شناسایی ده ها اثر و محوطه ساسانی تا سده های میانی اسلام در شهرستان جم

ایلنا/ براساس آخرین گزارش های منتشر شده، شناسایی ده ها اثر و محوطه ساسانی تا سده های میانی اسلام در شهرستان جم صورت گرفت.

فضل الله محمدزاده (سرپرست هیئت باستان شناسی) گفت: بررسی باستان شناختی بخش ریز شهرستان جم (استان بوشهر) با مجوز پژوهشگاه با همکاری و مشارکت شرکت پالایش گاز فجر جم در حال انجام است.

این باستان شناس با بیان اینکه بخش ریز با مساحت 668 کیلومتر مربع در محدوده جنوب شرقی استان بوشهر قرار دارد، تصریح کرد: این بخش از سمت غرب به شهرستان دیر، از سمت جنوب غرب به شهرستان کنگان، از سمت شمال غرب به شهرستان دشتی در استان بوشهر و از سمت شمال به شهرستان فراشبند در استان فارس منتهی می شود و بخش مورد اشاره از دو شهر ریز و انارستان و 22 روستا تشکیل شده است.

او افزود: نظر به اهمیت بالای پیمایش صحیح و هدفمند منطقه مورد بررسی در شناسایی هر چه بیشتر آثار و محوطه ها به منظور کسب درکی صحیح از تحولات باستان شناختی، مناطقی نظیر کوهپایه ها، دشت های میان کوهی، نواحی حاشیه رودخانه ریز، نواحی پیرامونی رودخانه های فصلی، چشمه های کوچک کوهستانی، اشکفت ها و نیز باغ ها و زمین های کشاورزی در روند بررسی مورد توجه جدی قرار گرفته اند.

سرپرست هیئت باستان شناسی اظهار کرد: در همین رابطه، در جریان بررسی باستان شناختی محدوده جغرافیایی یاد شده، ده ها اثر و محوطه باستان شناختی بخصوص مربوط به دوره ساسانی تا سده های میانی اسلام شناسایی شده است.

این باستان شناس با اشاره به اینکه بررسی محوطه های این دوران علاوه بر الگوهای استقراری جالب توجه، شواهد گسترده ای از فن ذوب فلز آهن را در واحدهای استقرارگاهی مختلف نشان داده، خاطرنشان کرد: علاوه بر این، شناسایی الگویی از تدفین دوره ساسانی مبتنی بر گورهای ایجاد شده در بافت خاک آگاهی های سودمندی را از آداب تدفینی این دوره درخشان در منطقه پسکرانه شمالی خلیج فارس به نمایش گذاشته است.

محمدزاده در ادامه شناسایی سازه های آبی متعدد، قلعه ها و دیگر محوطه های مربوط به دوران ساسانی تا سده های میانی اسلام را از مهمترین دستاوردهای بررسی باستان شناختی بخش ریز خواند و تصریح کرد: انجام این بررسی همچنین منجر به شناسایی یک محوطه روباز از دوره پارینه سنگی میانی و نیز محوطه ای برخوردار از سفال های منقوش دوره باکون شده است.

سرپرست هیئت باستان شناسی گفت: در مقایسه با بخش مرکزی شهرستان جم که بواسطه ایجاد ساختمان ها و گسترش بافت شهری محوطه های باستان شناختی زیادی در آن دچار تغییر و تخریب گسترده شده اند، در بخش ریز این شهرستان افزایش سطح زیر کشت باغ ها و زمین های زراعی بیش از دیگر عوامل آثار و محوطه ها را در معرض خطر قرار داده است.

او گفت: در همین راستا گسترش و محبوبیت تدریجی استفاده از تجهیزات مکانیزه جدید نظیر ماشین های سنگ روب که حتی قطعات ریز سفال و دست افزارهای سنگی را نیز از بین خاک ها جمع آوری و خرد کرده و سپس در مکانی دورتر از بافت اصلی خود تخلیه می کنند، مخرب ترین نمونه این تغییرات انسانی را تشکیل می دهد، بنابراین با در نظر داشتن این موارد، بررسی باستان شناختی یاد شده با حساسیت ویژه ای در این منطقه با اهمیت پسکرانه شمالی خلیج فارس در حال انجام است.