پرونده معروف ترین آیین نذری خراسان شمالی برای ثبت آماده می شود

ایسنا/ براساس آخرین گزارش های منتشر گشته، پرونده معروف ترین آیین نذری خراسان شمالی برای ثبت آماده می شود.

«نذر اُماج، کُماج» برای گرفتن حاجت (شفای بیمار، سلامتی، رفع گرفتاری و ...) است که روزهای سه شنبه برگزار می شود و به غذای نذری اُم البنین، مادر حضرت ابوالفضل معروف است. یک تا هفت خانواده برای برپایی این نذر می توانند شریک شوند که در مکانهایی چون فاطمیه، حسینیه و منزل خود شخص برگزار می شود.

نام این آیین از نام دو غذای سنتی اُماج و کُماج می آید که برای این مراسم تهیه می شوند. اُماج نوعی آش و کُماج نوعی نان است که با یک نوع خمیر تهیه می شوند، به نوعی هر دو از نوعی آرد سبوس تهیه می شوند. از شب قبل از برگزاری مراسم نذر این آرد را داخل اتاق همراه با آینه و قرآن میگذارند و خانمی مسن که قاری قرآن است، روی آرد قرآن می خواند. روز بعد از آن، آرد خمیر تهیه می کنند که با بخشی از آن، نان کماج درست می کنند و با بخشی از آن آش اُماج در دیگ های بزرگ مسی طبخ می شود. خمیر را برای آش روی الک های برعکس می ریزند تا به شکل دانه های کوچک دربیاد و وقتی خشک می شود بجای رشته آش از آن استفاده می کنند.

یکی دیگر از باورهای عامیانه درباره این مراسم این است که نباید چشم مردی به این خمیر بیفتد و نان فقط توسط زنان پخته می شود. این نان به دو گونه پخته می شود، یک نان مخصوص خانم ها که ادویه های مخصوص همچون زیره در آن استفاده می شود و یک نان مخصوص آقایان که بعد از مراسم خانم های شرکت کننده در مراسم برای آنها می برند.

یکی دیگر از آیین های این مراسم نذری، نقل خواندن روی آش است. قبل از سرو آش برای میهمانان، مقداری آش در یک کاسه می ریزند و بعد زنی مسن شروع به نقل خواندن از روایت های ائمه و داستان های برآورده شدن نذرهای دیگران می کند و همزمان قاشق قاشق آش داخل کاسه می ریزد و وقتی نقلش تمام شد، کاسه آش را به داخل دیگ بر می گرداند و با بقیه آش هم می زند.

همچنین رسم است که میهمانان این مراسم کادوهایی مانند شکر، قند، پارچه و .. رابرای صاحب نذر بیاورند.

علی حسین پناه، مسئول ثبت پرونده «آیین نذر اُماج، کماج» با رائه این توضیحات درباره وضعیت ثبت این آیین گفت: بنا به گفته مردم، این آیین دست کم از پنج نسل پیش در حال برگزاری است و یکی از معروف ترین نذرهای استان خراسان بشمار می آید. مستندسازی این آیین به شکل فیلم و مصاحبه انجام شده و در حال پرونده نویسی برای ثبت آن در فهرست میراث ناملموس این منطقه هستیم.