دیدنی های بندر چابهار، نگینی ارزشمند در میان بنادر ایران

در جنوب ایران بنادر بسیاری وجود دارند که هر کدام از آن ها مهم هستند، در این بین یکی از این بنادر که از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در استان سیستان و بلوچستان واقع شده، بندر چابهار است. جاذبه های طبیعی و زیبایی های این منطقه، دیدنی های بندر چابهار را به بهشت گمشده معروف کرده و به همین دلیل در طول سال مسافران بسیاری را پذیرا است. در مطلب تاریخچه بندر چابهار سعی شده تا راه های دسترسی به بندر چابهار معرفی شوند، پس با ما همراه باشید.

معرفی

بندر چابهار، در استان سیستان و بلوچستان و همجوار با اقیانوس هند و دریای عمان است و به همین خاطر می توان این بندر را تنها بندر اقیانوسی ایران نامید. از این بندر تا مرکز استان، شهر زاهدان، 721 کیلومتر فاصله دارد. این بندر 11 کیلومتر مربع مساحت داشته و از دریا 7 متر بالاتر قرار گرفته است. میامی بندری در آمریکا دارای عرض جغرافیایی مشابهی با بندر چابهار است، از این سو آب و هوای این دو بندر بسیار شبیه به یکدیگر است. در بین دیگر بندرهای ایران، چابهار تابستان خنک تر و زمستان گرمتری دارد و به طور کلی منطقه ای است که آب و هوای همیشه بهاری و یکسانی دارد به طوری که دمای هوا بین 31 تا 19 درجه سانتیگراد است. به همین خاطر در هر زمان از سال می توان به دیدنی های بندر چابهار سفر کرد، فقط باید توجه داشت که در دو ماه اردیبهشت و خرداد رطوبت بیشتر است و برای سفر شاید کمی شرایط متفاوت باشد.

نام چابهار

در مورد نام این بندر نظریه ها و گفته های بسیاری وجود دارد. برخی معتقدند چابهار در واقع همان چهاربهار است که از آب و هوای همیشه بهار این بندر می آید. نظریه دیگر این است که مردم این منطقه در گذشته از افرادی که به این بندر سفر می کردند، می پرسیدند چه باری دارند و به همین خاطر اینجا به چه باری معروف شده بوده که در گذر به چابهار تغییر نام پیدا کرده است. نظریه دیگر این است که در گذشته در این منطقه مردم برای بدست آوردن آب در تاریخچه بندر چابهار، چاه هایی حفر می کردند که به اینجا چه بار گفته می شده که چه و بار به ترتیب به معنای چاه آب و پیرامون هستند.

اهمیت بندر چابهار

چابهار بندر بسیار مهمی در زمینه حمل و نقل است. 3 نقطه مهم در حمل و نقل جهانی بین خاور دور و کل دنیا وجود دارد که 2 تا از آن ها در ایران است. چابهار یکی از این نقاط مهم و استراتژیک است. چابهار در واقع در امتداد مسیر بسیار مهمی بوده که از دروازه ابریشم در چین آغاز می شود. به وسیله این بندر 6 کشوری که در آسیای میانه قرار دارند، قزاقستان، تاجیکستان، ترکمنستان، قرقیزستان، ازبکستان و افغانستان به راحتی می توانند به آب های آزاد دسترسی پیدا کنند و به همین دلیل در اینجا سرمایه گذاری های بسیاری صورت گرفته است. از جمله تاسیسات و امکاناتی که در اینجا ساخته شده، می توان به راه آهن، اسکله کشتی های اقیانوس پیما و فرودگاه بین المللی در تاریخچه بندر چابهار اشاره کرد.

جاذبه ها

کوه های مریخی

در جاده چابهار-گواتر، منظره زیبا و تخیلی وجود دارد که به دلیل کوه های سفید رنگ این منطقه است. این کوه ها به نام مینیاتوری یا مریخی هستند و در پای آن ها واریزه های بسیاری وجود دارند. این جاده را می توان از جمله زیباترین جاده های ایران دانست. این کوه ها در کنار دریا هستند و همین موضوع به زیبایی این قسمت افزوده است. رنگ این کوه ها در بین دیدنی های بندر چابهار، سفید و خاکستری هست. کوه های مریخی در زمان دسترسی به بندر چابهار بسیار جذاب خواهند بود.

تالاب لیپار

همانطور که گفته شد، چابهار دارای جاذبه های طبیعی بسیاری است. یکی از این جاذبه های تالاب صورتی یا لیپار بوده که در 15 کیلومتر این بندر قرار دارد. تالاب لیپار در جاده گواتر-چابهار واقع شده است. قسمت های جنوبی سواحل این استان، دارای جذر و مد قرمز رنگی بوده که لیپار زیباترین در تاریخچه بندر چابهار است. دلیل رنگ صورتی و قرمز این آب ها، پلانکتون های گیاهی است که در اینجا به وفور وجود دارند. برخی گونه های جانوری و گیاهی در این تالاب صورتی رنگ وجود دارند که از بین این جانوران می توان به طاووس، طاووسکن، مرغ ماهی خوار، لک لک، عقاب دشتی، فلامینگو و کبک و گیاهی به گزنه، بلوط و پنبه وحشی اشاره کرد. از پنبه هایی که در اینجا بدست می آید مردم بومی برای باشت و تشک استفاده می کنند. عروس یا دشتار، منطقه ای سرسبز و زیبا در کنار این تالاب است. دشتار به زبان مردم بومی این منطقه به دخترانی می گویند که نامزد کرده و هنوز ازدواج نکرده اند. این منطقه مکان طبیعی بسیار زیبایی در تاریخچه بندر چابهار است که می توان در آن چاه های مختلف و همچنین گورستان هایی را پیدا کرد. دیدنی های تالاب لیپار در زمان دسترسی به بندر چابهار جذاب هستند.

جنگل حرا

درخت حرا، درختچه ای است که در آب و هوای گرم می روید و گونه ای آفتاب پسند است. نمونه آن را می توان قسمت جنوبی ایران، عربستان و مصر مشاهده کرد. این درختچه به ارتفاع 5 تا 10 متر نیز می رسد. در این منطقه نیز جنگل حرا، در قسمنتی از ساحل خلیج گواتر قرار دارد. در اینجا رودخانه باهوکلات به دریای عمان می ریزد. در این جنگل، درختان در دو فصل بهار و پاییز گل می دهند که این گل ها بسیار شبیه به شاه پسند هستند و میوه آن ها نیز مانند تخم مرغ بوده که درون آن یک دانه است و از دیدنی های بندر چابهار به شمار می آید.

قلعه پرتغالی ها

در 5 کیلومتر ی بندر چابهار و در جاده چابهار-تیس، قلعه تیس یا پرتغالی ها بر روی تپه ای قرار گرفته و در بندر تیس واقع شده است. این قلعه در زمان شاه سلیمان صفوی ساخته شده و جزئی از آتار به ثبت رسیده در فهرست آثار ملی است. ابعاد این قلعه 24 متر در 95 متر است که در بخش شرقی ورودی آن قرار گرفته است. هشتی بزرگ، ایوان اختصاصی و همچنین چندین اتاق از ویژگی های این قلعه است. مصالحی که در این قلعه بکار گرفته شده شامل سنگ، آجر و گچ می شود. این قلعه همچنین دارای دو برج دیده بانی به سمت دریای عمان دارد که برای چراغ دریایی نیز از آن ها استفاده می شده است. با توجه به خرابه های باقی مانده در این قلعه، گفته می شود آب انبارهایی که از سنگ، ساروج و گچ بوده در گوشه های این قلعه قرار داشته است. بیرون از این قلعه چاهی وجود دارد که در دل صخره کنده شده و توسط سنگ و ساروج لبه های آن مستحکم شده است. این قلعه نشان دهنده مقاومت ایرانیان در برابر پرتغالی ها در تاریخچه بندر چابهار می باشد. دیدنی های قلعه پرتغالی ها در زمان دسترسی به بندر چابهار دیدنی و خاص هستند.

تلگراف خانه

بنای تلگراف خانه، به نام بنلگو در دوران قاجار و در سال 1864 میلادی ساخته شده و جز فهرست آثار ملی ایران قرار گرفته است. این بنا در واقع توسط انگلیسی ها برای رواج پیدا کردن تجارت و دریانوردی در این بندر و همچنین ایجاد ارتباط بین بندرعباس، گواتر، جاسک و هند ساخته شد. بنای تلگراف خانه را می توان قدیمی ترین بنای مدرن در این بندر نامید که دارای معماری گرمسیری است. در این بنای دو طبقه، از رواق هلالی استفاده شده است. الوارهای چوبی نقش به سزایی در معماری این بنا داشته و می توانید آن ها را در کف و سقف آن ببینید.

غارهای سه گانه

سه غار به نام، بام مسیتی در دل کوه شهبازبند در ارتفاع 25 متری قرار دارند. نام این سه غار را می توان به دو کلمه بان و مسیتی تقسیم کرد که هر کدام به ترتیب به معنای مرد صالح و معبد هستند. از این سه غار یکی از آن ها طبیعی و دو تا از آن ها مصنوعی می باشند. این غارها با توجه به تحقیقات بررسی های انجام شده، مکانی برای انجام اعمال مذهبی بوده اند. در این غار طبیعی آرامگاهی به شکل مکعب و صندوقچه وجود دارد که گنبد آن دارای 40 سانتی متر ارتفاع است. خط گجراتی و خط هندی با رنگ های بنفش و قرمز در سه طرف گنبد دیده می شود. غار بعدی بر روی سکویی از سنگ و گچ و هفت قدم بعد از غار اول قرار دارد. این غار دارای دهانه ای به اندازه 80 سانتی متر بوده و سقف آن توسط تراشکاری مزین شده است. غار سوم 50 متر با غار اول فاصله دارد و دهانه آن در دیدنی های بندر چابهار، 20 متر است.

ساحل صخره ای

در این ساحل صخره ای می توان برخورد موج های بزرگ را به سنگ ها تماشا کرد که بسیار زیبا است. زمانی که بادهای موسمی می وزد این موج ها ارتفاع بیشتری دارند و به 15 متر هم می رسند.

تپه های گل فشان

در قسمت شمال غربی این بندر، سه تپه با ارتفاع های 10 متر و 20 متر وجود دارند که به گل فشان معروفند. این تپه ها جز جاذبه های طبیعی بسیار جالب در کل دنیا هستند که از دهانه های خود گل به بیرون پرتاب می کنند. از بین این سه تپه تنها یکی از آن ها همچان فعال است و از آن گل طوسی و سردی بیرون می ریزد، دو تپه دیگر سال ها است که خاموش اند. مردم بومی این منطقه از گل این تپه ها برای درمان برخی بیماری ها مانند بیماری های پوستی در تاریخچه بندر چابهار استفاده می کنند.

رودخانه باهوکلات

یکی از جاذبه های طبیعی این منطقه که به زندگی در این استان کمک بسیاری کرده، رودخانه باهوکلات است. این رودخانه، بسیار پر آب بوده و زیستگاه تمساح های ایرانی است. این تمساح ها از جانوارانی به نام خزندگانی هستند که 265 میلیون سال پیش در اینجا زندگی می کردند. از جمله دیگر جانوران بومی این منطقه تمساح پوزه کوتاه بوده که محل اصلی زندگی آن ها گاندو است اما در برکه باهوکلات و باتلاق کللانی و همچنین برکه راسک یافت می شوند. این تمساح در ایران و همچنین کل دنیا دارای ارزش بسیاری است.

اسکله های ماهیگیری

در بندر چابهار، اسکله های بسیاری وجود دارد که در این بین می توان اسکله های تیس و رمین را که دو اسکله صیادی هستند را جذاب تر نامید. اسکله رمین، 10 کیلومتر از چابهار فاصله دارد. اسکله تیس در منطقه آزاد قرار گرفته است. در این اسکله در زمان دسترسی به بندر چابهار می توانید صید ماهی و میگو و کشتی ها و قایق های مربوط به صیادی را مشاهده کنید.

امامزاده غلام رسول

در خیابان شهید ریگی شهر چابهار، آرامگاه امامزاده ای قرار دارد که در بین ایرانیان و مردم مسلمان هند بسیار مورد توجه و اهمیت است. در مورد صاحب این مقبره دیدگاه های مختلفی وجود دارد. برخی معتقدند این آرامگاه متعلق به سید عبدالرسول، فردی عارف بوده و این مقبره نیز محل زیارتی برای شیعیان چابهار بوده است. برخی دیگر می گویند این مقبره متعلق به یک مطرب دوره گرد که به زبان خود به آن ها لوطی می گویند، بوده است. با توجه به گفته ها این فرد شب عروسی خود می میرد و به همین خاطر هر سال در روز 15 ماه ذی القعده در این آرامگاه مراسمی برگزار می شود که 7 روز زمان می برد. در این آرامگاه همچنین در ماه محرم، مراسم عزاداری برگزار می شود.

قدمگاه خضر

یکی از مردان بزرگ این شهر فردی به خام خواجه خضر بوده که آرامگاهی از او وجود ندارد اما قدمگاه آن در محله سپوزه، مکانی است که مردم و دوستداران او به زیارت می پردازند. در این قدمگاه مراسم و آداب به خصصی برگزار می شود، به طور مثال قربانی کردن گوسفند و یا روشن کردن شمع در اینجا توسط دریانوردان وقتی که سفرشان به پایان می رسد.