تاریخچه Transnistria، کشوری که وجود ندارد

در تاریخچه Transnistria آمده که پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی در سال 1990 سرزمینی کوچک در مرز شرقی مولداوی با اوکراین از کشور اصلی خود جدا شد و استقلال خود را از مولداوی اعلام کرد. بعد از یک جنگ چهار ماهه با حدود 700 نفر تلفات، آتش بس امضا شد. از آن زمان مولداوی از تجارت ترنسنستریا خارج شده اما همچنان آن را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت نمی شناسد. در واقع بقیه کشورها هم این کشور را به رسمیت نمی شناسند. با این حال ترنسنستریا به عنوان یک کشور با دولت مستقل، نیروی نظامی و پلیس، سیستم پستی و ارزی، قانون اساسی و پرچم مستقل عمل می کند. نماد پرچم آن هنوز هم نماد کمونیستی یک چکش و یک داس است. در مقاله حقایقی درباره Transnistria هر چه بیشتر با محل قرارگیری Transnistria آشنا می شویم.

دانستنی های جالب درباره Transnistria

اصل منازعه بدلیل این واقعیت است که محل قرارگیری Transnistria در ابتدا یک سرزمین با زبان روسی بود زیرا امپراتوری عثمانی در اواخر قرن 18 این منطقه را به امپراطوری روسیه واگذار کرد. بنابراین مردم ترنسنستریا بیشتر احساس روس بودن دارند تا مولداویایی بودن. حتی همین حالا هم بیشتر مردم ترنسنستریا روسی صحبت می کنند. همانطور که در توافق آتش بس بین ترنسنستریا و مولداوی امضا شده است، روسیه به عنوان نیروی حفظ صلح در تاریخچه Transnistria عمل می کند و پشتیبانی مالی، نظامی و سیاسی دائم را فراهم می کند طوریکه ترنسنستریا بدون روسیه نمی تواند وجود داشته باشد. یارانه روسیه تقریبا نیمی از بودجه دولت ترنسنستریا را چه مستقیم و غیرمستقیم تشکیل می دهد. ناگزیر نفوذ روسیه در زندگی عمومی مردم خیلی زیاد وجود دارد. مردم ترنسنستریا تلویزیون روسیه را تماشا می کنند، بچه ها در مدارس کتاب های درسی روسی را فرا می گیرند و بسیاری از حقوق بگیران مستمری روسیه را دریافت می کنند که این از حقایقی درباره Transnistria می باشد. فقدان به رسمیت شناختن برای ترنسنستریا به ویژه برای آینده نسل جوان آن خوب نیست. در حالی که نسل قدیم هنوز آرزوی به رسمیت شناخته شدن ترنسنستریا و تبدیل شدنش به بخشی از روسیه را دارد، نسل جوان ترنسنستریا با کمبود شغل و وضعیت اقتصادی سخت دست و پنجه نرم می کنند. اکثر جوانان مشتاق مهاجرت به خارج از کشور و بیشتر به مسکو هستند. از زمان تولد این کشور جمعیت آن در تاریخچه Transnistria بیش از یک سوم کاهش داشته است! جاستین بارتون (Justin Barton) که یک عکاس بریتانیایی است، در سال 2015 از ترنسنستریا دیدن کرد و زمانی که از دختر 23 ساله ای پرسید که در مورد میهن خود چه فکری می کند، بغض دختر می ترکد و اشک می ریزد. دختر که آناستازیا اسپاتار (Anastasia Spatar) نام دارد، هرگز از ترنسنستریا به خارج سفر نکرده است. عکاس آلمانی جولیا اوتز (Julia Autz) که برای گرفتن پرتره های جوانان به آنجا سفر کرد، جامعه را بسیار بسته دید که نفوذ به آن سخت است. این مورد از حقایقی درباره Transnistria در تاریخچه Transnistria می باشد که شگفت انگیز می باشد. اوتز می گوید: هنگامی که آن ها یک دوربین خارجی غربی می بینند، عکس العملشان می تواند نوعی پارانوئید (بدگمانی) باشد. بسیاری از مردم با ارزش های غربی ارتباط ندارند، در عوض پوتین را تحسین می کنند و امیدوارند که محل قرارگیری Transnistria بخشی از روسیه شود. همانند جاستین بارتون در صحبت های جولیا اوتز نیز غم و اندوهی بود. با وجود نا امیدی از وضعیت آن ها اوتز فهمید که نوجوانان و جوانان بسیار پذیرای او بودند. او گفت: نسل جوان بسیار علاقمند به من بود و آن ها در مورد آنچه در کشور انجام می دادم، کنجکاو بودند. در ترنسنستریا خارجی ها زیاد نیستند و اکثر مردم هرگز به غرب اروپا سفر نکرده اند بنابراین واقعا هیجان زده شدند و می خواستند زمانشان را با من بگذرانند. ادامه حضور روسیه در منطقه و دخالت های پیوسته آن در امور مربوط به روابط با مولداوی منجر به تنش بین دو کشور شده است. حضور روسیه در ترنسنستریا که با اوکراین هم مرز است، تهدیدی برای اوکراین نیز می باشد. اخیرا یکی از نمایندگان مجلس اوکراین، روسیه را متهم به استفاده از نفوذ در کشورهای عضو سابق شوروی طرفدار اروپا در برابر پیوستن به اتحادیه اروپا کرد.