نگاهی به تعدادی از اقامتگاه های بومگردی اصفهان

ایرنا/ این خبر پیرامون نگاهی به تعدادی از اقامتگاه های بومگردی اصفهان برای شما نگارش شده است.

در میان دود و دم شهر و تنگنای آپارتمان های روی هم قد کشیده زمخت؛ اقامتگاه های بومگردی جورچینی جذاب از همه آن چیزی است که مدتهاست در روزمرگی آدمها به یغما رفته؛ خانه هایی با نزدیکترین هارمونی به خاطرات کودکی که در آنها عجیب زندگی جاریست.

اقامتگاه های متنوع بومگردی، درکهن تمدن نصف جهان را شاید بتوان گنج های خفته ای دانست که روح آدمی را بیدار می کند، خانه ها و عمارتهای منحصر بفرد با فضای دلنشین و آرام که هر یک می تواند مقصدی برای گردشگری پاییزی و خلق خاطرات خوش باشد.

به پشتوانه این ظرفیت ارزشمند، اصفهان آغاز کننده رویداد بومگردی در کشور بوده است. نخستین اقامتگاه بومگردی در روستای گرمه خور و بیابانک راه اندازی و با استقبال علاقمندان به این صنعت به تدریج در کشور گسترش یافت. بیشترین اقامتگاه های گردشگری به ترتیب در شرق استان اصفهان و سپس در شمال و غرب استان تاسیس شده است. در کلانشهر اصفهان نیز فضای تعدادی اقامتگاه سنتی، هنوز رشته اتصال روزمرگی ها به خاطرات قدیمی است، سقف هایی که در پناه آن میتوان غبار دلمردگی را از تار و پود جان زدود.

نام اقامتگاه سنتی خان نشین، «خانه علافچیان» و یادگار دوران صفویه واقع درمیدان امام علی (ع) اصفهان است. این خانه که با 17 متر ارتفاع، بلندترین عمارت تاریخی در میان خانه های تاریخی شهر اصفهان به شمار می رود، در اسفند 1385 با شماره ثبت 18100 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و در سال 1396 پس از بازسازی و مرمت زیر نظر سازمان میراث فرهنگی اصفهان، در قالب اقامتگاه سنتی خان نشین فعالیت خود را آغاز نمود. این اقامتگاه با معماری منحصر به فرد و سبک معماری کردی قاجاری اش از 10 واحد اقامتی دلباز و روشن در2 طبقه تشکیل شده که گرداگرد حیاط اندرونی و حوض آب باصفای وسط آن قرار گرفته اند. در بازسازی این خانه تاریخی سعی شده تا تمامی عناصر سنتی آن به خوبی حفظ شوند.

حیاطی که حوض آبی وسطش در نظر اول توجه بینندگان را جلب می کند در کنار معماری قدیمی شامل گچ بری ها، ستون ها، شیشه های رنگی و رنگ آمیزی های هنرمندانه فضای سنتی چشم نوازی را در این خانه پدید آورده است.

اقامتگاه سرای سفیر واقع در خیابان مسجد سید اصفهان از دوران پهلوی به جا مانده و زمانی خانه سفیر کویت بود. نام اتاق های این خانه اطلسی، لاجورد، ناردون، یاقوت، فیروزه، رازقی و شیدرخ است. این اقامتگاه به یاد زمانهای گذشته شربت خانه ای دارد که میان آن یک کرسی بزرگ برای میزبانی از مهمانان در روزهای سرد پاییز و زمستان تعبیه شده است. پنجره های رنگارنگ چوبی، ایوان بزرگ و آب نما فضای دلچسبی را خلق کرده است.

شهر ورزنه در جنوب غربی شهرستان نایین، در شرق استان در نزدیکی تالاب بین المللی گاوخونی تنها جایی است که زنان آن همچنان به شیوه سنتی چادر سفید به سر دارند. ورزنه، نزدیکترین کویر به شهر اصفهان است که چشم انداز تپه های شنی آن مسحور کننده است.

اقامتگاه بومگردی حافظ در شهر ورزنه با ترکیبی از تخت چوبی، حوض و فواره، باغچه های کوچک و سقف متحرک که در زمستان بسته می شود، فضای خیال انگیزی را برای گردشگران فراهم کرده است.

اقامتگاه نگار نیز با معماری و چیدمان سنتی و اصیل ایرانی خود حس دلنشین زندگی در خانه های باصفای سنتی را ایجاد می کند.

بیشترین فراوانی اقامتگاه بوم گردی در مناطق بیابانی و کویر اصفهان است. اقامتگاه سنتی فلاحتی کاشان یک خانه سنتی قدیمی است که قدمت آن به دوران قاجاریه باز می گردد و به مکانهای پربازدید کاشان نزدیک است. معماری این خانه درونگرا بوده و حیاط مرکزی آن با 2 ایوان در ضلع های شمالی، شرقی و فضای اقامتی آن در زمینی به مساحت هزار و 555 متر بنا شده است. مجموعه فلاحتی کاشان در بهمن سال 1384 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

در اقامتگاه بومگردی ترنج از دیگر خانه های سنتی کاشان نیز زمینه عکاسی با لباسهای قاجاری فراهم شده است.

در اقامتگاه بومگردی ملک کاشان نیز هشت اتاق وجود دارد که روی هر کدام اسم های زیبایی چون زینت، زنبق، ترنج، محراب، نیلوفر، اسلیمی، اشرفی و عباسی گذاشته شده و دسترسی راحت به زیبایی های کاشان دارد.

«اقامتگاه بومگردی پلاسجان» واقع در روستای موغان ِشهرستان فریدن در 140 کیلومتری غرب اصفهان، با چیدمان زندگی روستایی و سقف چوبی و دیوار های خشت و کاهگلی گنجینه منحصر بفرد از میراث ناملموس مردمان این دیار را در خود نهفته دارد و در آن از طعم لذیذ غذاهای محلی تا عطر خوش دمنوش های گیاهی همه چیز برای گذراندن لحظاتی فرح بخش و خیال انگیز فراهم است.

همجواری اقامتگاه بومگردی پلاسجان با «شهر زیرزمینی چهار طبقه موغان» فرصتی بی نظیر را برای سیاحتی شگرف به اعماق زمین فراهم کرده است. این شهر زیرزمینی با سه هزارمتر مربع وسعت 9 ورودی دارد و در گذشته برای مقابله با حوادث طبیعی، همچنین هجوم دشمنان و حفظ دام از حمله حیوانات درنده ساخته شده است.

با توجه به وضعیت اقلیمی شهرستان فریدن که در فصل زمستان بسیار سرد می شود، وجود این دستکن ها برای حفظ جان مالکان و احشام آنها ضروری بوده است. هوای بسیار خنک در تابستان و نیز هوای بسیار گرم در فصل زمستان از دیگر ویژگی های این سازه شگفت آور تاریخی است. قدمت این آثار به حدود 500 سال می رسد، هر چند برخی طبقات یپایین تر را به دوره هخامنشی نسبت می دهند.

اقامتگاه بومگردی سرای مادری در شهرستان خوانسار در 155 کیلومتری غرب استان در محله بابا سلطان، کوچه شهیدان شهریاری، پایین تر از مسجد جامع، پلاک 45 واقع است. این خانه قدیمی با قدمت صد سال پس از مرمت و بازسازی در سال 1397 افتتاح شد و فعالیت رسمی خود را در حوزه گردشگری آغاز نمود. این اقامتگاه با معماری و بافت سنتی در 2 طبقه ساخته شده است.

«دیرا» دیگر اقامتگاه بومگردی در خوانسار به معنای دورهمی و مهمان دوره است که در مکانی سنتی و زیبا که بیانگر فرهنگ و آداب و رسوم منطقه بوده، با امکانات رفاهی مناسب پذیرای مهمانان است.

شهر خوانسار تا اصفهان حدود دو ساعت فاصله دارد و به کوچه باغ های زیبایش مشهور است. آب و هوای خنک، درختان سرسبز و سر به فلک کشیده، چشمه های جوشان و روان و کوههای پوشیده از برف از دیگر قاب های خیال انگیز این شهر است.

خانه جواهری واقع در منطقه سردسیر بویین میاندشت در 180 کیلومتری غرب اصفهان با قدمت افزون بر یک قرن و مساحت 500 متر مربع متعلق به دوران قاجار پس از طی عملیات مرمت و بازسازی به سبک پهلوی و گُرجی مورد استفاده و بهره برداری گردشگران قرار گرفته و شامل پنج اتاق با معماری و چیدمان سنتی با سقف ساخته شده از چوب و نی است. فضای موجود در این اقامتگاه حس زندگی در گذشته های دور در خانه ای ساده و سنتی را به گردشگران القا می کند. ابزار های عتیقه موجود در اقامتگاه نمادی منحصر بفرد گویای قدمت فضا و این خانه روستایی است.

براساس مقاله نگاهی به تعدادی از اقامتگاه های بومگردی اصفهان باید بدانید که حیاط این بومگردی و تختهای چوبی دور تا دور آن فضایی دلچسب برای استراحت گردشگران فراهم کرده است. طبخ و ارائه خوراکها و غذاهای محلی از دیگر ویژگی های این اقامتگاه است.

اقامتگاه بومگردی کسری در روستای سیبک فریدونشهر در 185 کیلومتری غرب اصفهان واقع است. شامل 9 اتاق با چشم اندازی زیبا به شاهان کوه بلندترین قلعه استان است که هر اتاق نام یک منطقه و شخصیت گرجی را دارد. در حیاط مرکزی این اقامتگاه نیز چادر عشایر بختیاری برپا شده است. طبیعت بکر چهار فصل و هوای مطبوع روستای سیبک این اقامتگاه را متمایز کرد.