویان در بین تحصیل بارها به کشور باز می گردند، قوانین موجود متذکر شده که فاصله خروج دوم باید بیش از 3 ماه باشد، در غیر این صورت مشمول معافیت نخواهند بود.

در قانون مصوب سال 1364 نیز صراحتا اعلام شد: معافیت از پرداخت عوارض، آن دسته از دانشجویانی که وضعیت تحصیلی آن ها منطبق با ضوابط وزارت فرهنگ و آموزش عالی (وزارت علوم، تحقیقات و فناوری) نیست، شامل نمی شود. در مصوبات اخیر اشاره ای به اصلاح این بند و یا تغییر قانون آن نشد.

3. بیمارانی که با مجوز شورای پزشکی برای درمان به خارج از کشور اعزام می شوند.

در قانون مصوب سال 1364 عنوان شده بود که به همراه بیمار ( حداکثر یک نفر) به ترتیب به میزان60% و 40% مبالغ عوارض خروج در ماده واحده و تبصره (1) آن تخفیف داده می شود. بررسی ها نشان می دهد در مصوبات تازه در بحث معافیت پرداخت عوارض خروج، هیچ اشاره ای به اعمال تخفیف به همراه بیمار نشده و مشخص نیست همراه بیمار همچنان مشمول این معافیت است یا خیر.

4. جانبازان انقلاب اسلامی که برای معالجه به کشورهای دیگر اعزام می شوند.

5. ایرانی های مقیم خارج از کشور که دارای گذرنامه شغلی از وزارت کار و امور اجتماعی هستند.

6. دارندگان گذرنامه سیاسی و خدمت.

7. نمایندگان مجلس از سال 1397 زائران اربعین حسینی را که به صورت «زمینی» در تاریخ مشخص شده ای به خروج از کشور اقدام کردند نیز از پرداخت عوارض معاف کره اند.

مرزنشینان و ایرانیان مقیم سواحل و جزایر خلیج فارس طبق قانون مصوب سال 1364 مجلس می توانستند بدون پرداخت عوارض خروج با پروانه گذر به خارج از کشور رفت و آمد کنند، اما در لایحه بودجه سال 1397 این قانون اصلاح شد. براساس مصوبه مجلس عوارض خروج از کشور برای زائران عتبات و مرزنشینان برای یک بار در طول سال براساس قانون بودجه سال 96 اخذ می شود. در جز (1) بند (د) تبصره (11) آمده است: «در سال 1398، عوارض خروج از کشور برای زائران عتبات و مرزنشینان برای یکبار در طول سال براساس قانون بودجه سال 1396 کل کشور مصوب 24/12/1395 با اصلاحات و الحاقات بعدی آن اخذ می شود.» متن این مصوبه در تعریف مرزنشینی آورده است: «افراد مرزنشین به کسانی اطلاق می شود که ساکن در روستاها و شهرهای مرزی هستند، بررسی و تأیید این موضوع با فرمانداران شهرستان های مرزی است.» هزینه عوارض خروج از کشور برای سفر زیارتی زمینی در سال 96، 12,500 تومان و برای سفر زیارتی هوایی 37,500 تومان بود. همچنین عوارض خروج از کشور در سال 96 برای سفرهای هوایی 75 هزار تومان و برای سفرهای زمینی و دریایی 25 هزار تومان بود. عین الله شریف پور، نماینده ماکو، همچنین امام جمعه این شهر نسبت به حذف معافیت مرزنشسنان از عوارض خروج بارها معترض شده و تذکر داده اند: براساس بند "د" تبصره 11 قانون بودجه سال 98 دستور دهید آیین نامه اجرایی عوارض خروج از کشور برای مرزنشینان تدوین شود. به نظر می رسد پس از اصلاح مصوبه مالیات عوارض خروج برای مرزنشینان، اجرای آن با تعلیق همراه شد. عوارض خروج از کشور در سال 97 طبق نظر دولت، سه برابر شد و به مبلغ 220 هزار تومان برای نخستین سفر خارجی در سال افزایش یافت. این مبلغ برای سفرهای دوم و سوم به میزان 50 و 100 درصد افزایش می رسد و به عدد 330 و 440 هزار تومان می رسد. پس از آن تا پایان سال هر سفر دیگری انجام شود مسافر باید همچنان مبلغ 440 هزار تومان را پرداخت کند. این افرایش پلکانی در لایحه عوارض خروج از کشور سال 98 فقط شامل سفرهای هوایی خارج از کشور و سفر هوایی به حج و عتبات می شود و شامل سفرهای «زمینی زیارتی» نشد. در حال حاضر کودکان خردسال نیز دارای معافیت نبوده و پرداخت هزینه عوارض باید برای آن ها انجام شود. این در حالی است که در مصوبه سال 1364 اطفال تا سن هفت سالگی تمام از پرداخت عوارض معاف شده بودند.

منبع: ایسنا