قروه یکی از شهرستان های زیبای استان کردستان به شمار می رود

ایرنا/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده، قروه یکی از شهرستان های زیبای استان کردستان به شمار می رود.

قروه را "دشت خدا" معنی کرده اند. این شهرستان در دش‍ت وس‍ی‍‍ع‍‍ی در طول ج‍‍اده س‍ن‍ن‍دج ب‍ه ه‍م‍دان واق‍‍ع ش‍ده و ع‍لاوه ب‍ر م‍وق‍‍ع‍ی‍ت وی‍ژه اق‍ت‍ص‍‍ادی، ک‍ش‍‍اورزی و م‍‍ع‍دن، دارای ج‍‍اذب‍ه ه‍‍ای زی‍‍ادی اس‍ت.

قروه در مسیر راه اصلی سنندج همدان قرار دارد و به دلیل هموار بودن و وجود زمینهای حاصلخیز کشاورزی، در فصل بهار یکدست سبز رنگ می شود و زیبایی آن چشم را نوازش می دهد.

مسافرانی که از سمت همدان به استان کردستان وارد می شوند، بی شک بدون دیدن زیبایی های دشت قروه این منطقه را ترک نمی کنند. در کنار طبیعت زیبای این شهرستان، آثار تاریخی زیادی هم وجود دارد.

اگر می خواهید خاطره ای رویایی برای خود رقم بزنید، حضور در جزیره آبی سراب کوثر چنین رویایی را برای شما محقق می کند. دریاچه سراب کوثر در فاصله یک کیلومتری جنوب غربی شهر قروه قرار دارد.

آب این دریاچه از چشمه های متعددی که در بستر دریاچه وجود دارد، تأمین می شود. این دریاچه از گذشته های دور تأمین کننده آب آشامیدنی و کشاورزی اهالی شهر بوده و امروزه یکی از گردشگاه های مهم این شهر محسوب می شود و علاقمندان رشته قایقرانی و سایر ورزشهای آبی به این دریاچه زیبا مراجعه می کنند. در میان دریاچه یک جزیره کوچک سر از آب بیرون آورده که به نحو زیبایی نورپردازی شده و با عبور از پل آهنی میتوان به آن رسید.

منطقه حفاظت شده بدر و پریشان در بین استانهای کردستان و کرمانشاه واقع است که یکی دیگر از مناطق شاخص گردشگری شهرستان قروه است و اگر دنبال درک حس لطافت و آرامش در دامنه طبیعت هستید، بهترین مکان برای تلفیق آرامش و لطافت روح است.

بدر و پریشان منطقه ای کوهستانی است و از کوههای صخره ای، دره های کم عمق، تپه ماهورها و ارتفاعات بهم پیوسته تشکیل شده که دامنه تغییرات ارتفاعی آن بین 2 تا سه هزار و 298 متر متغیر است.

منطقه حفاظت شده بدر و پریشان با مساحت 43 هزار هکتار در ضلع جنوبی شهر قروه و با فاصله 12 کیلومتر از آن واقع شده است.

این منطقه مجموعه ای از ارتفاعات به هم پیوسته با پوشش گیاهی مناسب و گونه های جانوری مهمی چون کل و بز است.

به منظور حفظ این گونه ها و چشم اندازهای طبیعی و بسیار زیبای آن و دارا بودن پتانسیل بالای منطقه از نظر وضعیت زیستگاه و گونه های موجود و به منظور حفاظت و برنامه ریزی بهتر، در اوایل سال 1385 منطقه مذکور به منطقه حفاظت شده بدر و پریشان ارتقا یافت.

اگر به دنبال زیارت و سیاحت و کنار آن هم آب درمانی هستید، بهترین مقصد، روستای باباگرگر در 28 کیلومتری شمال شرق شهر قروه و در مسیر شهر دلبران است. وجود چشمه های آب معدنی بسیار فعال در جنوب روستا و در جوار امامزاده باباگرگر سبب شکل گیری اشکال رسوبی لایه لایه و به ندرت یکپارچه و توده ای شکل شده است.

همچنین تنوع در شکل منافذ خروج آب چشمه ها، باعث شکل گیری پشته های طولی، اشکال گنبدی و تپه ماهوری شده که این ناحیه را به صورت یکی از قطبهای جذب توریست در منطقه مطرح کرده است.

آب این چشمه که در استخری عمیق و دایره ای شکل با محیطی حدود 200 متر جمع می شود، از دسته آبهای کلرو بیکربنات مخلوط گازدار است که برای برخی از بیماری های دستگاه گوارش مانند سوءهاضمه مفید است. همچنین این نوع آبها در ترکیب خود انیدریدکربنیک دارند و آرام بخش بوده و در بیماری های ناشی از سوءتغذیه نیز مؤثر هستند و اینکه این چشمه برای درمان برخی بیماریهای پوستی نیز مفید ارزیابی شده است.

مسافران تاریخ نگار اگر چشم تاریخی خود را به روی این منطقه بگشایند یادگار جاویدی را برای خود به ارمغان خواهند برد.

در روستای قصلان که در 6 کیلومتری شمال شرق قروه سر راه دینور به سمت زنجان و در سرچشمه رودخانه شور شهر سریش آباد قرار دارد دو اثر تاریخی ملی وجود دارد، نخست تپه باستانی ضلع غربی روستا است که تحت شماره 8524 به تاریخ 1382 به ثبت در ردیف آثار تاریخی رسیده و همچنین دیگر اثر تاریخی روستا که قابلیت جذب گردشگر را دارا بوده، حمام قصلان است که جزئی از مجموعه بزرگ ارگ، بازار، مسجد و بناهای باشکوهی بوده که به اواخر دوره زندیه و زمان حکومت خسرو خان اول، والی وقت کردستان بر می گردد.

دیگر بناها کاملاً از بین رفته ولی بقایا و خطوط اولیه آنها باقیمانده است. این بنا دارای قسمتهای مختلفی همچون هشتی، حمام سرد، میاندر، حمام گرم و خلوتی خصوصی و عمومی و خزینه و تون است.

حمام دارای تزیینات منحصر بفرد آهک بری با طرحهای گیاهی، هندسی و انسانی و حیوانی است که در نوع خود قابل توجه است. این حمام در سال 1379 به عنوان دومین اثر تاریخی شهرستان تحت شماره 2835 در ردیف آثار ملی کشور به ثبت رسید.

پل تاریخی فرهادآباد در 15 کیلومتری شمال غربی شهرستان قروه، در روستای فرهادآباد قرار دارد و در مسیر جاده قدیمی بیجار روی رودخانه «بایتمر» احداث شده است.

تاریخ ساخت پل به طور دقیق مشخص نیست و با توجه به شیوه معماری پل به نظر می رسد که احتمال قوی از پلهای دوران صفویه باشد.

این پل در زمان حکومت خسروخان اول مقارن با حکومت زندیه تعمیر و بازسازی شد و فرهاد میرزای معتمدالدوله زمانی که حاکم کردستان بود آن را مرمت کرد. از این رو، آن را پل فرهادآباد می نامند.

از آنجا که این پل توسط امیر علایی تعمیر شد، به نام پل امیر نیز مشهور است.

پل فرهادآباد دارای هشت دهانه و 80 متر طول است. چشمه هایی که در وسط این پل قرار دارد، بزرگتر از دیگر چشمه ها است و نوع قوس بکار رفته در این پل اغلب جناقی است.

تخریب و ویرانی پل در اثر سیلابهای بهاری در سال 1369 موجب شد که میراث فرهنگی استان، احیا و مرمت کامل پل را به انجام برساند.

یکی دیگر از آثار تاریخی قروه، تپه قصلان مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان تا دوران های تاریخی پس از اسلام است که در شهرستان قروه، بخش مرکزی، روستای قصلان واقع شده و این اثر در تاریخ 9 اردیبهشت 1382 با شماره ثبت 8524 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

این تپه بزرگ باستانی حکایت از عملکرد وسیع شهری آن در دوران تاریخی می کند. به نظر می رسد که پس از پایان آخرین مرحله سکونت در تپه قصلان، آبادی به محوطه ای که اکنون آثار دیوارهای قطور برج و باروی آن در مساحتی 5.2 هکتار دیده می شود، منتقل شده است.

این روستا "در دژی" نام داشته و دارای برج و بارو و حمام و همچنین کاروانسرایی دایر در کنار حصار بوده است.

این روستا در قدیم مرکز حکومت ناحیه قروه بوده که در اطراف این تپه، بقایای قبوری به صورت پراکنده دیده می شود.