تعداد راهنمایان گردشگری ویژه ناشنوایان خیلی کم است
ایرنا/ براساس آخرین اخبار بدست رسیده و گزارشات منتشر شده، تعداد راهنمایان گردشگری ویژه ناشنوایان خیلی کم است.
در سالن پشت سرم نشسته بود، مجری همایش با آب و تاب برای دعوت و اهدای لوح سپاس نامش را خواند، «از قلب تپنده ایران، استان تهران، حامد نیاسری، راهنمای ویژه ناشنوایان» وقتی برگشتم یکی از مترجم های زبان اشاره برایش توضیح می داد که «صدایت کردند و باید روی سن برود»...خودش هم ناشنوا بود.
بعد از مراسم گپ زدیم، خانم شاکر مترجم همراهش بود و سوالات مرا برایش ترجمه میکرد و حرفهای او را هم برای من بر می گردانند، «مهندسی تکنولوژی نرم افزار خواندم، الان هم مسئول امور کلاسها در دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین المللی فرشتگان ویژه ناشنوایان و کم شنوایان هستم، در یکی از شرکتهای گردشگری سفیر گردشگری هستم و به دوستان ناشنوا و کم شنوا در تورهای مختلف داخلی و خارجی خدمت میکنم، در آستانه 40 سالگی و متاهلم و ساکن غرب تهران.»
به انگشتان دستانش نگاه میکردم فهیمدنش خیلی سخت بود، این انگشتان در یک موزه و بازدید یا در سفر چگونه تاریخ را شنیدنی می کنند؟ برایم کافی نبود، معلولان و ناشنوایان در حوزه های مختلف زندگی اجتماعی با مشکلات و کمبودهای متعدد دارند، دلم میخواست بدانم چطور شد که او به حوزه گردشگری وارد شده، پرسیدم، کمی مکث کرد، با لبخند و زبان اشاره گفت...تقریبا فهمیدم، «عاشق سفرم و گردشگری» همین چند کلمه سر گفت و گو چند دقیقه ای ما را باز کرد.
حامد نیاسری، مترجم و راهنمای گردشگری ویژه ناشنوایان اظهار داشت: جامعه ناشنوایان علاقه بسیار زیادی به گردشگری و بازدید از اماکن تاریخی و فرهنگی را دارند، اما تعداد راهنمایان گردشگری ویژه ناشنوا خیلی کم است، به همین دلیل سفر برای آنها سخت می شود، این که من فقط کارت رسمی راهنمای گردشگری دارم، برای خودم یک موفقیت خوشحال کننده است، اما از اینکه تنها هستم و می بینم نمیتوان تنهایی به کل جامعه ناشنوایان خدمات گردشگری بدهم، ناراحتم؛ شاید اگر مسئولان ببینند ناشنوایان چقدر در تورها با علاقه درباره میراث فرهنگی و تاریخ ایران سوال می کنند و در همان تور، قرار تور بعدی را برنامه ریزی می کنند، فکری بکنند و کمک کنند ناشنوایان بیشتری آموزش ببیند، دوره بگذرانند و کارت راهنمای گردشگری بگیرند.
وی درباره انگیزه ورود به دنیای خدمات سفر و گردشگری نیاسری گفت: همه چیز از سال 96 شروع شد، پدر همسر دایی من اهل و ساکن هلند است، ناشنواست. آن سال به ایران آمده بود، او را در سفر تهران و بعد شیراز و اصفهان همراهی کردم، همه چیز را با زبان اشاره برایش ترجمه میکردم، همان سرآغاز یک هدف جدید شد تا مترجم و راهنمای گردشگران ناشنوا شوم، بویژه برای گردشگران خارجی. الان هم همه هدفم کمک به جامعه ناشنوایان و کم شنوایان در سفر و گردشگری است، ایرانی هایی که به خارج می روند یا خارجی هایی که به ایران می آیند، به دلیل معلولیت شنوایی در تورهای با مشکل مواجه می شوند.
نیاسری پیرامون اینکه تعداد راهنمایان گردشگری ویژه ناشنوایان خیلی کم است، گفت: آن زمان مجوز فعالیت راهنمای گردشگری نداشتم. از اوایل بهمن 99 آموزش دوره ها را شروع کردم، برای من که ناشنوا بودم بدون مترجم خیلی سخت بود، صحبت های اساتید را متوجه نمیشدم، کلاسها مجازی و آنلاین بود، خودم هزینه کردم از مترجم های زبان اشاره استفاده کردم.
وی افزود: یکسال بعد بالاخره آزمون دادم و قبول شدم و از وزارت میراث فرهنگی گواهینامه پایان دوره های آموزشی دریافت کردم و کارتم خرداد 1401 صارد شد، خیلی از فعالان گردشگری می گفتند «نمیتوانی کارت راهنما بگیری، خیلی سخت است» اما من گرفتم و برای من موفقیت بزرگی بود، اتفاقا باعث شگفتی آنها شد، واقعا مدیون خانواده ام و دوستانم هستم.
راهنمای گردشگری ناشنوایان خاطرنشان کرد: در سفرهای خارجی هم بعضی ها فکر می کردند با مشکل ارتباطی مواجه میشوم، با همسرم رفتیم اروپا، 7 کشور را گشتیم، هیچ مشکلی نداشتیم، حتی مشکلاتی که گردشگران دیگر داشتند ما آنها را هم نداشتیم.
نیاسری توضیح داد: از هلند با تور و با اتوبوس به فرانسه رفتیم، بعد با قطار از فرانسه به سوئیس رفتیم، سپس با هواپیما از سوئیس به لهستان و از لهستان به سوئد و از سوئد به آلمان و از آلمان هم آمدیم بلژیک؛ در آخر هم با قطار به هلند رسیدیم، حدودا یک ماه شد؛ ماه عسل بعد از ازدواجمان بود، سفر خوبی بود مستقل، بدون مشکل و بدون کمک دیگران.
وی گفت: قبلا فقط همراهی با گردشگر خارجی را بر عهده داشتم، اما وقتی علاقه دوستان ناشنوا را برای گردشگری و خصوصا تهرانگردی دیدم، بعد از گرفتن کارت راهنمای گردشگری تصمیم گرفتم با دفاتر خدمات سفر همکاری کنم و تورهای تهرانگردی برای ناشنوایان را شروع کردم، پیاده روی در محل بازار تهران و محله عودلاجان نخستین تور تهرانگردی من بود.
نیاسری گفت: تهران شهر بسیار زیبایی است، همه ظرفیتهای گردشگری را در خود دارد، پیاده روی در محله های قدیم، جنگل گردی، کوهنوردی و طبیعت گردی در اطراف شهر، موزه ها و مکانهای تاریخی مانند کاخ گلستان و کاخ سعدآباد، دریاچه چیتگر، برج میلاد و برج آزادی، اماکن مذهبی در ری و تجریش، ده ها جاذبه تاریخی و طبیعی دیدنی، اما نمی دانم چرا مردم تهران ترجیح می دهند برای پر کردن اوقات فراغت خود فقط به رستوران بروند.
وی درباره ضرورت استفاده از فناوری های جدید در فضاهای گردشگری برای کمک به معلولان خاطرنشان کرد: نصب علائم هشدار، نصب برچسب کیو آر کد (QR) برای ارائه اطلاعات و آگاهی های لازم و مفید به گردشگران درباره تاریخچه مکان، طراحی برنامه های نرم افزاری مناسب و قابل نصب بر روی گوشی ها برای توضیح تاریخچه برای جامعه ناشنوایان نشان می دهد متولیان حوزه فرهنگ و هنر برای جامعه معلولین هم ارزش قائل هستند.
راهنمای گردشگری ناشنوایان گفت: وقتی دیدم دفاتر خدمات سفر و مجری تورهای داخلی و خارجی اطلاعات کافی از اماکن تاریخی و فرهنگی ندارند، خودم هم دست به کار شدم، تصمیم گرفتم برنامه تورنا را طراحی و تهیه کنم تا جامعه ناشنوایان و کم شنوایان راحت تر بتوانند اطلاعات لازم در مورد تاریخچه اماکن تاریخی و فرهنگی را بدست آورند، اما متاسفانه به خاطر شرایط تحریم تورنا از بازارهای فروش نرم افزار حذف شد، من هم کم نیاوردم فعلا یک پایگاه اطلاع رسانی به نام تورنا را راه اندازی کردم و به جامعه ناشنوایان و معلولان درباره سفر با شرایطی که دارند، کمک میکنم.