انسانهای ماقبل تاریخ خود را با انواع مختلف مهره ها می آراستند

ایسنا/ براساس خبرهای بدست آمده، انسانهای ماقبل تاریخ خود را با انواع مختلف مهره ها می آراستند.

ده ها هزار سال پیش، انسانهای ماقبل تاریخ در اروپا خود را با مهره های بسیار متنوعی می آراستند و محققان اکنون 9 گروه فرهنگی متمایز را در سراسر این قاره براساس موقعیت مکانی کشف این زیورآلات و سبکهای متمایزشان طبقه بندی کرده اند.

«لایوساینس» نوشت براساس مقاله ای که در بیست و نهم ژانویه 2024 در مجله «Nature Human Behaviour» منتشر شد، محققان تحقیقات اخیر خود را با تمرکز بر دوره تاریخی موسوم به «Gravettian» گذاشته اند که در حدود 34 هزار تا 24 هزار سال پیش را در بر می گیرد و با شکارچیانی که صنعتگران ماهری نیز بودند، مرتبط است.

مهارت صنعتگری این گروه از مردم را میتوان در تنوع موادی که برای ساختن مهره ها استفاده می کردند، مانند عاج، استخوان، دندان، شاخ، سنگ های قیمتی، صدف و کهربا مشاهده کرد. این مهره ها احتمالاً به عنوان زیورآلات شخصی و همچنین نشانه های فرهنگی عمل می کردند.

محققان برای انجام این تحقیق 134 نوع مجزا از زیورآلاتی را که توسط باستان شناسان در طول یک قرن گذشته در بیشتر از 112 مکان در سراسر اروپا جمع آوری شده، تجزیه و تحلیل کردند.

این گروه از محققان سپس اطلاعاتی را که از تحقیقات علمی قبلی و سایر متون جمع آوری کرده بودند، در یک پایگاه داده وارد کردند و در نهایت موفق شدند روند تشخص تمایز بین مهره های گروه های مختلف را آغاز کنند.

«جیک بیکر» محقق و نویسنده ارشد تحقیقی که نتایج آن اخیرا در ژورنال «Nature Human Behaviour» منتشر شده، در گفت و گو با «لایوساینس» بیان کرد: «هنگامی که در حال ساخت پایگاه داده بودیم، متوجه تفاوت ها شدیم. در حقیقت تفاوتی بزرگ به ویژه بین شرق و غرب وجود دارد.»

محققان به این نکته اشاره کردند که روباه و گوزن قرمز که هر دو در ماقبل تاریخ در سراسر قاره اروپا به وفور وجود داشتند، فقط در مهره هایی که توسط گروه مشخصی از افراد ساخته شده بودند، به چشم می خورند.

«بیکر» توضیح داد: «در این مقطع از تاریخ، روباه و گوزن قرمز در همه جا وجود داشتند. با این وجود، ما فقط شاهد استفاده از دندان روباه توسط مردم شرقی بودیم . این در حالی است که این حیوان در نقاط دیگر نیز وجود داشت. همچنین شواهد استفاده از دندان گوزن قرمز فقط در بین مردم غرب پیدا شده است. بنابراین با اینکه این حیوانات در نقاط مختلف در دسترس بودند، تفاوت واضحی بین اینکه مردم چه چیزی را انتخاب می کردند، وجود داشت.»

همچنین جابجایی مواد بین گروه های مختلف وجود داشت که به عنوان مثال در یک محل خاکسپاری واقع در ایتالیا، بقایای یک پسر نوجوان با موادی که از صدها کیلومتر دورتر سرچشمه می گرفتند، دفن شده بود.

«بیکر» گفت: «بنابراین ما می دانیم که اشیاء جابجا می شدند. به طور خاص می دانیم که دندان و صدف نیز جابجا می شدند. انتقال مواد صد در صد اتفاق افتاده است.»

پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که اگرچه جدایی جغرافیایی ممکن است تا حدی این تفاوت ها در انتخاب مهره ها بین 9 گروه را توضیح دهد اما «مرزهای مبتنی بر فرهنگ» عامل بسیار بزرگتری در انتخاب مواد اولیه بوده است.

محققان توانستند براساس داده های ژنتیکی موجود در پرونده های باستان شناسی وجود بیشتر گروه های فرهنگی را تأیید کنند اما نتوانستند یک گروه از اروپای شرقی را شناسایی کنند، زیرا هیچ اطلاعات ژنتیکی شناخته شده ای در دسترس نبود.