مقامات آلمانی هیچ برنامه ای برای بازگرداندن سردیس نفرتیتی و محراب پرگامون به صاحبان واقعی ندارند
ایسنا/ براساس خبرهای واصله، مقامات آلمانی هیچ برنامه ای برای بازگرداندن سردیس نفرتیتی و محراب پرگامون به صاحبان واقعی ندارند.
مقامات برلین گفته اند: هیچ برنامه ای برای بازگرداندن مجسمه نفرتیتی یا محراب پرگامون به کشورهای مبدأ آنها وجود ندارد.
«لنا کرک» سناتور عدالت، تنوع و مبارزه با تبعیض در برلین به کمیته حقوقی پارلمان ایالت برلین گفت که دیدگاه های متفاوتی درباره عدالت در اختیار داشتن محراب پرگامون و مجسمه نیم تنه نفرتیتی در قانون وجود دارد. مجسمه نیم تنه نفرتیتی و محراب پرگامون دو مورد از محبوب ترین جاذبه های موزه های برلین هستند که به ترتیب در موزه نو برلین و موزه پرگامون نگهداری می شوند.
این اظهارنظر پس از آن بیان شد که «سارایا گومیس» معاون «لنا کرک» ماه گذشته در مصاحبه ای از بازگرداندن این دو اثر باستانی سخن گفته و اظهار کرده بود: شخصاً طرفدار بازگرداندن محراب پرگامون و نیم تنه نفرتیتی هستم. از منظر ضد تبعیض باید گفت همه دارایی های فرهنگی سایر مناطق جهان به خود آنها تعلق دارد و به صورت غیرقانونی اینجا هستند، با این حال تصمیم برای بازگرداندن این آثار باستانی در حوزه تصمیم و اختیارات ما نیست.
اظهارات «گومیس» بحث هایی را در آلمان به راه انداخته و خبرگزاری محافظه کار ولت (Welt) در گزارشی به نقل از «مارکوس وولر» منتقد هنری با عنوان «مونالیزای ما باید در برلین بماند» به زیبایی مجسمه نیم تنه نفرتیتی که قدمت آن به سال 1340 قبل از میلاد باز می گردد، اشاره کرده است.
مجسمه نفرتیتی در سال 1912 میلادی توسط «لودویگ برشارت» باستان شناس آلمانی در محوطه عمارنه در 240 کیلومتری جنوب قاهره کشف شد. مصر از زمان رونمایی این مجسمه در سال 1924 خواستار بازگرداندن آن شده است، اگرچه بنیاد میراث فرهنگی پروس ادعا می کند که آنها درخواست رسمی برای بازگرداندن نفرتیتی ندارند. این بنیاد همچنین ادعا می کند که این مجسمه باستانی بطور قانونی از مصر خارج شده است، اگرچه این مورد محل مناقشه میان آلمان و مصر بوده است.
ترکیه نیز مدتهاست که خواستار بازگرداندن محراب پرگامون، یک بنای تاریخی متعلق یونان باستان شده که قدمت آن به قرن دوم قبل از میلاد باز می گردد.
صحبت از بازگرداندن آثار به کشورهای اصلی در حالی مطرح شده است که دولت آلمان چندی پیش تصمیم گرفت پس از سالها مجسمه های بنین را به نیجریه بازگرداند؛ مجسمه هایی که توسط بریتانیایی ها غارت و به آلمانی ها فروخته شده بود.
«یورگن زیمرر» مورخ استعمار آلمان به نشریه «آرت نیوزپیپر» گفت که بازگرداندن برنزهای بنین یک پیشرفت معنادار بود؛ زیرا به این معنی بود که مسئولیت دیگر فقط در قبال جنایات کشور شما نیست بلکه از جنایات یک قدرت استعماری دیگر نیز سود می برید.
به گفته «زیمرر»، برداشتن مجسمه نفرتیتی و محراب پرگامون از کشورهای مبدأ تحت شرایط مشابهی (تحت قوانین استعماری یا فشار سیاسی) صورت گرفته و با همان منطق باید بازگردانده شود.