آیا رکورد گران ترین اثر ونگوگ شکسته می شود؟

ایسنا/ بدنبال آخرین خبرهای منتشر شده، این پرسش مطرح می گردد که آیا رکورد گران ترین اثر ونگوگ شکسته می شود؟

«باغ میوه و سرو» (آوریل 1888) اثر «وینسنت ونگوگ» که قرار است توسط حراجی کریستیز در 9 نوامبر در نیویورک عرضه شود، تخمین رسمی ندارد، اما مسئولان این حراجی انتظار دارند که این نقاشی به قیمتی بیش از 100 میلیون دلار فروخته شود.

در این صورت این قیمت یک رکورد برای نقاشی های «ونگوگ» خواهد بود. گران ترین اثر این هنرمند که تا به حال در حراجی فروخته شد، «پرتره دکتر پل گاشه» (ژوئن 1890) است که به قیمت 83 میلیون دلار فروخته شد، اما این به سال 1990 بر میگردد و قیمتها از آن زمان بطور قابل توجهی افزایش یافته است. این نقاشی اکنون در یک مجموعه خصوصی مرموز مخفی شده است. دومین نقاشی گران قیمت این هنرمند نقاشی منظره «کارگر در مزرعه» (سپتامبر 1889) است که در سال 2017 به قیمت 81 میلیون دلار فروخته شد.

«باغ میوه و سرو» به عنوان بخشی از اموال و مجموعه هنری متعلق به «پل آلن»، یکی از بنیانگذاران «مایکروسافت» در حراجی عرضه خواهد شد. «آلن» که در سال 2018 درگذشت، یک بشردوست و مجموعه دار بسیار ثروتمند بود. کریستیز این حراجی را به عنوان «بزرگترین و استثنایی ترین حراج آثار هنری در تاریخ» ارزیابی کرده و تخمین زد که تمام آثار این مجموعه به بیش از یک میلیارد دلار فروخته می شود.

چند هفته پس از ورود «وینسنت» به جنوب فرانسه، او با منظره مهیج شکوفه درختان میوه در حومه «آرل» مواجه شد. او در آوریل سال 1888، در نامه ای از برادرش «تئو» درخواست لوازم هنری بیشتری کرد: «به خاطر مسیح، رنگ را بدون معطلی به من برسان.» سفارش او بسیار زیاد بود: 107 تیوپ رنگ و 10 متر بوم!

«وینسنت» فوریت این مسئله را اینطور توضیح داد: «فصل شکوفه دهی باغ های میوه بسیار کوتاه است و می دانید که این سوژه ها از جمله مواردی هستند که همه را شاد می کنند.» برای او، شکوفه ها نمادی از تولد دوباره بودند. با شروع زندگی جدید خود در جنوب فرانسه، او سرشار از اشتیاق برای اتفاقات پیش رو بود.

تا پایان ماه آوریل، «ونگوگ» 14 بوم شکوفه را تکمیل کرد که تنها پنج مورد از آنها در مجموعه های شخصی باقی مانده است.

در این نقاشی ها، اشتیاق او به چاپ های ژاپنی می درخشد و عشق آنها به شکوفه ها را منعکس می کند که یادآور گذرا بودن زندگی است.

«باغ میوه با سرو» دو درخت هلو بالغ و سه درخت میوه کوچکتر، حصار حصیری نی و درختان گلابی، با ردیفی از سرو که به عنوان بادگیر در برابر باد سرد و خشک شمالی قدرتمند کاشته شده را به تصویر میکشد.

این نخستین باری بود که «ونگوگ» درختان سرو را نقاشی میکرد؛ تصویری تاثیرگذار در نقاشی هایی که او در سال بعد پس از نقل مکان به آسایشگاه در «سن رمی دو پروانس» انجام داد. از جمله این نقاشی ها به «شب پر ستاره» (ژوئن 1889) میتوان اشاره کرد که در آن درختان سر به فلک کشیده ای به تصویر کشیده شده است.

«ونگوگ» در نقاشی «باغ میوه و سرو» از سبک نقطه چینی با نوک انگشتان یا نقاط خالدار استفاده کرد. او به سرعت کار کرد و از رنگ ضخیم ایمپاستو برای جذب نور درخشان و رنگ بهاری استفاده کرد و در نهایت صحنه ای مملو از طراوت و حس زندگی خلق کرد.

«وینسنت» این تکنیک را به دوست هنرمندش «امیل برنارد» اینطور توضیح داد: من با ضربات نامنظم به بوم رنگ می زنم و آنها را همانطور که هستند رها میکنم و نقاطی در بوم باقی می ماند که با رنگ پوشیده نشده است.

چندین نقاشی منظره دیگر تقریبا از همان چشم انداز انجام شده است. نقاشی «باغ میوه محصور شده با سرو» (آوریل 1888 که اکنون در موزه «کرولر-مولر» اوترلو قرار دارد) همین صحنه را از زاویه ای به تصویر کشیده است که بیشتر به سمت راست متمایل است. درخت کوچک جلوی حصار حصیری در هر دو بوم بچشم میخورد. جالب اینجاست که این تکنیک متفاوت است، اگرچه آنها احتمالاً در عرض یک روز یا بیشتر از یکدیگر نقاشی شده اند، نقاشی موزه «کرولر-مولر» فاقد ویژگی نقطه ای «باغ میوه و سرو» است.

«ونگوگ» در ابتدا نقاشی های «باغ میوه و سرو» و «باغ میوه محصور شده با سرو» را به عنوان بال های یک مجموعه نقاشی سه گانه تصور خلق کرد و قرار بود تصویری عمودی از شکوفه ها در مرکز آن نصب شود. اگرچه «ونگوگ» به سرعت این ایده را کنار گذاشت، اما همچنان به این دو نقاشی به عنوان دو اثر جفت فکر میکرد.

«درختان صورتی هلو» (مارس 1888 که همچنین در موزه «کرولر مولر» نگهداری می شود) دو درخت را نشان می دهد که در نقاشی «باغ میوه و سرو» نیز بچشم میخورند. «ونگوگ» سه پایه خود را در یک یا دو متر دورتر برای درختان عمودی هلو صورتی قرار داد و کمی زاویه نقاشی تنه های درخت را تغییر داد.

نقاشی «باغ میوه و سرو» که در کریستیز ارائه خواهد شد، در سال 1928 به آمریکا آمد و در دهه 1930 خریداری شد. «باغ میوه و سرو» در سال 1998 توسط «آلن» خریداری شد.

این نقاشی در 30 سال گذشته تنها دو بار به نمایش گذاشته شده است. در سال 2008 در «پروژه موسیقی تجربه سیاتل» به نمایش درآمد. این مکان که اکنون به عنوان «موزه فرهنگ پاپ» شناخته می شود، ممکن است مکانی غیرعادی برای شاهکار «ونگوگ» به نظر برسد، اما این مکان را «آلن» تأسیس کرده بود. در سال 2010، «آلن» این نقاشی را به نمایشگاه آثار «ونگوگ» در آکادمی سلطنتی هنر لندن قرض داد.