شهر تاریخی سیبه

سرزمین کوخرد که در زمان زرتشتی بنام «شهرسیبه» معروف بوده ، بیش از پنج هزار سال قبل از اسلام تاریخ داره و سرزمینی آباد و پر رونق بوده . سرزمینی که مسکن قومی بزرگ مانند قوم «سیبه» بوده، بی شک آنقدر بزرگ وانبوه وپرجمعیت بوده که نه تنها مردم دردامنه ارتفاعات کوهستانی و دشت های معتدل شمالی و جنوبی آن زندگی می کردن، بلکه جبر طبیعت و مقتضیات جغرافیائی اون ها رو به نقاط مختلف و اطراف شهرسیبه پراکنده کرده ودر کوه ودشت وبیابان و دره وصحرا وبر فراز کوه های بلند زندگانی می کردن. روایته که مردم «شهرسیبه» گبر، زرتشتی، و ارمنی بوده اند. البته آثار زیادی از اون ها تا به حال به جا مونده. در زیر ده جنوب دهستان فعلی کوخرد یک درخت کُور بزرگ وجود داره که به (کُوِر ارمنی) پیش مردم کوخرد معروفه. سرزمین بزرگ سیبه (کوخرد) از دیر باز دارای مجد وعظمت خاصی بوده و به سبب تاریخ پر از حوادث و پرغوغا که از روزگار باستان یعنی از زمان قبل از اسلام آغاز می شه. «شهرسیبه» از این کشمکش ها وغوغاها وآمد و رفت ها و وقایع وحوادث تاریخ برکنار نمونده، روزگاری بسیار آباد و درخشان بوده و روزگاری ویرانه ونابسامان . سرزمین سیبه در روزگار قدیم بسیار بزرگ وپهناور وآباد بوده، تا آنجا که گفته شده «سیبه» مرکز حکومت بوده وحاکم سیبه از هشتاد روستای توابع خود باج وخراج می گرفته. روستاهای آباد وپرجمعیت ودهقانهای کار آمد وقانع وپرکار و یکتا پرست، صداقت وصفای باطن، درستی وپاکی مردم «سیبه قدیم» زبانزد اقوام مجاور بوده وداستان های دل انگیز از بزرگواری مردم شهر تاریخی سیبه برزبانهای مردم مجاور و در درون سینه پیر مردها و پیرزنهای کوخرد به یادگار مانده که هر شنونده ای رو به تحسین وامی داره.