مشخص شدن مدفن وحشی بافقی بعد از 500 سال

ایسنا/ براساس آخرین اخبار بدست رسیده، مشخص شدن مدفن وحشی بافقی بعد از 500 سال صورت می گیرد.

آیا وحشی سرگردان یزد به آرامش می رسد؟

منظومه عاشقانه 1070 بیتی شیرین و فرهاد از وحشی بافقی جز آثار فاخری است که به تقلید از خسرو و شیرین نظامی و به سبکی مؤثر و دلنشین به نظم کشیده شده، اما در کوتاهی عمر این شاعر عاشق پیشه به پایان نرسید و ناتمام ماند.

البته زندگی نیمه تمام وحشی بافقی تنها محدود به آثارش نبود و به دوران پس از مرگش نیز سرایت کرده و با وجود گذشت 500 سال از مرگ این شاعر یزدی حتی اثری نیز از قبر وی فاش نشده و صرفاً تبدیل به معمایی در دل تاریخ وسیع یزد شده است.

هرچند تاکنون در این رابطه گمانه زنی هایی شده که تاکنون مشخص نبوده تا مکان احتمالی قبر این شاعر نام آور تا چه اندازه به واقعیت نزدیک بوده است، ولی این روزها خبرهایی از شکستن قفل این معمای چند ساله به گوش می رسد؛ خبرهایی که شاید بعد از گذشت پنج قرن به شادی روح سرگردان وحشی در زیر اولین خیابان یزد منجر شود!

مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری یزد این خبر خوش را با مرور سیر تاریخی در مورد وحشی بافقی، به مخاطبان این شاعر اعلام کرد.

سید مصطفی پیرامون مشخص شدن مدفن وحشی بافقی بعد از 500 سال اظهار کرد: متاسفانه در حق مفاخر یزد اجحاف شده و یکی شاخص ترین این مفاخر، وحشی بافقی است که به عنوان مهمترین شاعر یزدی می توان از آن نام برد.

وی از اشارات مختلف تاریخی در مورد وحشی بافقی یاد کرد و گفت: در تاریخ از شغل وحشی بافقی و رفت و آمدها و شعرخوانی او در محله پیر و برج مطالب زیادی وجود دارد و براساس مستندات تاریخی، آثار و ساختارهای دوره صفویه در زندگی او مشهود است.

این مسئول در مورد سیر تاریخی وحشی بافقی، تصریح کرد: وحشی بافقی در اشعار خود از «میرمیران» به عنوان حاکم محلی یزد یاد کرده و از مسائل مختلفی مانند ساختارهای اجتماعی و شهرسازی در دوره صفویه، اشعار متعددی دارد.

وی از وجود اختلاف نظرهایی در مورد مرگ وحشی بافقی یاد کرد و گفت: آنچه اکثریت به آن اجماع دارند، مربوط به فوت این شاعر در سال 991 هجری قمری است که اشعار زیادی در مورد سال مرگ او سروده شده و این تواریخ بیشتر مربوط به شعرایی مانند «ملاقطب شعرباف» و شعرای دیگری مانند «میرحیدر معمایی» از یاران وحشی بافقی است.

فاطمی اضافه کرد: «محمدعلی بیک» ناظر بیوتات یزد در سال 1069 هجری قمری در عهد صفوی، سنگ قبری با اشعاری از او بر روی آن محیا می کند و قبر وی را سامان می دهد .

وی در مورد آرامگاه وحشی بافقی گفت: ما می دانیم که وحشی در محله پیربرج شعر می سرود و پس از مرگش نیز همانجا سنگ قبرش را قرار دادند و چند سال بعد «شمس الدین محمد بافقی» گنبدی را بر روی سنگ قبر وحشی ساخت بطوریکه «محمد مفید» در جامع مفیدی در سال 1072 به آن اشاره می کند که قبر و گنبد وحشی بافقی را مشاهده کرده است.

مدیر کل میراث یزد در مورد شواهد تاریخی دیگری در خصوص شناسایی آرامگاه وحشی بافقی گفت: در سال 1245 هجری قمری، جعفری در جامع جعفری از وجود دروازه شاهزاده فاضل و میدانی به نام وحشی بافقی در مقابل این دروازه یاد می کند و در سال 1329 هجری قمری نیز «صدر میرزا علیرضا» معروف به «صدرالعلما» حمامی در محل میدان وحشی می سازد و قبر در مجاورت گلخن حمام قرار می گیرد.

وی ادامه داد: در سال 1338 هجری قمری، «امیرحسین خان بختیاری» حاکم یزد سنگ مزار را از گلخن حمام صدر بیرون می آورد و در میدان سعادت قرار می دهد، اما این مسئله را در حالی شاهد هستیم که در عکس ناپریل مالکوم که متعلق به سال 1320 قمری است اثری از سنگ را در خود ندارد.

فاطمی به تاریخ 1346 هجری قمری، مصادف با تاریخ 1306 شمسی اشاره کرد و در مورد آن تصریح کرد: «سیدحسین شکوهی» از شعرای یزد، محل جدید قبر وحشی بافقی را در میدان سعادت گواهی می دهد.

وی با بیان اینکه در تصویر به جا مانده از افرادی با لباس بختیار در سال 1300 شمسی، گوشه قبر ساخته شده جدید در میدان سعادت وجود دارد، گفت: در سال 1310 شمسی رضاخان دستور ایجاد خیابانهایی را در شهر صادر می کند که ایجاد خیابان پهلوی در مقابل کوچه اهروک منجر به تخریب آرامگاه وحشی بافقی می شود و سنگ سفیدی که محل سرودن شعر وحشی بوده را جابه جا کرده و در کنار کوچه می گذارند.

فاطمی با بیان اینکه در سال 1312 محمد پیرنیا، معمار برجسته ایرانی، محل قبر جدید را در میدان سعادت گواهی می دهد، گفت: البته پیرنیا گفته که که سنگ قبر توسط رئیس وقت آثار باستانی دفن شده است، البته در همان سال «مدبر نوری» از حکام بختیاری یزد قبر جدید در محل میدان سعادت را تخریب می کند و بعد از تخریب قبر، سنگ آن را به یهودیان می فروشد بطوریکه در عکس هوایی ارتش مربوط به سال 1335 اثری از سنگ قبر نیست.

مدیرکل میراث فرهنگی یزد با بیان اینکه در سال 1358 در محل جوی هرهر المانی برای او ساخته شده، گفت: سال 1375 خورشیدی، سید رضا بادی که فردی 100 ساله در آن زمان بوده، محل دقیق قبر را نشان می دهد و از سنگ آن در ابتدای کوچه معروفی که وحشی بر آن می نشسته و یاد می کند اما اثری نیز از سنگ نبوده است.

وی اضافه کرد: در همین سال، در حفاری اداره آب، سنگ ابتدای کوچه اهروک پیدا شده و به موزه آینه روشنایی اهدا می شود البته در سال 1396 در بازسازی ساختمان مالیه نیز تلاش کردیم تا اثری از مقبره دوم بیابیم، اما اثری از آن یافت نشد.

فاطمی از ادعای درست سخندان عموزاده فرخی یزدی در سال 95 نیز که 97 سال سن داشته، یاد کرد و گفت: در این سالها نیز در حال بررسی شواهد بودیم که بنابر این شواهد می توانیم ادعا کنیم در مقابل کوچه اروک (اهروک) در حد فاصل خیابان امام خمینی و پیاده رو مقبره فرخی یزدی قرار گرفته که البته محل دقیق قبر نیز مشخص شده است.