بررسی باستان شناسی زرقان به شناسایی و ثبت بیش از 200 محوطه باستانی منجر شد

ایلنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، بررسی باستان شناسی زرقان به شناسایی و ثبت بیش از 200 محوطه باستانی منجر شد.

ابراهیم روستایی فارسی (سرپرست هیئت باستان شناسی) گفت: در شکل گیری و تکوین فرهنگ ها عوامل عمده ای همچون آب و هوا، خاک و محیط زیست، منابع آبی و اقلیم، منابع غذایی، ارتباط و…نقش دارند و زاگرس به عنوان یک واحد طبیعی مستقل و مرتبط با واحدهای متفاوت طبیعی اطراف، به خاطر محیط طبیعی مناسب و دارا بودن منابع سرشار، مأمن استقرارهای نسبتاً قابل توجه از دوران پارینه سنگی تاکنون بوده است.

این باستان شناس افزود: حوضه رود کُر در شمال استان فارس به دلیل ویژگی های جغرافیایی و زیست محیطی از نظر مطالعات باستان شناختی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و تاکنون پژوهش ها و بررسی های مختلفی در بیشتر قسمت های آن صورت گرفته اما در این بین خلأ مطالعات منسجم و روشمند باستان شناختی که منجر به شناسایی کامل محوطه ها و دستیابی به درک درستی از روند تحولات استقراری آنها در طی ادوار مختلف شود، در محدوده شهرستان زرقان بویژه بخش جنوب و جنوب شرقی بچشم میخورد.

سرپرست هیئت باستان شناسی اظهار کرد: شهرستان زرقان یکی از شهرستانهای استان فارس و مرکز آن، شهر زرقان به فاصله 25 کیلومتری شمال شرقی شیراز است، این شهرستان پیش تر بخشی از شهرستان شیراز بوده که در 10 مهر 98 به شهرستان تبدیل شده، شهرستان زرقان از شمال با شهرستان مرودشت، از شمال غرب، جنوب و جنوب شرق با شهرستان شیراز، از شمال غرب با شهرستان بیضا و از شرق و جنوب شرق با شهرستان خرامه همسایه است.

روستایی فارسی گفت: فعالیت های باستان شناختی پیش از این در شهرستان زرقان را پال گاچ (1968-1966)، ولفرام کلایس (1963)، ویلیام سامنر (1972-1968)، عباس علیزاده (1374)، علی اسدی و توبین هارتنل (1386)، فضل الله حبیبی (1392)، کامیار عبدی (1394) و اکبر عزیزی (1397) انجام داده اند.

او تصریح کرد: هیأت بررسی باستان شناسی شهرستان زرقان با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری کار خود را به منظور بررسی در منطقه ای به وسعت بیش 1200 کیلومتر مربع آغاز کرد و بررسی نزدیک به 50 روز به درازا انجامید.

سرپرست هیئت باستان شناسی با بیان اینکه اهداف این بررسی و پژوهش در شهرستان زرقان، بررسی و شناسایی، ثبت آثار و تکمیل نقشه باستان شناسی کشور در نظر گرفته شد، گفت: بررسی باستان شناسی به صورت پیمایشی فشرده صورت گرفت و محدوده بررسی با شبکه بندی ارائه شده از سوی پژوهشکده باستان شناسی به صورت جداگانه بررسی شد.

روستایی فارسی اظهارکرد: محدوده بررسی باستان شناسی شهرستان زرقان متشکل از 2 بخش دشت و کوهستان است که روش بررسی در این بخش ها با هم متفاوت بود، آثار قابل شناسایی در دشت که نسبت به ارتفاعات در سطحی پایین تر و پست تر قرار داشتند، به صورت فشرده شناسایی و ثبت شدند.

او با اشاره به اینکه بررسی منطقه کوهستانی شهرستان زرقان که محدوده شمال غربی تا جنوب شرقی شهرستان را در بر می گیرد به پارک محافظت شده بین المللی بمو، پادگان آموزشی احمد بن موسی (ع) و سایر مراکز نظامی محدود می شود، تصریح کرد: در بررسی بخش های کوهستانی شهرستان زرقان محدودیت هایی همچون نبود بودجه کافی، مدت زمان طولانی بررسی، وجود مراکز نظامی، محدوده حفاظت شده پارک بین المللی بمو و فصل زایش و شیردهی جانوران حفاظت شده در این پارک سبب شد بررسی باستان شناسی در این بخش در فصلی دیگر انجام شود.

سرپرست هیئت باستان شناسی افزود: در بررسی شهرستان زرقان از محوطه ها و آثار بر جای مانده، بقایای فرهنگی همانند سفال، آثار معماری و دست ساخته های سنگی بدست آمد که براساس آنها گاهنگاری نسبی محوطه ها صورت گرفت.

این باستان شناس با اشاره به اینکه در این بررسی بیش از 200 محوطه باستانی شناسایی و ثبت شدند که این آثار و محوطه ها دوره های فرهنگی مختلفی را در بر می گیرند، گفت: از این میان، بیش از 40 محوطه به دوران پارسنه سنگی میانه، فرا پارینه سنگی و نوسنگی، بیش از 40 محوطه به دوره های فرهنگی پیش از تاریخ فارس همانند موشکی، جری، گپ، باکون (الف و ب)، لپویی، بانش و…، کمی بیش از 50 محوطه به دوران تاریخی (هخامنشی، پساهخامنشی و ساسانی) و سایر محوطه ها به سده های نخست، میانه و متاخر اسلامی تعلق دارند که امید بر آن است زوایای تاریک پیشینه تاریخی این گستره بیش از پیش آشکار شود.