سوزن دوزی ایرانی از نفت هم ارزآوری بیشتری دارد
ایرنا/ براساس آخرین خبر و گزارش های منتشر گشته، سوزن دوزی ایرانی از نفت هم ارزآوری بیشتری دارد.
مریم سماک جلالی، مدرس سوزن دوزی های ایرانی با بیش از 35 سال سابقه تدریس در مقاطع غیر دانشگاهی و آموزش عالی اظهار داشت: در ایران بیش از 150 نوع سوزن دوزی داریم که با زیر مجموعه آن به بیش از 1500 نوع می رسد.
وی با بیان اینکه تنوع سوزن دوزی در ایران بی نظیر و کم نظیر در جهان است، در این باره که چرا در اقتصاد صنایع دستی موفق نیستیم، گفت: در ایران هنرمند صنایع دستی از صفر تا صد کار از تهیه وسایل گرفته تا تولید و فروش را خودش باید انجام دهد. بازاریابی علم است و هنرمند باید پشتوانه دولتی برای صادرات کارها داشته باشد. اگر صادراتی هم در زمان حاضر داشته باشند به صورت چمدانی است و حمایت آنچنانی تاکنون از هنر سوزن دوزی نشده است.
سماک جلالی همچنین در این باره که چرا صنایع دستی و هنرهای سنتی در زندگی ما کاربردی ندارد، خاطرنشان کرد: سعی کردیم تمام سوزن دوزی های ایران را به هر گونه ای در دکوراسیون منزل، لباس، کیف، پرده و دیگر کارهای زیبا کاربردی کنیم.
وی درباره سهم صنایع دستی ایران در بازار جهانی گفت: یکی از اقدام هایی که برای برخورداری از سهم بالا در بازارهای جهانی کمک می کند، به نمایش گذاشتن آثار در جاهای خاص است؛ نمایشگاه هایی که در طول سال در کشورهای مختلف برگزار می شود. هنرمندان باید حمایت شده و کارهای خود را در این نمایشگاه ها در معرض فروش آن هم بسته به نیاز کشورها قرار دهند.
سماک جلالی گفت: کشورهای عربی به آثار هنری زرق و بردار علاقمندند و اروپایی ها کارهای ظریف مانند ابریشم دوزی و شبکه دوزی را می پسندند. باید نیاز منطقه و کشور ارزیابی و بر این اساس آثار به نمایش گذاشته شود.
وی در این باره که چرا نسل جدید به حفظ هنرهای سنتی توجهی نمی کند؟ گفت: جوانان خیلی راغب و خلاق هستند اما در خانواده ها وقتی می بینند از مادرشان حمایتی نمی شود دلسرد می شوند. به همین دلیل گاها اصلا به دنبال این هنرها نمی روند.
این هنرمند صنایع دستی در زمینه سوزن دوزی ناآگاهی از تنوع دوختی را از علل حمایت نکردن از هنرهای سنتی عنوان کرد و گفت: دولتمردان باید به نمایشگاه ها بیایند و توانمندی بانوان را ببینند.
وی در خصوص تحقیق و پژوهش در صنایع دستی هم اظهار داشت: در این زمینه خیلی کار نشده و متاسفانه دایره المعارف سوزن دوزی نداریم در حالی که افغانستان از چنین مزیتی برخوردار است. کارهای تحقیقاتی که انجام می شود بایگانی شده و در دانشگاه ها خاک می خورد و هزینه کاربردی کردن این آثار برای خود هنرمندان بسیار هزینه بر است.
سماک جلالی با بیان اینکه در زمینه سوزن دوزی ایرانی منابع خاصی نداریم، گفت: اگر به سوزن دوزی ایرانی بها داده شود، از نفت هم ارزآوری بیشتری دارد. خیلی از بانوان دچار بیماری های روحی روانی هستند و روانشناسان بر این باورند که اینها باید هنر درمانی شوند.