جوراب بازی یکی از بازی های سنتی و معروف کردستان به شمار می رود

ایسنا/ براساس آخرین خبر و گزارش های بدست رسیده، جوراب بازی یکی از بازی های سنتی و معروف کردستان به شمار می رود.

«گوروا بازی» یا «گوره وی بازی» به معنای جوراب بازی است که در میان مردم کردستان بازی محبوبی بشمار می آید. این بازی بیشتر در فصل زمستان و در شبهای طولانی آن انجام می شود. این بازی تیر سال 1398 در فهرست میراث ناملموس کردستان به شماره 2000 به ثبت رسید.

امیر صادقی، مسئول ثبت آثار کردستان درباره شیوه این بازی محبوب گفت: جوراب بازی در کردستان به دو شیوه اجرا می شود؛ شیوه نخست آن بیشتر در شهرهای سنندج و دهگلان بازی می شود که در این شیوه شرکت کنندگان به دو گروه تقسیم می شوند و جوراب های پشمی دست دوز خود را روی زمین یا کرسی به تعداد 10 عدد دو لایه و پهن می کنند. پس از شیر یا خط کردن، نماینده گروه اول شروع به بازی می کند، به این صورت که سکه ای کوچک را در یک دست گرفته و به زیر جوراب ها می برد و در همین حال دست دیگر را روی جوراب میگذارد. این فرد باید هر ده جوراب را به اصطلاح بگرداند و طوری که کسی متوجه نشود زیر یکی از آنها بگذارد. پس از پایان گرداندن، گروه دوم شروع به مشورت می کند و باید حدس بزند سکه زیر کدام جوراب است.

قانون بازی به این شکل است که اولین جوراب را که بلند می کنند «گل» می نامند. اگر سکه زیر آن باشد 15 امتیاز به نفع گروه رقیب که جوراب را برداشته است ثبت می شود و همچنین دست عوض شده و این بار آنها سکه را می گردانند، اگر سکه زیر گل نباشد این گروه باید جوراب هایی را بردارند که احتمال می دهند سکه زیر آنها نباشد تا این که تنها دو جوراب باقی بماند؛ زیرا اگر دومین جوراب را که بر می دارند سکه زیر آن باشد 15 امتیاز به نفع گروهی که سکه را گردانده است، ثبت می شود. دومین جوراب «برا» نامیده می شود.

همچنین اگر در حین برداشتن جوراب ها برای این که به دو جوراب آخر برسند، سکه زیر هر کدام باشد به تعداد جوراب های باقیمانده امتیاز برای گرداننده سکه نوشته می شود، اما اگر به دو جوراب آخر برسند و سکه زیر آن باشد دو امتیاز به نفع گروه رقیب نوشته شده و دست عوض می شود. معمولا اول بازی سقف امتیاز را تعیین می کنند، مثلاً می گویند سه پنجاه (صد و پنجاه) یا دو پنجاه و...

روش دوم بازی بیشتر در شهرهای سقز، بانه، بوکان، مهاباد و...انجام می شود. این روش در جوراب بازی بسیار متفاوت و پیچیده تر از روش قبلی است. در این روش از جوراب های کاموایی مخصوصی که برای این بازی تهیه می شود، استفاده می کنند که هر دست آن در سال 98 نزدیک به یک میلیون و پانصد هزار تومان فروخته میشد. این جوراب ها در پنج جفت با رنگ های متفاوت بافته می شود و در هنگام چیدن آن روی زمین سعی می کنند رنگهای مختلف در کنار هم قرار گیرند. شیوه بازی به این صورت است که 10 تا جوراب رنگارنگ را با نخ مخصوص می دوزند و در این روش به جای سکه از «مازو» (نام بار یک نوع درخت) نوعی تیله چوبی استفاده می شود. در این روش حربه ها و مهارت های خاصی برای گذاشتن مازو در جوراب ها استفاده می شود، بگونه ای که تیم حریف گمراه شود و سخت تر به امتیاز برسد.

امروزه این روش از بازی به صورت مسابقه و در سالن های ورزشی انجام می شود، به نحوی که در شهر سقز در سال 97 نزدیک به 192 تیم در این بازی شرکت کردند.