مسجد حاج رجبعلی خیاط بعد 180 سال عمر دوباره یافت

از پیچ های زیبای درخونگاه که می گذری، معماری های نفس گیر تهران قدیم را می بینی، خانه ها و عمارت های غبار گرفته و ترک خورده ای که پیچکی یا مویی زنده بر دیوارهایشان نقش بسته است اما مسجد حاج رجبعلی یا مسجد درخونگاه بخت آن را داشته که با مرمت سازمان میراث فرهنگی به عمر 180 ساله اش افزوده شود. این خبر در بخش مسجد حاج رجبعلی خیاط و بازسازی مسجد حاج رجبعلی خیاط است.

به گزارش ایسنا، مسجد حاج رجبعلی خیاط، میزبان کارشناسان میراث فرهنگی و 13 مهندس خارجی از کشورهایی چون آمریکا، رومانی، لهستان، ژاپن، آلمان و ترکیه بود. مهمانان خارجی که در نخستین کارگاه سه روزه آموزشی بین المللی مرمت و استحکام بخشی بناهای تاریخی در تهران حضور داشتند و دارای دکترای سازه واز برجستگان حوزه تخصص خود هستند. همگی عضو ایسکارسا هستند و بنظر می رسد چنین ارتباط علمی به واسطه عضویت حجازی فارغ التحصیل دکتری سازه از لندن که خود نیز عضو ایسکارسا است، شکل گرفته باشد.

به گفته یکی از کارشناسان میراث فرهنگی این گروه خارجی در هفت روز آینده به شهرهای دیگر سفر خواهند کرد و در بازدید از بناهایی چون سلطانیه، مسجد جامع همدان، مسجد جامع قزوین، قلعه دختر مشاوره علمی برای مرمت این آثار خواهند داد و زمینه همکاری های آینده بین آن ها و میراث فرهنگی ایران بررسی خواهد شداما مسجد حاج رجبعلی از نظر سبک معماری یکی از مسجدهای خاص تهران است. این مسجد در اصل دارای صحن وسیع و شبستان تابستانی و زمستانی و ایوان و مدرسه بوده و از لحاظ سبک ساختمان و اسلوب کاشیکاری و کتیبه خط ثلث که بر سه بدنه ایوان رفیع نصب شده، ارزنده است. بخش هایی از مسجد به مرور زمان تبدیل به خانه و واحدهای تجاری شد.

مسجد حاج رجبعلی خیاط در زمان خود جز مسجدهای اصلی شهر محسوب می شده و با وجود مقاومت های موجود زمانه اش با همت رجبعلی، کدخدای محله سنگلج ساخته شده است. چنانکه گفته می شود دختر رجبعلی با آیت الله شریعتمداری پیش نماز وقت مسجد ازدواج می کند و اکنون جز موقوفات نوه دختری حاج رجبعلی به شمار می آید. در حال 20 درصد بنا مرمت شده و استحکام سازی آن به دلیل ناپایداری حاصل از نفوذ آب قنات به پی بنا در جریان است. بخش جالب مرمت، کاشی های شکسته و خوشنویسی های زیبای مسجد است که توسط گروه مرمت از زیر آوار بیرون آورده شده و به دقت کنار هم چیده و شماره گذاری شده تا با وسواس و وفاداری به سلیقه نیاکان دوباره در جای اصلی خود قرار گیرند. همچنین در چوبی مسجد در گوشه ای برای مرمت نگهداری می شود و نگهداری اشیای دیگر مثل مهرها، لوسترها به بازدیدکنندگان این اطمینان را می دهد که همه اجزای مسجد طبق نسخه اصلی مرمت خواهد شد.