کشف بقایای تدفین چهار انسان در کاوش نجات بخشی محوطه 5 حوضه آبگیر سد مراش

خبرگزاری مهر/ براساس خبرهای واصله، کشف بقایای تدفین چهار انسان در کاوش نجات بخشی محوطه 5 حوضه آبگیر سد مراش صورت پذیرفت.

شقایق هورشید، سرپرست هیأت باستان شناسی کاوش های نجات بخشی سد مراش با اشاره به اینکه در زمستان سال 1393 و پس از موافقت های اولیه بین پژوهشگاه و شرکت سهامی آب منطقه ای استان زنجان، حوضه آبگیر سد مراش به سرپرستی لاله عبدی کیا و با هدف نجات بخشی مورد بررسی و شناسایی باستان شناختی قرار گرفت، تصریح کرد: در مجموع 16 محوطه از دوره های پارینه سنگی میانی، مس و سنگ، هزاره اول پیش از میلاد، اشکانی، ساسانی تا اوایل اسلام و سده های میانی و متأخر اسلامی در این محدوده شناسایی شده است.

وی گفت: پیرو توافقات پیشین و تفاهمنامه منعقده، نخستین کاوش نجات بخشی در این حوضه پس از گذشت 5 سال از بررسی یاد شده در زمستان 1398 در محوطه شماره 6 به سرپرستی نگارنده انجام شد که در نتیجه آن بقایای استقراری فصلی مربوط به دوره اشکانی کاوش و مستندنگاری شد.

هورشید افزود: در ادامه این پژوهش های میدانی این بار پس از گذشت چهار سال مجدداً در ماههای آذر و دی کاوش نجات بخشی محوطه شماره 5 در دستور کار تیم باستان شناس به سرپرستی نگارنده قرار گرفت که پس از ارزیابی های اولیه و میزان پراکنش سفال های سطحی، محل ایجاد اولین گمانه در جنوب شرق محوطه مشخص شد که با برداشت خاکهای سطحی بقایای دیواری آجری نمایان و سپس با ادامه کاوش و پیگردی دیوار سرانجام یک بنای هشت ضلعی آشکار شد.

سرپرست هیأت باستان شناسی اظهار کرد: در ادامه و برای تشخیص کاربری بنا، کاوش در مرکز آن ادامه یافت که در نتیجه در عمق 130 سانتیمتری نسبت به کف بنا بقایای اسکلتی چهار تدفین انسانی روی یک کف گچی آشکار شد که با توجه به بقایای چوب، میخ و بست های فلزی فرسوده به نظر می رسد این تدفین ها درون صندوقی چوبی قرار داشته اند. بخشی از گورستانی بزرگ با گورهای ساخته شده از سنگ و ملات گچ در کارگاه دیگری نمایان شد.

این باستان شناس تصریح کرد: در بخش شمالی محوطه، پس از بررسی های آرکئوژئوفیزیک که توسط دکتر کوروش محمدخانی انجام شد، بقایای دو زباله دانی بزرگ مربوط به کوره سفال پزی شناسایی و کاوش شد که در نتیجه آن بیش از 16 هزار قطعه سفال که اغلب دارای لعاب سوخته، ذوب شده و در کل دگر شکل شده بودند، مستندنگاری شد.

وی گفت: در کل با توجه به مجموعه سفال ها، کاشی ها و آجرهای لعاب دار بدست آمده از این کاوش باستان شناسی به نظر می رسد بنای هشت ضلعی (آرامگاه)، گورستان پیرامون آن و دو زباله دانی مربوط به کوره سفال پزی متعلق به سده های 9-7 هجری قمری و به احتمال بیشتر متعلق به دوره ایلخانی باشند.