دهانه هایی از پل صیحه زیر خروارها خاک مدفون شده است

ایسنا/ براساس آخرین اخبار و گزارشهای منتشر گشته، دهانه هایی از پل صیحه زیر خروارها خاک مدفون شده است.

هانی خادم اضافه کرد: اگر بر روی دهانه های این پل که در خاک مدفون شده اند حفاری و مرمتی انجام شود، به زیبایی های پل افزوده شده و کارکرد اصلی پل برای ما شناخته می شود.

او با بیان اینکه معماری این پل تاریخی بی نظیر است، خاطرنشان کرد: احیای پل صیحه می تواند فرصت مناسبی برای رونق گردشگری این شهرستان باشد اما متاسفانه تاکنون اعتباری تخصیص نیافته است.

سرپرست اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اندیمشک با اشاره به اینکه این اثر در سال 82 مرمت و ساماندهی شد و با تاکید بر اینکه اداره میراث فرهنگی اندیمشک برای مرمت و احیای مجدد این پل به اعتبار نیاز دارد، خاطرنشان کرد: بعد از یک بار مرمت انجام شده و با گذشت سالهای زیادی از اولین مرمت هنوز هم عملیات مرمتی روی این پل انجام نشده است.

پل صیحه یا آباره عباس خان در هشت کیلومتری جاده اندیمشک به شوش و در حاشیه شرقی جاده واقع شده است. این پل در سال 1379 شناسایی و خاک برداری و مرمت آن از سال 1380 آغاز شد. پل صیحه 12 دهانه دارد و در گذشته کاربری انتقال آب داشته و آب را از رودخانه دز به وسیله کانال به این منطقه می آورده است. پس از عبور آب از روی پل، زمین های کشاورزی آن طرف پل آبیاری میشدند.

مصالح بکار رفته در ساخت این بنا که به دوره صفوی تعلق دارد سنگ، آجر همراه ملات گل، آهک و ساروج است. پی پایه های این پل از سنگ، ستون ها از آجر و دیواره های فوقانی از سنگ هستند. دریچه های پل در جهت خلاف جریان آب و هم در جهت موافق آن پیش آمدگی هایی دارند که در اصطلاح موج شکن اند. افزایش مقطع طولی پل و سنگین تر کردن پایه ها برای خنثی سازی رانش حاصل از طاق های بزرگ، در استحکام پل در مقابل فشارهای شدید آب در هنگام طغیان رودخانه ها و هدایت مناسب آب از لحاظ مکانیکی و مهندسی در دوام پل تاثیر بسیاری داشت.