کنگاور یکی از شهرستان های دیدنی استان کرمانشاه به شمار می رود

ایرنا/ براساس آخرین خبر و گزارش های بدست رسیده، کنگاور یکی از شهرستان های دیدنی استان کرمانشاه به شمار می رود.

شهرستان کنگاور با داشتن پیشینه ای کهن و همپایه تاریخ ایران توجه بسیاری از باستان شناسان و علاقمندان به فرهنگ و هنر ایرانی را به خود معطوف کرده است. شهرستانی تاریخی که قدمت آن با توجه به گودین تپه، به بیش از هفت هزار سال پیش بر می گردد و علاوه بر طبیعت بکر و زیبا، جاذبه های تاریخی، گردشگری و مذهبی متعددی را در خود جای داده که از مهمترین آنها میتوان به معبد الهه آبها یا همان معبد آناهیتا اشاره کرد.

آثار تاریخی، فرهنگی و جاذبه های منحصر بفرد طبیعی و میهمان نوازی مردم کنگاور موجب شده تا این شهرستان به عنوان یکی از مناطق گردشگری ایران در داخل و خارج از کشور شناخته شود. 120 اثر تاریخی ثبت شده ملی در شهرستان کنگاور از دوران مادها، هخامنشیان، ساسانیان، سلجوقیان، صفویان، اشکانیان و قاجاریان تلالویی از فرهنگ و تمدن ایرانیان را به نمایش گذاشته است.

بنای معروف به معبد آناهیتا در مرکز شهر کنگاور واقع شده است. این بنا بر روی تپه طبیعی با حداکثر ارتفاع 32 متر نسبت به زمین های اطراف ساخته شده و در گوشه شمال غرب این بنا امامزاده ابراهیم قرار دارد. معبد آناهیتا که برای آناهیتا، الهه آب و باروری احداث شده در سه صفه به طور طبقاتی (زیگوراتی) و به صورت چهار ضلعی در ابعاد 220 * 209 متر بنا شده است.

تاریخ احداث این اثر دقیقا مشخص نیست اما با توجه به ساخت معابد با فضای رو باز که از دوره اردشیر دوم هخامنشی به بعد مرسوم شده، این بنا را به دوره های هخامنشی، اشکانی و ساسانی نسبت می دهند.

این بنا بر روی تپه ای با ارتفاع 32 متر و در ابعاد 209 متر در 224 متر ساخته شده است. ارتفاع ستونهای این بنا نسبت به قطر آنها سه به یک است و این باعث شده در میان تمام معابد دنیا بی نظیر و منحصر بفرد باشد که این معبد دومین بنای سنگی ایران پس از تخت جمشید است.

براساس مقاله کنگاور یکی از شهرستان های دیدنی استان کرمانشاه به شمار می رود، باید بدانید که در بخش شمال شرقی بنا دو ردیف موازی سنگهای تراشیده به کار رفته که نشان از ورودی به عرض دو متر در این بخش از بناست. معدن سنگ چهل مران در2 کیلومتری غرب این بنا قرار دارد و اکنون سنگهای نیمه تراش میان ستون و سنگهای نما در سطوح معدن از همان زمان باقی مانده است.

بدون شک معبد آناهیتا به لحاظ ارزش تاریخی از جمله برجسته ترین آثار و میراث های فرهنگی سرزمین ایران است. همچنین ویژگی های منحصر بفرد این محوطه تاریخی توانسته در جذب گردشگر داخلی و خارجی و رونق اقتصادی منطقه هم بسیار تاثیرگذار باشد.

این اثر سالهاست در انتظار ثبت در فهرست جهانی یونسکو قرار دارد که یکی از موانع ثبت این اثر در فهرست جهانی یونسکو کامل نشدن پژوهش در مورد سابقه بنا و قطعی نشدن نظریه های مربوط به سابقه تاریخی آن است.

گودین تپه در 5.12 کیلومتری جنوب شرقی کنگاور و یک کیلومتری شهر گودین قرار دارد. این تپه تاریخی نخستین بار در سال 1965 میلادی برابر با 1344 هجری شمسی توسط «کایلریانگ کانادایی» مورد حفاری قرار گرفت.

این تپه هفت هزار ساله دارای هفت لایه تاریخی است و آثار بدست آمده از آن حکایت از استقرار طولانی و تقریبا بی وقفه از اواسط هزاره ششم ق.م است. جدیدترین طبقه آن مربوط به دوران اسلامی و قدیمی ترین طبقه متعلق به اواخر دوره نوسنگی است.

آثار بدست آمده در این تپه شامل اتاقهای متعلق به دوران ماد، ستونهای چوبی با پایه های سنگی و الواح سنگی کاسه های سفالی بوده که حکایت از داد و ستد این منطقه با منطقه شوش در آن زمان را دارد.

از آنجایی که هیچگونه اطلاعاتی از این غار کمتر شناخته شده در دسترس نیست به سراغ رئیس انجمن راهنمایان گردشگری استان کرمانشاه رفتیم تا غار ماران کنگاور را بیشتر برای ما معرفی کند؛

«حسن اسماعیلی» با بیان اینکه غار ماران یکی از زیباترین و مسن ترین غارهای استان کرمانشاه در روستای رستم آباد بزرگ شهرستان کنگاور قرار دارد، افزود: دهانه ورودی آن بر بالای تپه های غربی این روستا واقع شده است.

وی گفت: این غار آهکی یکی از غار چاه های عمودی زیبا و دارای چکنده ها و چکیده های (استلاگمیت و استلاگتیک) فراوانی است که چشم هر ببینده ایی را خیره می کند.

اسماعیلی ورودی این غارچاه را بسیار تنگ و کوچک توصیف کرد و توضیح داد: با توجه به دهانه کوچک غار تنها یک نفر می تواند از آن آویزان شده و بوسیله طناب های استاندارد کوهنوردی و نفرات زبده در آن فرود آید، لذا بازدید از آن برای افراد عادی بسیار مخاطره انگیز است.

این کوهنورد کنگاوری در ادامه توضیح داد: این غار زیبا با یک چاه 10 متری در ابتدا و سپس با یک شیب تند پنجاه متری به چاهک دیگری می رسد، سپس وارد تالارهای نسبتا بزرگ این غار فعال و گاها ریزشی می شویم.

وی ادامه داد: این غار دو طبقه دارای چندین تالار و راهروهای متعدد پیچ در پیچ به طول حدودا 350 متر و عرض و ارتفاع های متفاوتی می باشد که 30 سال پیش توسط بومی ها شناسایی و توسط کوهنوردان خبره کنگاور تا انتها کشف و شناسایی گردید.

رئیس انجمن راهنمایان گردشگری استان کرمانشاه در پایان یادآور شد: بازدید از این غار صرفا از اواسط تابستان تا اواسط پاییز و تنها برای غارنوردان حرفه ای میسر خواهد بود.

پل کوچه در 12 کیلومتری کنگاور بر سر راه جاده کنگاور به تویسرکان در کنار روستای کوچه و بر روی رودخانه خرم رود احداث شده است. تاریخ احداث این پل به دوره صفویه و زمان شاه عباس برمی گردد، مصالح به کار رفته در این پل عموما آجر و گچ و قلوه سنگ است و دارای پنج چشمه طاق از نو جناغی است.

روزگاری بدلیل حجم زیاد رودخانه پایه های زیرین پل، محافظ و در واقع مهار کننده جریان تند آب بود که اکنون برخی از نقاطه پایه ها نمایان است.

خانه ساری اصلانی که مربوط به اواخر دوره قاجار است، از دیگر آثار تاریخی این شهرستان محسوب می شود. این خانه تنها خانه تاریخی و ثبتی شهرستان کنگاور است که در مرکز شهر کنگاور و در جنب مسجد جامع واقع شده و مرحله اول آن در سال جاری با اعتبار 90 میلیون تومان مرمت و بازسازی شد و اکنون آماده بازدید گردشگران است.

بقعه مبارکه امامزاده ابراهیم (ع) در مرکز شهرستان کنگاور و منتهی الیه ضلع شمال غربی معبد آناهیتا واقع شده است. امامزاده ابراهیم (ع) از نوادگان امام سجاد (ع) است. آستان مقدس این امامزاده در سال 1336 هجری شمسی بر اثر زلزله ای که رخ می دهد، بطور کلی تخریب و تنها سر درب ورودی آن باقی می ماند که بعدها مرمت و طبق نقشه های قبلی بازسازی شد.

بقعه امامزاده باقر بهاالدین (ع) در ابتدای ورودی شهر گودین و در کنار تپه تاریخی گودین واقع شده و از نوادگان امام باقر (ع) می باشد. هر ساله آستان مقدس امامزاده باقر بهاالدین (ع) پذیرای زائران زیادی از اطراف شهرستان و نیز استانهای دیگر هست و با توجه به اینکه در کنار تپه تاریخی گودین واقع شده، دارای دو جاذبه همزمان تاریخی و مذهبی است.

براساس مقاله کنگاور یکی از شهرستان های دیدنی استان کرمانشاه به شمار می رود، باید بدانید که امامزاده سید جمال الدین (ع) در روستای فش در 15 کیلومتری شمال غربی کنگاور واقع شده است. امامزاده سید جمال الدین (ع) از نوادگان امام صادق (ع) هست. این امامزاده در کنار قبرستان قدیمی واقع شد بطوریکه تعدادی سنگ قبر متعلق به قرون چهارم و پنجم هجری قمری نیز در آن محل یافت شده است.

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان کنگاور در خصوص جاذبه های گردشگری کنگاور و اقدام های انجام شده برای جذب گردشگر در این شهرستان گفت: در شهرستان کنگاور پنج دهستان داریم که اغلب آنها قابلیت گردشگری دارند اما 2 دهستان فش و خزل غربی منحصر به فرد هستند.

محمدجواد عظیمی افزود: این 2 دهستان ظرفیت های خوب گردشگری تاریخی و طبیعی را دارند و در حوزه دهستان فش روستای هدف گردشگری فش را داریم که یکی از 14 روستای هدف گردشگری استان است.

این مسئول ادامه داد: همچنین ما در استان کرمانشاه 50 منطقه نمونه گردشگری داریم که فش یکی از این 50 منطقه گردشگری است.

عظیمی گفت: فش یک سراب طبیعی بسیار زیبا نیز دارد که به ثبت ملی رسیده و از سوی دیگر این روستای قدیمی و تاریخی به عنوان دهکده ملی ساخت سازهای سنتی به ثبت ملی رسیده است.

رئیس میراث فرهنگی کنگاور ادامه داد: از نظر بحث میراث ناملموس نیز، نمایش تعزیه فش در سال 96 به ثبت ملی رسیده است.

وی تصریح کرد: همانطور که گفته شد منطقه فش از جذابیت های زیادی برخوردار بوده و جاذبه های آن در بخشهای مختلف به ثبت ملی رسیده است.

عظیمی گفت: هم اکنون بیش از 80 کارگاه ساخت سازهای سنتی در فش وجود دارد که این کارگاه ها نیز جز میراث ناملموس محسوب می شود.

وی افزود: ما سالانه شاهد این هستیم که توریست ها از کشورهای اروپایی به این منطقه سفر کرده از کارگاه ها بازدید کرده و حتی اقدام به خرید این ساز های سنتی شامل سه تار، تنبور و دو تار که تولیدی مردم این روستا است، می کنند.

رئیس میراث فرهنگی کنگاور ادامه داد: بیشترین اشتغال و کسب و کار مردم این روستا در حوزه تولید سازهای سنتی است. سراب گرمه خانی را از دیگر جاذبه های گردشگری استان برشمرد و گفت: این سراب از سراب های جذاب این شهرستان است که پتانسیل ملی شدن را نیز دارد.

عظیمی افزود: سراب گرم خانی از آبهای سراب فش تزریق می کند و بسیار بکر و زیبا است.

عظیمی اشاره ای به جذابیت های دهستان خزل غربی نیز داشت و گفت: یک سراب به نام سراب ماران در این شهرستان داریم که سال 94 به ثبت ملی رسیده است.

وی افزود: از مهمترین ویژگی های این سراب نسبت به سرابهای دیگر این بوده که میزبان پرندگان مهاجر است و سالانه هزاران پرنده به این سراب مهاجرت می کنند.