اسکلت دختر 3200 ساله در موزه بابل می ماند

ایرنا/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده و گزارش های منتشر شده، اسکلت دختر 3200 ساله در موزه بابل می ماند.

بعد از بلند شدن دود سفید و باز شدن گره کور چند ساله از اولین موزه تخصصی مازندران در بابل و ماندگاری اسکلت 3200 ساله دختر بابلی موجی از خوشحالی را برای شهروندان بابلی به ارمغان آمد.

بابلی ها با حضور در موزه بابل و انتشار عکس و فیلم این اسکلت 3200 ساله در شبکه های اجتماعی شوق ماندگاری این دختر بی پناه را جشن می گیرند.

اسکلت این دختر حدود سه سال قبل بعد از شناسایی آن در منطقه شهنه پشت روستای کامیکلا از توابع بخش بندپی غربی بابل به موزه این شهر منتقل شده است.

احمد زمانی، یکی از بازدیدکنندگان اسکلت دختر 3200 ساله در این موزه گفت: در مدت یک ماه اخیر برای دیدن این اسکلت سه بار به موزه بابل آمدم و هر بار چند دقیقه به این اسکلت خیره میشوم.

وی بیان کرد: با نگاه به این اسکلت حس عجیبی در دل انسان ایجاد می شود و ابهام در سرنوشت این دختر نگران کننده است.

زمانی ادامه داد: بسیار خوشحالم که گره کور موزه بابل برطرف شد و این اسکلت به مکان دیگری منتقل نمی شود.

وی اظهار کرد: نگاه به این استخوان های 3200 ساله بار معنوی زیادی دارد و انسان بازدید کننده را به فکر فرو می برد.

پروفسور حسن فاضلی نشلی، عضو هیات علمی دانشگاه تهران و مسئول کاوش گورستان شهنه پشته بابل واقع در روستای کامیکلا در بخش بندپی غربی بابل که اسکلت این دختر بابلی در جریان کاوش در سال 1399 را کشف کرد، گفت: اسکلت دختر 35 ساله بابلی که در موزه این شهرستان مستقر شد متعلق به 3200 سال گذشته و در عصر آهن می باشد که با مرگ طبیعی فوت کرده است.

وی ادامه داد: همه ما مثل بسیاری از شهروندان بابلی خوشحال هستیم که گره کور مشکل موزه بابل برطرف شد و به اصطلاح کاربران شبکه های اجتماعی این دختر دیگر خانه به دوش نمی شود.

این استاد کاوشگر بیان داشت: با آزمایشات کربن 14 صورت گرفته برای تاریخ گذاری بر روی این اسکلت مربوط به سه هزار و دویست سال پیش از زمان حاضر است.

عضو هیات علمی دانشگاه تهران اضافه کرد: در شیوه تدفین این جوامع اجساد عموماً در جهت غرب به شرق یا شمال شرق به جنوب غرب دفن شده بودند که سرهایشان به سمت شمال جنوب و شرق بود و بالاتنه بیشتر افراد مدفون در گور طاقباز و پایین تنه یعنی پاها جمع شده به پهلوی چپ و دست ها بر روی سینه قرار داشت.

وی ادامه داد: در مواردی هم تدفین کاملاً طاقباز یا کاملاً به پهلوی چپ بود که میتوان گفت این تدفین ها از لحاظ جهت بدن و روی سر هیچ نظم خاصی ندارد و هر یک از تدفین ها به یک سمتی متمایل بوده اند.

پروفسور فاضلی نشلی اظهار داشت: موزه بابل به عنوان اولین موزه تخصصی در مازندران می تواند نقش برجسته ای در جذب گردشگر و تحقیقات علمی داشته باشد.

وی این را هم گفت که قبرستان وسیع شهنه پشته از 1200 سال قبل از میلاد مورد استفاده قرار گرفته بود و تا دوره اشکانیان نیاکان ما از این قبرستان برای دفن درگذشتگان خود استفاده کرده بودند.

وی افزود: هزاره اول قبل از میلاد گورستان شهنه پشته بندپی غربی بابل همزمان با ورود اجداد آریایی ما به ایران می باشد اینکه چگونه اجداد آریایی ما با اقوام بومی ایران در آمیختند از موضوعات مطالعات حاضر می باشد.