حرم صفوی ـ قاجاری از نابودی نجات می یابد

مدیر پروژه های کاظمین ستاد بازسازی عتبات از فعالیت شبانه روزی برای صیانت از میراث ارزشمند هنر معماری ایرانی و اسلامی منقوش در حرم امامین جوادین (ع) که تحت نفوذ رطوبت در معرض تخریب قرار گرفته، خبر داد. این خبر در بخش نجات حرم صفوی ـ قاجاری از رطوبت قرار دارد.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی ستاد بازسازی عتبات عالیات، عباس رضائی نسب با بیان اینکه حرم مطهر امامین جوادین (ع) در شهر کاظمین، موزه ای از جلوه های متعدد هنر معماری ایرانی و اسلامی متعلق به عصر صفوی و قاجار است، گفت: یکی از شاهکارهای هنری عصر صفوی، کتیبه قرآنی بی نظیر روی دیوار اطراف ضریح مطهر است. در بالای این کتیبه کاشی کاری شده زیبا، آئینه کاری منحصر به فردی نیز اجرا شده که زیبایی آن را دو چندان کرده است.

وی افزود: متاسفانه رطوبت بالای زیرسطحی، به سنگ های اطراف و کف این حرم سرایت کرده، به طوریکه نم موجود در کف و دیوارها، این آثار ارزشمند معماری ایرانی و اسلامی را با خطر نابودی مواجه کرده، از این رو طرح مقاوم سازی دیوارهای اطراف ضریح مطهر امامین جوادین (ع) و رطوبت زدایی از بستر در دستور کار ستاد بازسازی عتبات قرار گرفت.

او با بیان اینکه وجود رطوبت در زیر حرم کار را سخت کرده، گفت: آب زیرسطحی در شهر کاظمین، مانند کربلا و سامرا بالاست به طوری که فنداسیون ساختمان ها در رطوبت قرار دارد و در عمق سه متری به آب می رسیم.

به گفته رضائی نسب، با اتمام عملیات زیرسازی، استحکام بخشی و دفع رطوبت از کف و محوطه دیواره های اطراف ضریح مطهر امامین جوادین (ع) در هفته های گذشته، هم اکنون کار نصب سنگ آغاز شده است.

وی با بیان اینکه 20 استاد کار و مهندس ایرانی مشغول اجرای این طرح هستند، افزود: عملیات نصب سنگ کف و ازاره (دیوارهای اطراف ضریح مطهر) در چهار فاز طراحی و اجرا می شود.

مدیر پروژه های کاظمین افزود: در فاز نخست که دربرگیرنده نیمی از فضای اطراف ضریح است، سمت شرقی مضجع مطهر به روی زائران بسته شده و عوامل اجرایی مشغول سنگ کاری دیوار هستند. در فاز دوم، نیمه غربی دیوار اطراف ضریح، در فاز سوم سنگ کف قسمت شرقی و در فاز چهارم سنگ کف قسمت غربی نصب خواهد شد.

رضائی نسب دلیل این تقسم بندی را فراهم کردن امکان زیارت برای زائران همزمان با اجرای طرح ذکر کرد و گفت: پیش بینی می شود فاز اول این طرح تا چند روز دیگر به اتمام برسد.

حرم کاظمین به امام هفتم شیعیان (موسی کاظم) و امام نهم (محمد تقی معروف به محمدجواد) تعلق دارد. این حرم در بخشی از شمال بغداد و در شهر کاظمین واقع شده است. پایه گذاری این بنا از زمان خلفای عباسی بود که حوالی سال 440 قمری نیز دچار آتش سوزی شد و سلجوقیان برای مرمت آن اقدام کردند. بیشترین ساخت و تغییرات در زمان حکومت صفویان به خاطر ارادت شاهان آن دوره صورت گرفت و در زمان قاجار نیز به معماری و زیبایی آن افزوده شد.