آثاری قابل توجه که در موزه لوور نگهداری می شوند

ایسنا/ این خبر پیرامون آثاری قابل توجه که در موزه لوور نگهداری می شوند، برای شما نگارش گشته است.

پرتره زنی از دربار میلان

به جز «مونالیزا» نقاشی های بیشتری از «داوینچی» در «لوور» نگهداری می شود. یکی از این نقاشی ها «پرتره زنی از دربار میلان» است که با نام «La Belle Ferronnière» نیز شناخته می شود. هویت واقعی این زن هنوز مشخص نیست.

«لئوناردو» این نقاشی را در نخستین دورانی که در میلان اقامت داشت و به سبک «اسفوماتو» خلق کرده است. «اسفوماتو» روشی است که در آن سوژه خطوط مشخصی ندارد و به نظر می رسد که با پس زمینه ترکیب شده است. در نتیجه، لئوناردو حتی با کشیدن پرتره، صحنه ای بسیار پویا خلق کرده است. بانویی که در این نقاشی به تصویر کشیده شده است به سمت چپ خود چرخیده است، گویی که توجه او توسط کسی جلب شده است. در نهایت، نور نیز جزئیات صورت و لباس تزئین شده او را در مورد توجه قرار داده است.

گاو سلاخی شده

تابلو نقاشی «گاو سلاخی شده» شاهکار هنر هلندی اثر «رامبرانت» است. یک تکه گوشت بزرگ از میله چوبی در فضایی تاریک آویزان شده است. شخصی پوست را کنده و سر لاشه را جدا کرده است، هیچ عضو دیگری در داخل حیوان دیده نمی شود. این هنرمند با قلم موهای ضخیم نقاشی کرده است تا گوشت را واقعی جلوه دهد.

این نقاشی نیز مانند بسیاری دیگر از آثار هنری هلندی قرن 17، موضوعی واقع گرایانه را ارائه کرده است اما معنای عمیق تری در آن نهفته است. با این حال، معنی آن هنوز نامشخص است، یا بهتر است بگوییم هرگز بر سر معنای او توافق حاصل نشد. در طول قرن ها تفاسیر زیادی از این نقاشی شده است.

یکی از تفسیرهای مطرح شده این است که این نقاشی نشانگر «ممنتو موری» است که عبارت هنری و نمادین که یادآور اجتناب ناپذیر بودن مرگ است.

«رامبرانت فان راین» به اندازه ای شهرت دارد که ما حتی امروزه این نقاش چیره دست هلندی را با نام کوچک صدا می زنیم. او که تابلوهای نقاشی با موضوعات مختلفی از جمله منظره و صحنه های تاریخی و اسطوره ای را خلق میکرد، در بخش اعظمی از قرن هفدهم میلادی چهره برجسته هنر هلند بود. او علاوه بر اینکه برخی از مهمترین پرتره های گروهی عصر طلایی هلند را خلق کرده است، حدود 80 خودنگاره در قالب تابلو نقاشی و طراحی از خود به جای گذاشت.

بهره گیری استادانه «رامبرانت» از نور، او را به یکی از محبوب ترین نقاشان در بین هنردوستان امروزی تبدیل کرده است. تابلوهای نقاشی «گشت شبانه» و «کلاس تشریح دکتر نیکولاس تولپ» از مشهورترین آثار هنری او به شمار می روند.

تابوت متعلق به Tamutnefret

در طول دودمان نوزدهم مصر باستان (1292 تا 1075 پیش از میلاد) یک تابوت زیبا در مصر ساخته شد. این تابوت در نزدیکی شهر باستانی «تبای» کشف شده است.

تابوت از جنس چوب ساخته شده است و به طرز شگفت انگیزی با رنگ و طلا تزئین شده است و روی آن تصاویری از خدایان مصری مانند «ازیریس» و همچنین نوشته های بسیار پیچیده به خط هیروگلیف نقش بسته است. همانطور که مرسوم بود، این نوشته ها در حقیقت جملات مخصوص خاکسپاری است که برای همراهی مردگان در سفر آنها به زندگی ابدی نوشته می شدند. این شی تاریخی چشمگیر 192 سانتیمتر طول و 59.5 سانتیمتر عرض دارد.

لاماسو

در قرن هشتم پیش از میلاد، پادشاه «سارگون» بر امپراتوری آشور حکومت میکرد. روزی تصمیم گرفت که پایتخت جدید انتخاب کند. او محوطه بزرگی را انتخاب کرد که «دور شاروکین» یا «دژ سارگون» نام گرفت و ساخت آن آغاز شد. با این حال سارگون درگذشت و پسر و جانشین او پایتخت را در «نینیوه» (نینوا) بازسازی کرد و «دور شاروکین» را رها کردند.

این محوطه تا پیش از آنکه در سال 1843 میلادی توسط یک باستان شناس فرانسوی کشف شود، فراموش شده بود.

نقش برجسته های کم ارتفاع باورنکردنی نشان دهنده فعالیت های آن زمان مانند تیراندازی با کمان و رژه های نظامی به منظور تجلیل از پادشاه از جمله آثاری است که کشف شده است. روی درها، گاوهای نر بزرگ بالدار با صورت انسان ساخته میشد. آنها ایزدان محافظی به نام «لاماسو» را به تصویر می کشند که در نقاط استراتژیک اقامتگاه پادشاه قرار می گرفتند.

تزئینات کاخ داریوش یکم در شوش

باستان شناسی در طول قرن نوزدهم میلادی به ویژه در شرق و خاورمیانه شاهد یک دوره بزرگ پیشرفت بود. در سال 1884 میلادی و 1886 میلادی دو باستان شناس فرانسوی محوطه ای را کاوش کردند که چند سال قبل توسط کاوشگر دیگری کشف شده بود. این مکان کاخ داریوش یکم در شوش بود.

قوانین آن زمان و استعمار اجازه جابجایی کل مکان ها را می داد، بنابراین این اقامتگاه منتقل شد و تا حد زیادی در موزه لوور سر هم شد.

آپارتمان ناپلئون سوم

«لوور» در اصل کاخی بود که پادشاهان، وزیران و درباریان در آن سکونت داشتند و از آن بازدید می کردند. یک بخش از این موزه هنوز هم مانند قرن 19 باقی مانده است. قسمت هایی از این بخش قدیمی موزه آپارتمان های «ناپلئون سوم» است که از مجموعه ای از اتاق ها و فضاهای مملو تزئینات، اسباب مجلل، صندلی های نفیس و میزهای بسیار طولانی تشکیل شده است. در آن زمان این اتاق ها به نخست وزیر «امپراتوری دوم» تعلق داشتند. این اتاق ها بعداً و در سال 1989 به وزیر دارایی رسیدند و پس از آن موزه لوور تبدیل به موزه شد و آپارتمان ها به روی بازدیدکنندگان باز شد.