امروز در مجله همگردی در بخش روستاگردی می خواهیم شما را با روستای 1500 ساله که در شهرستان نطنز استان اصفهان قرار دارد آشنا کنیم. ابیانه روستایی تاریخی و زیبا که باستان شناسان با کاوش هایی که در این چند دهه اخیر در آن انجام داده اند موفق شدند آثار تاریخی چشمگیر و متعددی را در این روستا کشف نمایند. در ادامه با این روستا و جاذبه های دیدنی روستای ابیانه آشنا می شوید.

تاریخچه روستای ابیانه نطنز

این روستا با شماره ثبت 1089 در تاریخ سی ام مرداد ماه سال 54 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. گفته می شود که در زمان های گذشته ابیانه پر از درختان بید بود. به همین دلیل در گویش محلی به آن ویونا می گویند. که معنی آن بیدستان می باشد. و البته ناگفته نماند در مورد این ادعا مدرک ارائه نشده است اما این ادعا چیزی است که مردم محلی بدان اعتقاد دارند. ابیانه که باستان شناسان قدمت آن را 1500 سال رقم می زنند، دارای عمارت های کهن و قدیمی است که بر اساس آثار و شواهد موجود می توان گفت که در دوران سلجوقیان قاجاریه ساسانیان و حکومت صفویه ساخته شده اند.

موقعیت جغرافیایی روستای ابیانه

ابیانه که در شهرستان نطنز استان اصفهان واقع شده است در 80 کیلومتری جنوب غربی شهر کاشان و 40 کیلومتری شمال غربی نطنز قرار دارد. همچنین رودخانه ای در قسمت جنوبی این روستا قرار گرفته است.

فرهنگ و طرز لباس پوشیدن مردم روستای ابیانه

مردم ابیانه مردمانی مهربان و خونگرم هستند و با گذشت زمان همچنان سادگی و فرهنگ سنتی خود را حفظ کرده اند. آنها همچنان آیین ها و سنت های گذشته خود را به همان سبک قدیمی پاس می دارند. حتی در نحوه صحبت کردن، لباس پوشیدن بیشتر مردم این روستا تمام تلاش خود را به کار می بندند تا آداب و رسوم قدیم را حفظ کنند. برای نمونه نحوه لباس پوشیدن زنان ابیانه به این صورت است که همواره روسری های سفید بر سر می کنند و لباس های رنگی و گلدار می پوشند؛ و مردان روستا شلوار های شبیه شلوار های مردان لر بر تن می کنند شلوار هایی که بلند و سیاه رنگ هستند. به این شلوارها دبیت یا دوید گفته می شود.

شغل مردم روستای ابیانه

اکثر مردم این روستا از زمان های گذشته تا به امروز به کار کشاورزی دامداری و باغداری مشغول بوده و هستند. آنها برای تامین آب آشامیدنی و آب مورد نیاز برای کار کشاورزی درزمان های گذشته هفت قنات حفر کرده اند و از آب آن قنات ها استفاده می کنند. از جمله محصولات مردم این روستا می توان به زردآلو، سیب، گردو، گلابی و هم چنین محصولاتی مانند گندم، جو و سیب زمینی اشاره کرد. در این روستا چیزی در حدود 30 کارگاه قالی بافی وجود دارد و برخی از مردم روستا به کار قالیبافی نیز مشغول هستند. همچنین گفته می شود که گیوه بافی نیز در قدیم توسط زنان روستای ابیانه انجام می شده است.

معماری خانه های روستای ابیانه

خانه های روستای ابیانه به سبک جالب و دیدنی بر روی دیواره کوه کرکس ساخته شده اند خانه هایی که نمای آن ها از خاک رسی که در نزدیکی روستا وجود دارد درست شده و دیوارهای آن با آجر و خشت سرشته شده اند. این خانه ها دارای تارم های چوبی و ایوان بوده و پنجره های آنها نیز اغلب چوبی و به شکل ارسی می باشد.

جاذبه های دیدنی روستای ابیانه

علاوه بر سبک معماری خانه های ابیانه که در نوع خود جالب توجه و دیدنی می باشد. جاذبه های دیدنی و تاریخی زیادی نیز در سرتاسر این روستا به چشم می خورد. برای نمونه می توان به آتشکده ای که در دامنه کوه کرکس واقع شده است اشاره کرد. آتشکده ای که در زمان های گذشته در آن به عبادت و اجرای مراسم های مذهبی می پرداختند.

جاذبه های دیدنی روستای ابیانه: قلعه های سه گانه روستا

هامون یا قلعه هامون به همراه دو قلعه دیگری که در این روستا دیده می شود از دیگر جاذبه های گردشگری این روستای تاریخی و دیدنی می باشند، که در جنوب غربی روستای ابیانه قرار گرفته اند. یکی دیگر از قلعه ها که اسم آن هرده می باشد در شمال شرقی روستا و دیگری قلعه ای به نام پاله بوده که در قسمت شمال غربی ابیانه قرار دارد.
این قلعه ها قدمتی 200 ساله دارند. هدف از ساخت آنها دفاع و مقاومت در برابر دشمنانی بود که همواره می خواستند روستا را غارت کنند.

جاذبه های دیدنی روستای ابیانه: زیارت گاه های قدیمی و تاریخی روستای ابیانه

از دیگر آثار تاریخی و دیدنی ابیانه، زیارتگاه ها و مکان های مقدس این روستا می باشد. زیارتگاهی مانند بی بی زبیده که در قسمت جنوب شرقی ابیانه واقع شده اند. طبق اسناد و روایات موجود گفته می شود که بی بی زبیده خاتون دختر امام هفتم موسی کاظم علیه السلام بوده است. از دیگر زیارتگاه های این روستا می توان به آرامگاه امام زاده یحیی و عیسی اشاره کرده که فرزندان گرامی امام موسی کاظم علیه السلام می باشد و در منطقه ای به نام هرده در سمت شرقی روستا واقع شده اند.
همچنین از نکات جالب توجه این روستا وجود 11 مسجد در آن می باشد که یکی از آنها که به آن مسجد میان ده می گویند، به عنوان مسجد جامع این روستا شناخته می شود. این مسجد و دیگر مساجدی که در این روستا قرار گرفته اند ، همگی از مساجد تاریخی و قدیمی می باشند. در معماری این مساجد تاریخی و قدیمی می توان انواع کنده کاری ها کاشی کاری ها و تزئینات زیبایی را به نظاره نشست که هنر دست هنرمندان و طراحان قدیمی ایران زمین است.