هرمز از جزایر کوچک هرمزگان که نزدیک به جزیره قشم جا خوش کرده است. جزیره ای کوچک به رنگ قرمز از جزایر خلیج زیبای فارس که طبیعتی منحصر به فرد دارد.تاریخچه جزیره هرمز این جزیره اوایل عهد مغول تجارت پر رونقی داشته است. با هجوم مغول ها در حدود سال 700 هجری، مردم شهر هرمز ابتدا به جزیره قشم و بعد از آن به

چشمه آبگرم گنو در فاصله 34 کیلومتری شمال شرقی بندرعباس قرار گرفته است. در کنار راه بندرعباس به سیرجان یک راه آسفالت فرعی برای دسترسی به این چشمه وجود دارد. چشمه گنو که در منطقه حفاظت شده کوه گنو قرار گرفته، علاوه بر جنبه درمانی، دارای جنبه های مختلف طبیعت گردی، پرنده نگری، کوهنوردی هم است. آب این چش

دره رودخانه جاماش که از کوه های هماگ سرچشمه می گیرد یکی از مناطق بکر و بسیار زیبا در 80 کیلومتری شمال بندرعباس است. این رودخانه پس از پیوستن به چندین شعبه رودخانه کوچک با نام رود جلابی به خلیج فارس می پیوندد. کوه هماگ از رشته کوههای زاگرس جنوبی بلندترین ارتفاع استان هرمزگان به ارتفاع 3267 متر از سطح

غار نمکی خرسین یکی از جاذبه های طبیعی ایران است که در استان هرمزگان و شمال بندرعباس واقع شد. با توجه به اینکه غار خرسین در زمره غارهای نمکی قرار دارد و بصورت کلی این گونه غارها بدلیل احتمال ریزش سقف و دیواره ها مخاطره آمیز محسوب می شوند، باید از بازدید از آن طی فصول بارندگی اجتناب شود. برای دسترسی ب

چشمه آب معدنی گنو در فاصله 34 ‏کیلومتری شمال شرقی بندرعباس، در کنار راه بندرعباس _سیرجان واقع شده. این چشمه در دره ای قرار دارد که کوه گنو و ارتفاعات سخت آهکی، از شمال و جنوب، آن را در برگرفته اند. از آب این چشمه، جهت آبیاری نخلستان و استحمام استفاده می شود. آب چشمه گنو از دسته آب های گوگردی خیلی گر

منطقه حفاظت شده گنو با وسعت در حدود 43 هزار هکتار یکی از سیزده ذخیره گاه زیست کره یونسکو در ایران است که در شمال غربی بندرعباس قرار دارد و با آب و هوای مطبوع از جمله مناطقی بوده که کمتر شناخته شد. منطقه حفاظت شده گنو توسط کوه گنو احاطه شده و در سال 1351 به عنوان پارک ملی ثبت شد و پنج سال بعد و در 13

این مجموعه 5 برکه یا آب انبار داره که دارای گنبد های موزون و منحصر بفردی بوده و مصالحش سنگ و ملات ساروجه.این برکه ها در فضای مشجر وسیعی در خیابان 22 بهمن بندر عباس قرار گرفتن و جزو جاذبه های گردشگری این استان به حساب میاد.

در محور بزرگراه بندرعباس به سیرجان به فاصله 63 کیلومتری آن راه آسفالت فرعی از طرف راست بزرگراه منشعب و به روستای خورگو منتهی می شود که در حوالی این روستا چشمه آب گرم خورگو واقع شده است. رودخانه آب گرم که از چشمه های آب گرم خورگو سرچشمه گرفته از کنار این آبادی گذشته و سرانجام به خلیج فارس می ریزد. ای

روستای بخوان یکی از روستاهای زیبا و بکر هرمزگانه که در شمالی ترین نقطه استان واقع شده . ایـن روستا از جنوب شرقی به کوه بنه خوان، از شمال و شمال شرقی به کوه بستو و از جنوب به کوه کم پل محدود می شه. این روستا از سطح دریا در حدود 1600 مترارتفاع داره و آب و هوای آن، تحت تأثیر اقلیم معتدل کوهستانی، در به

گنبد نمکی انگوران در غرب بندرعباس و شمال روستای انگوران واقع شده است. بلندترین نقطه کوه نمک از سطح دریا 1000 متر ارتفاع دارد و ارتفاع پایین ترین رخنمون نمک از سطح دریا حدود 400 متر است. در شمال کوه نمک گروه بنگستان در هسته یک طاقدیس که محور آن خمیده و تقریباً شرقی غربی است رخنمون دارد. در یال های شر

روستای گچین در فاصله 50 کیلومتری غرب بندرعباس واقع شده که در شرق روستای گچین گنبد نمکی گچین قرار دارد. این گنبد در حقیقت مشابه گنبدهای نمکی هرمز و لارک ازلحاظ تنوع مینرالوژی و سنگ شناسی است. از لحاظ تنوع زمین شناسی یکی از زیباترین گنبدها است و به لحاظ استفاده از سنگهای ساختمانی این گنبد در اسکله های

منطقه حفاظت شده کوه کشار در استان هرمزگان واقع شده. این منطقه واقع درشمال جاده بندرعباس – بندرلنگه ازطریق جاده شمالیه و با فاصله ای درحدود 50 کیلومتر بزرگترین کانون زیستی اطراف منطقه به شمار میاد . وسعت منطقه 68750 هکتاره. منطقه جنوبی کشار که بیشتر به صورت دشت همواره با ارتفاع 70 متر از سطح دریا دار

این گنبد در فاصله 100 کیلومتری غرب بندرعباس و در 4 کیلومتری شمال بندر پل قرار گرفته است. این گنبد نمکی در کناره خلیج فارس چشم اندازی سرخ رنگ پدید آورده است. در دامنه ها و پیرامون این گنبد نمکی می توان پدیده های زیبایی از انحلال و رسوب گذاری نمک و بلورهای گوناگون را یافت. جویبارهای نمکی که از این گنب

این روستا در دهستان سیاهو در بخش مرکزی بندرعباس قرار داره و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1390، جمعیت آن 246 نفر (81 خانوار) بوده است.

تازیان بالا، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان بندرعباس در استان هرمزگانه. جمعیت این روستا در دهستان تازیان قرار داره و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1385، جمعیت آن 1٬414 نفر (302خانوار) بوده .