حاشیه های بی پایان پل تاریخی محمد حسن خان بابل
ایرنا/ این خبر پیرامون حاشیه های بی پایان پل تاریخی محمد حسن خان بابل برای شما نگارش گشته است.
پل تاریخی محمد حسن خان بابل که در سالهای اخیر زیر ضرب خودروهای سنگین و سبک قرار دارد بعد از کش و قوسهای فراوان و با پیگیری های بی وقفه دوستداران میراث فرهنگی با مصوبه شورای ترافیک شهرستان بابل در تاریخ 26 دی 1400 تردد خودروهای سنگین از زیر این پل تاریخی ممنوع شده بود.
بعد از ممنوعیت تردد خودروهای سنگین از زیر پل محمد حسن خان سازه های آهنی در زیر پل طراحی شد که مانع تردد خودروهای سنگین میشد اما در روزهای اخیر این مانع برداشته شد و تردد خودروهای سنگین و فوق سنگین از زیر این پل آزاد شد.
این پل 300 ساله بابل با احداث پل جدید در کنار آن در تاریخ 29 اسفند 1394 تردد خودرو از بالای این پل ممنوع شده است که این ممنوعیت همچنان برقرار است و از روی پل خودروی تردد نمی کند.
در روزهای اخیر تردد خودروهای سنگین در زیر این پل تاریخی موجی از نگرانی را در بین شهروندان بابلی به همراه داشته است که این ترددها لرزه بر اندام پل تاریخی انداخته و خطر ریزش پل را بیشتر کرده است.
شهروندان بابلی که از ترس رانندگان خودروهای سنگین به شکل مخفیانه زیر پل دیگر در کنار پل محمد حسن خان از تردد خودروهای سنگین فیلم گرفته و آن را در فضای مجازی پخش می کنند، از مسئولان استانی و شهرستانی برای نجات این بنای فاخر کمک خواستند.
تردد خودروهای سنگین که سبب ریزش بخشی از طاق های این پل شده و شکاف های در سازه پل ایجاد کرد تردد مجدد خودروهای سنگین شکاف های روی پل را بیشتر کرده است.
این پل تاریخی که از گذشته های دور شهر بابل را به جنوب این شهرستان در بخش بندپی شرقی، بندپی غربی و گتاب متصل میکرد و در یک مقطعی از تاریخ عبور احشام از روی این پل انجام میشد، میراث فرهنگی با قرار دادن نماد از تندیس کوچ دامداران بر روی این پل فضای خاصی را ایجاد کرده که احتمال فروپاشی این بنای تاریخی و پایان خاطره بازی روستانشینان جنوب بابل با این بنا هر روز برنگرانی آنها می افزاید.
تاریخ نویسان هزینه ساخت این پل را که تا سال 1343 تنها راه ارتباطی بابل به بندپی، آمل، تهران و روستاهای جنوب و جنوب غربی شهرستان بود، 120 هزار ریال ذکر کرده اند. پل محمد حسن خان با 140 متر طول و 6 متر عرض، دارای 6 چشمه یا طاق اصلی و 2 چشمه فرعی است و ارتفاع آن از بستر رودخانه 11 متر است.
این پل به سبک پل های دوران صفوی و در اواخر دوران افشاریه ساخته شده و از ویژگی های مهم آن استفاده از سفیده تخم مرغ و ساروج در ساختش است. پل تاریخی محمد حسن خان قاجار یکبار در زمان پهلوی اول ترمیم شد و در تاریخ 22 اردیبهشت 1356 با شماره ثبت 1414 به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شد. این پل 300 ساله حدود نیم قرن پیش با ثبت نامش در فهرست آثار ملی به شماره 1414 به سن بازنشستگی رسیده بود، ولی به علت نبود پل جایگزین مناسب زیر بار ترافیک باقی ماند. عبور و مرور ماشین بر روی پل محمد حسن خان پس از بهره برداری از پل سومی با همین نام در جوار آن در سال گذشته ممنوع شد.