فعالیت 875 مجتمع گردشگری بین راهی در کشور
ایرنا/ براساس آخرین گزارش های منتشر شده، فعالیت 875 مجتمع گردشگری بین راهی در کشور مشاهده می شود.
وقتی در سفر به یک بطری آب، یک وعده غذای گرم، کمی استراحت و یک لیوان چای نیاز داریم، وقتی در چند صد کیلومتری شهر در جاده چراغ قرمز بنزین روشن می شود، وقتی رانندگی طولانی در جاده ای سخت، توان ادامه راه را می گیرد، وقتی تغییرات ناگهانی آب و هوا ادامه سفر را برای شما و همسفران پرخطر می کند، وجود یک مجتمع گردشگری بین راهی، یک جایگاه سوخت، یک استراحتگاه حتی، یک چایخانه و رستوران تمیز و دنج، غنیمت و کیمیا است. مجموعه ای که بتواند گرد خستگی تا اینجای سفر را با فقط چند ساعت توقف و استراحت از شما و همسفران بگیرد و انرژی مضاعف بدهد تا سفر را تا اولین شهر سر راه و حتی مقصد نهایی ادامه دهید.
قطعا برای شما هم پیش آمده که در مسیر جاده در سفر یکی از نیازهای ضروری که گفته شد ایجاد شود و از هر تابلوی جاده که عبور می کنید با دقت تمام حتی بلند می خوانید، «تا مجتمع گردشگری بین راهی یک کیلومتر»؛ در این شرایط یک پیام امیدبخش دریافت کرده اید و تا حدودی همسفرانتان آرام می شوند و اگر کودکی در ماشین داشته باشید او خوشحال تر از همه شما خواهد بود و متر به متر جاده را می شمارد تا به توقفگاه مورد نظر برسید، مجموعه ای که از ظاهرش هم مشخص است که اینجا می توانید ساعات و دقایقی را استراحت و مایحتاج برای ادامه سفر را تامین کنید.
در ادبیات به ظاهر مدرن شده صنعت گردشگری، «بین راهی ها» خیلی جدید نیستند، بلکه به قدمت خود سفر و گردشگری قدمت دارند، اگر چه ظاهر مدرن به خود گرفته اند و خدمات بیشتری ارائه می کنند، اما مدلی از چاپارخانه ها و کاروانسراها هستند، اولین مجتمع خدمات دهی بین راهی، چاپارخانه هایی بودند که وظیفه خدمات دهی به پیک های حکومتی برای انتقال پیام ها و امورات مملکتی را داشتند. در دوره هخامنشیان نیاز خدمات دهی به کاروان های بازرگانی نیز مورد توجه قرار گرفت و در این دوران کاروانسراها، با تغییر در چاپارخانه ها، پا به عرصه جاده ها گذاشتند.
محمد گنج خانلو درباره فعالیت مجتمع های گردشگری رفاهی بین راهی اظهار داشت: در حال حاضر بیش از 3 و 600 واحد خدمات رفاهی در سطح کشور داریم که حدود 875 مجتمع گردشگری در سطح جاده ها داخل شهرها فعالیت می کنند. بر اساس آمار بعد از مهمانپذیرها، بیشترین تعداد متعلق به مجتمع های گردشگری و خدمات رفاهی است که جامعه بزرگی از فعالان و سرمایه گذاران، شاغلان را در این بخش نشان می دهد و لازم است از نظر سیاست گذاری حمایتی و تشویقی به این بخش از صنعت گردشگری بیشتر توجه شود.
رئیس هیات موسس جامعه کشوری مجتمع های گردشگری و خدمات رفاهی بین راهی گفت: خدماتی که واحدهای بین راهی به ویژه در محورهای مواصلاتی ارائه می شود، به جز تامین نیازهای مسافران در افزایش سطح ایمنی و امنیت و دسترس پذیری خدمات برای آرامش مسافران و گردشگران بسیار موثر است.
گنج خانلو نبودِ زیرساخت لازم مهمترین مشکل و مانع برای توسعه مجتمع های گردشگری بین راهی دانست و افزود: به دلیل نوع خدماتی که مجتمع ها در فواصل دور از شهر به مسافران و گردشگران می د هند، گاهی در وسط بیابان گاهی در مناطق کوهستانی، به دلیل نبود امکانات، هزینه تامین و ارائه خدمات نسبت به داخل شهر افزایش می یابد.
وی پیرامون فعالیت 875 مجتمع گردشگری بین راهی در کشور گفت: هتلهای یک تا سه ستاره از پرداخت مالیات بر ارزش افزوده معاف هستند، اما مجتمع های بین راهی به رغم استحقاق و ضرورت از این امتیاز برخوردار نیستند، بسیاری از مراکز بین راهی در نقاط مرزی در جنوب و غرب کشور، هر چه از مرکز دورتر می شوند به خاطر نوع مشتری این نوع مالیات را از آنها دریافت نمی کنند، اما در محاسبات مالیاتی باید پرداخت کنند، این مساله را با متولیان حوزه گردشگری مطرح کردیم این معافیت نقاط قوت و امید برای فعالیت مدیران مجتمع های بین راهی است.
گنج خانلو درباره سطح خدمات مجتمع های بین راهی در محورهای مواصلاتی اظهار داشت: سطح خدمات در هر محوری متفاوت است، اما اصول واستاندارد دارد که از همان شروع کار و سرمایه گذاری باید رعایت شود، مثلا ایجاد جایگاه سوخت ملزم به رعایت استانداردهای شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی است، تا ایجاد نشود و رعایت نشود، اصلا اجازه بهره برداری داده نمی شود.
وی گفت: پذیرایی از گردشگران و مسافران هم دارای ضوابط و اصولی است، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و سازمان ملی استاندارد جلساتی را آغاز کرده اند تا این نوع استاندارد هم تدوین شود، البته نیاز است برای تدوین این استاندارد کارشناسان باید از نزدیک فعالیت مجتمع ها را ببینند دغدغه های مدیران و سرمایه گذاران این واحدهای گردشگری را بشنوند و لمس کنند و بعد نسخه بپیچند.
گنج خانلو گفت: بیشترین مراکز و مجتمع های گردشگری و رفاهی به نسبت دوری و نزدیکی استان با پایتخت پراکندگی و تراکم دارند، تعداد این واحد در مسیر تهران به قزوین، قم، البرز و سمنان تقریبا اشباع است، هر چه فاصله بیشتر شود و به سمت استانهای مرزی و جنوبی می رویم، این تراکم و تعداد کمتر می شود.
وی افزود: گردشگری که از تهران به اصفهان می رود و گردشگری که از کرمان به هرمزگان می رود این تفاوت را کاملا درک می کند که تعداد مجتمع های بین راهی به شدت کاهش دارد، از استان کرمان به سمت هرمزگان در فاصله 170 کیلومتری هیچ امکانات بین راهی وجود ندارد، در خراسان جنوبی و سیستان بلوچستان این کمبود بیشتر است، هر چه از مرکز دورتر می شویم، تعداد مجتمع های بین راهی کمتر و فاصله مجتمع ها بیشتر می شود.
گنج خانلو تاکید کرد: برنامه هفتم پیش روی ماست، امیدواریم که اکنون که به صنعت گردشگری در این برنامه توجه شده است، مجتمع های بین راهی مورد حمایت ویژه قرار بگیرند تا بتواند جذب سرمایه شود و سرمایه گذار رغبت کند.
رئیس هیات موسس جامعه کشوری مجتمع های گردشگری و خدمات رفاهی بین راهی تصریح کرد: مجتمع های گرشگری بین راهی در مناطق کمتر توسعه یافته که اتفاقا جاذبه های گردشگری و میراث فرهنگی شگفت انگیزتری هم دارند، یک ظرفیت خالی برای سرمایه گذاری است. این ظرفیت نیازمند حمایت دولت و ارائه بسته های تشویقی از اعطای زمین، تسهیلات کم بهره و بلند مدت، معافیت های مالیاتی و بیمه کارفرما است. گام مهم ایجاد زیرساخت است و می طلبد دولت برای تکمیل کریدورهای اقتصادی از توسعه مجتمع های بین راهی در این محورها حمایت ویژه داشته باشد.