باکینگهام کاخی دیدنی در سرزمینی اروپایی

کاخ باکینگهام  و معماری کاخ باکینگهام در حال حاضر یکی از بزرگ ترین و مجلل ترین باغ های شخصی دنیا و همچنین مکانی برای شادی و شور مردم انگلستان می باشد که هنوز هم همچون گذشته از ویژگی های سلطنتی و تزئینات اشرافی خود برخوردار می باشد. باکینگهام از زمان های خیلی دور محل اسکان و اقامت خاندان سلطنتی انگلستان بود و در همان روزگار نیز از شهرت خاصی بهره مند شده بود! این کاخ از همان روزها به عنوان یک مکان دائمی باشکوه برای اجرای مراسم های ملی ارزشمند و مهمانی های سلطتنی انتخاب شده بود و جالب است بدانید در صورت اجازه خاندان سلطتنی، عموم مردم انگلستان نیز اجازه دیدن فضاهایی از این بنای چشم نواز و غول آسای ساخته شده در پایتخت یعنی شهر لندن را پیدا می کردند. در کاخ باکینگهام جشن ها و فستیوال های زیادی برگزار شده و می شود و از نکات حائز اهمیت این کاخ سلطتنی این است که کمتر از آن برای مقاصد سیاسی و نظامی استفاده می شود. قسمت های کاخ باکینگهام در حال حاضر از جمله جاذبه های دیدنی شهر لندن و یک پایگاه پر انرژی و شادی بخش در عرصه ملی برای مردم به حساب می آید. در کاخ باکینگهام پیش از هر فاکتوری این اصالت و حراست از میراث گذشته در این بنا است که چشم هر مخاطب و گردشگری را به خود مجذوب می کند! در این مجموعه بزرگ سلطنتی می توان با سنگ مرمرهایی به رنگ صورتی و لاجوردهای آبی مواجه شد که به دستور سر چارلز لانگ از سال های نخست قرن 19 میلادی به عنوان مصالح تزئیناتی به این کاخ آورده و به زیبایی هر چه تمام تر استفاده شده است. با ورق خوردن برگه هایی از تاریخ و به تخت نشستن ادوارد هفتم به عنوان پادشاه انگلستان، وی دستور مرمت و نوسازی کاخ باکینگهام را صادر نمود و از هنرمندان و معماران چیره دست خود تقاضا کرد تا این بنای اشرافی را با نمایی از ترکیب رنگ های طلایی و کرمی دوباره بیارایند. باکینگهام اتاق های متعدد با اندازه های مختلفی دارد اما به جرات می توان گفت تعداد کثیری از اتاق های کوچک این سازه عظیم سلطنتی به شیوه قصرها و قلعه های حاکمان و پادشاهان چینی مزین شده است. شاید بد نباشد بدانید جاهای دیدنی کاخ باکینگهام چطور شکل گرفته است؟! در ابتدا لندن نشینان این بنا را به نام خانه باکینگهام قلمداد می کردند چرا که فردی به اسم دوک باکینگهام سازنده آن بود و کاملا با دارایی شخصی خود، این خانه را در ملک پدری اش در سال 1703 میلادی ساخته بود. با گذشت سال های متمادی نزدیک به 60 سال پادشاه وقت یعنی جرج سوم با قدرت خویش این خانه را از وی گرفت و آن را تقدیم به ملکه خود یعنی ملکه شارلوت کرد. با تقدیم این خانه به ملکه شارلوت رفته رفته مردم لندن نامی که برای این بنا انتخاب کرده بودند را تغییر و آن را خانه ملکه نامیدند اما این درحالی بود که حتی 1 روز هم ملکه شارلوت در این قصر مجلل زندگی نکرد و این خانه تا قرن نوزدهم میلادی که ملکه ویکتوریا آن را به عنوان خانه اقامتی خود انتخاب کرد، همین گونه تنها دست به دست بین خاندان سلطنتی بریتانیای کبیر می شد. با ورود ملکه ویکتوریا به کاخ، دیگر آن را خانه ملکه خطاب نکردند و از آن زمان تا کنون لندن آن را کاخ باکینگهام می نامند و از بعد حضور ملکه ویکتوریا نیز دیگر اعضای خاندان سلطنتی در این کاخ اقامت پیدا کردند.

معرفی برخی از وسایل و قسمت های برجسته کاخ باکینگهام

لوسترهای اشرافی

 با اختراع برق اولین نقطه ای که از جاهای دیدنی کاخ باکینگهام روشن شد، اتاق باله بود که این اتفاق خجسته برای نخستین بار در سال 1883 میلادی به وقوع پیوست. در بین سال های 1883 الی 1887 به تدریج در قسمت های کاخ باکینگهام از منبع انرژی برقی استفاده شد و امروزه نیز این مجموعه مجلل و بسیار بزرگ با تعداد چراغ ها و لوسترهای اشرافی متعددی نزدیک به 40 هزار عدد به صورت کامل روشن می باشد که از جلوه های معماری کاخ باکینگهام می باشد.

اتاق سبز کاخ

 در معماری کاخ باکینگهام دقیقا 775 اتاق و 19 تالار اصلی وجود دارد. به این آمار بایستی 92 اتاق کار، 78 فضای حمام و دستشویی، 188 اتاق اختصاص داده شده به کارکنان و همچنین 52 اتاق اشرافی با سرویس های خواب را هم اضافه کرد. اتاق سبز در کنار اتاق های سفید و آبی از جمله قسمت های کاخ باکینگهام به حساب می آیند که در حال حاضر از هر سه این اتاق ها بنا به وسواس انتخابی برای میزبانی از مهمانان مهم و انجام مراسم استقبال از آنان بهره گرفته می شود. اما شاید بد نباشد بدانید که ماهیت این اتاق ها در گذشته برای صرف یک وعده عصرانه همراه با چای انگلیسی و یک گپ و گفتگوی دوستانه بوده است.

اتاق سفید کاخ

 اتاق سفید باکینگهام یکی از جذاب ترین و شاید حتی بتوان گفت دیدنی ترین اتاق های معماری کاخ باکینگهام می باشد که بی تردید می تواند برای لحظاتی تمام وجود یک بازدید کننده و مخاطب عامه را مورد تسخیر شکوه طراحی خود قرار دهد. طراحی این اتاق نیز جان نش می باشد که به جرات یکی از بهترین و هنرمندانه ترین سطح کاری خود را در گوشه و کنار و بالا و پایین این اتاق به خرج داده است! در محیط پیرامونی این اتاق با فاصله های مشخصی از ستون های چسبیده به آن استفاده شده است که آنان نیز همچون سقف این فضای بسته از ستاره و طرح های زرین نگاشته شده اند. در این اتاق صندوقچه و اشیای قیمتی زیادی را می توان پیدا کرد که البته بین همگی آن ها هیچ کدام به اندازه صندوقچه انتهای اتاق که در اصل یک درب مجازی برای یک راه فرار از اتاق می باشد، توجه مخاطبان را به خود جلب نمی کنند و از جاهای دیدنی کاخ باکینگهام می باشد.

اتاق آبی کاخ

 یکی دیگر از قسمت های کاخ باکینگهام، اتاق آبی نام دارد که به دستور جورج چهارم ساخته و به سلیقه ملکه مارین هم طراحی و دیزاین شده است. البته شنیده هایی حاکی از طراحی های بعدی در این اتاق نیز گوش می رسد که به دلیل عدم منابع موثق نمی توان از آن ها صحبتی به میان آورد. اتاق آبی یکی از نمونه های غیر قابل توجیه معماری تجمگرایانه جورجیایی می باشد که بنا به استفاده کاغذ دیوارهای آبی در آن، آن را اتاق آبی می نامند. لازم به ذکر است ماهیت این اتاق در اصل برای انجام حرکات رقص و برگزاری جشن های خانواده سلطنتی بوده است که امروزه از آن به عنوان اتاقی برای پذیرایی از مهمانان پیش از صرف شام استفاده می نمایند و از جاهای دیدنی کاخ باکینگهام می باشد.

موزه ساعت ها

 در قسمت های کاخ باکینگهام شما می توانید با مدل های مختلفی از ساعت های اشرافی و سلطنتی مواجه شوید. تعداد این ساعت ها به طور تقریبی نزدیک به 350 تا می باشد و شامل هم ساعت های دیواری می شود و هم ساعت های رومیزی. وجود این همه ساعت در حال کار، نشان از اهمیت زمان در جاهای دیدنی کاخ باکینگهام دارد.

ظرف مخصوص سرو پودینگ

پودینگ از جمله دسرهای بسیار بسیار خوشمزه و مورد علاقه اهالی کاخ باکینگهام و میهمانانی است که به این کاخ سفر می کنند. نکته جالب تر از مزه مخصوص پودینگ کاخ باکینگهام، ظرف سرو شدن آن است که در سال 1877 میلادی توسط کارخانه تولید ظرف و ظروف خانگی به نام میتون به طور انحصاری برای استفاده شخصی ملکه ویکتوریا طراحی و تولید شده است. ناگفته نماند که در کاخ سلطنتی باکینگهام شما می توانید به ظرف و ظروف زیادی که اغلبشان گذشته برجسته ای دارند و به نوعی سلطنتی محسوب می شوند رو به رو شوید که تعداد بیشماری از آن ها نه تنها دکوری نیستند بلکه از آنان برای پذیرایی از مهمانان خاندان سلطنتی نیز استفاده می شود.

ساختمان اصلی به نام باکینگهام

 در معماری کاخ باکینگهام، خانه باکینگهام درست در مرکز واقع شده است. طبق نقاشی های زیادی می توان مرکزیت این ساختمان را تایید کرد. عمارت باکینگهام در طی قرن نوزده میلادی و به طور دقیق تر اگر بخواهیم بگوییم، در سال 1837 میلادی توسط دو مهندس معمار با نام های ادوار بلور و جان نش دستخوش تغییراتی شد و مساحت آن افزوده شد! در حال حاضر قسمت های کاخ باکینگهام به یک ورودی مجلل و چشم نواز برای دسترسی به سایر نقاط این مجموعه سلطنتی تبدیل شده است.

نمای خارجی کاخ

 سبک به کار گرفته شده برای نمای بیرونی معماری کاخ باکینگهام، سبک نئوکلاسیک است که در اصل برای اجرای این سبک حتما باید بر روی دیوارها و ستون های سازه در حال ساخت، شخصیت های خاص و کاملا مجزایی از هم را طراحی نمود. سبک معماری نئوکلاسیک یکی از پرطرفداران ترین و رایج ترین سبک های معماری بین سال های 1850 تا 1950 میلادی به حساب شمرده می شود.

بالکن قسمت شرقی عمارت

 پس از انتخاب نمودن جاهای دیدنی کاخ باکینگهام برای اقامت و اسکان خاندان سلطنتی از سوی ملکه ویکتوریا، طراحی کلی آن دچار تغییر و تحولات جزئی و کلی شد که یکی از این تغییرات اضافه کردن فضایی به اسم بالکن در قسمت شرقی عمارت بود. فضایی که اکنون تمامی اعضای سلطنتی انگلستان بر روی آن رفته و از تجمع زیاد مردم شهر لندن استقبال می نمایند.

مجموعه گالری سلطنتی

 در کاخ مجلل باکینگهام کلیسای سلطنتی وجود داشت که در خلال جنگ جهانی دوم و بر اثر اصابت یک بمب به آن نابود شد. در سال 1962 میلادی در همان مکان کلیسا، گالری به همان اندازه سلطنتی احداث شد تا در بردارنده گنجینه های برجای مانده از خاندان سلطنتی در این مکان باشد. لازم به ذکر است بخش تعلق گرفته به گالری سلطنتی انگلستان همه روزه باز می باشد و می توان با تعداد زیادی از گنجینه های همیشه در حال تغییر این مکان از نزدیک رو به رو شد. البته این تنها گالری سلطنتی نیست که برای بازدید باز قلمداد می شود، در ماه های اوت و سپتامبر نیز شما می توانید از اتاق های دولتی که اغلب برای بازدید عموم مردم و گردشگران درب های آنان گشوده می شود نیز بازدید به عمل آورید. ناگفته نماند که تمام هزینه های ناشی از اخذ و دریافت بلیط ورودی برای قسمت های کاخ باکینگهام، صرف مرمت و بازسازی قلعه ویندرسور خواهد شد.

پلکان ها و نرده های کاملا اشرافی

 عمده پلکان ها و نرده های موجود در کل معماری کاخ باکینگهام را جان نش برعهده گرفته بوده است که از طراحان به نام زمانه خود نیز تلقی می شود. او به دستور جورج چهارم مامور طراحی و تزئین پلکان ها و نرده های ساختمان اصلی و دیگر قسمت های کاخ شد و برای این منظور نیز استفاده زیادی از جنس برنز در کارهای خود برد. وجود طرح هایی کاملا چشمگیر و البته بسیار سخت و پیچیده از نظر پیاده سازی بر روی نرده های این مجموعه سلطنتی به خوبی نشان دهنده این موضوع می باشد که در زمان های گذشته حکاکی و استفاده از برنز در سرزمین انگلستان بسیار رونق داشته است و از جاهای دیدنی کاخ باکینگهام می باشد.

عمده رنگ های قابل رویت در فضای داخلی کاخ باکینگهام

 چه انگلیسی باشید و چه یک خارجی، اولین چیزی که با ورود به تالارهای اصلی و حاشیه ای جاهای دیدنی کاخ باکینگهام با آن مواجه می شوید، استفاده افراطی از سنگ های مرمر به رنگ کرم و طلایی می باشد که زیبایی هرچه تمام تر برای تزئین طراحی داخلی کاخ مورد بهره وری قرار گرفته اند! طبق آنچه تاریخ به ما می گوید این نوع از طراحی چشم نواز باکینگهام را باید مدیون دید سلطنتی ادوارد هفتم به کاخ ها و بناهای سلطنتی دیگر کشورهای جهانی قلمداد نماییم. وی با یک دستور مستقیم تمام فضای داخلی کاخ سطلنتی را دستخوش تغییر و تحولات بنیادی کرد و او نیز بنا به دستور صادر شده برای این کار از سنگ های مرمر کرم و طلایی رنگ که در آن زمان یعنی سال های طلایی قاره اروپا بسیار مورد استفاده قرار می گرفتند برای این منظور بهره جست که خود از شگفتی های معماری کاخ باکینگهام است.

اتاق سرو غذا (اتاق غذاخوری)

 این اتاق از ابتدا برای سرو وعده های غذایی در نظر گرفته نشده بود! راستش بخواهید در سال های نخست افتتاحیه جاهای دیدنی کاخ باکینگهام از این فضا به عنوان دفتر کاری ملکه انگلستان استفاده می شد. با گذشت زمان و چندی فاصله گرفتن از سال 1970 که سال ساخت قسمت های کاخ باکینگهام به حساب می آید، از این فضا به عناون قسمتی از خانه دوک همیلتون بهره گیری شد و آن را برای زیبا سازی بیشتر به سبک نئوکلاسیک که سبکی است نسبت داده شده به جهان معماری اسکاتلندی طراحی نمودند. با تمام این اوصاف، این اتاق در حال حاضر یکی از برجسته ترین اتاق های این مجموعه سلطنتی انگلستانی می باشد که از برای سرو غذا بهره گیری می شود و دور تا دور آن را نیز با نقاشی ها و پرتره هایی از ملکه های پیشین و پادشاهان مشهور تاریخ این کشور مزین ساخته اند که گویی به هنگام غذاخوردن همگی آنان به بشقاب غذای مهمانان خیره شده اند و این از زیبایی های معماری کاخ باکینگهام می باشد.

تالار تاج گذاری

همانطور که از نام این تالار هم بر می آید، از آن برای اجرای مراسم های خاص و مناسب های مختلف سلطنتی استفاده می شده است. تالار تاج گذاری در اوایل دوره تخت نشینی ملکه ویکتوریا محلی برای برپایی فستیوال های رقص و کنسرت های موسیقی بوده است چرا که ملکه توجه خاص و علاقه بسیار زیادی به اینگونه محافل شادی بخش داشته و طبق صحبت های نزدیکان وی پیش از فرا رسیدن زمان مرگ پرنس آلبرت در سال های زیادی خصوصا سال 1861 در این تالار کنسرت های زیادی را برگزار نموده است و از قسمت های کاخ باکینگهام بوده  است.

خانه های ساخته شده در مکان کاخ سلطنتی باکینگهام

خانه گورینگ

 به احتمال زیاد می توان خانه گورینگ را نخستین خانه ایجاد شده در مکان فعلی معماری کاخ باکینگهام نام ببریم. این خانه در ابتدا متعلق به سر ویلیام بلیک بود و سپس به شخص دیگری به اسم جورج گورینگ در سال 1633 رسید. آقای گورینگ خانه قدیمی سر بلیک را کمی وسعت بخشید و دور تا دور آن را باغچه کاری نمود. باغچه هایی که هم اکنون نیز می توان بسیاری از آن ها را در دوروبر قسمت های کاخ باکینگهام مشاهده نمود. با تحت تملک قرار گرفتن خانه به جناب گورینگ، آن را خانه گورینگ نامیدند. گورینگ نهایت سعی و تلاش خود را کرد تا بتواند صاحب باغ شاه توت منطقه شود اما هرچه بیشتر تقلا می کرد، کمتر به نتیجه می رسید. با جا به جایی حکومتی میان افراد سلطنتی، سند مالکیت مطلق باغ طبق گواهی تاریخ حتی تا قبل از اقدام به فرار چارلز اول به لندن هم پیدا نشد و به همین جهت به رسمیت هم شناخته نشد تا با ورق خوردن برگ هایی از این روزگار، خانواده سلطنتی بریتانیا بتوانند در زمان به سلطنت رسیدن جورج سوم ادعای مالکیت این باغ را به صورت کاملا قانونی داشته باشند.

خانه آرلینگتون

 در زمان اسکان جورج گورینگ، خانه وی دچار حریق بزرگی در سال 1674 میلادی شد و به دلیل بی کفایتی او نیز خیلی زود بعد از این اتفاق اولین کنت آرلینگتون یعنی هنری بنت خانه بزرگ او را تصاحب نمود. هنری بنت پس از بدست آوردن خانه گورینگ آن را مطابق با سلیقه خود از نو ساخت و توانست در سال 1702 میلادی نیز مالکیت قانونی و قطعی آن را به چنگ آورد. لازم به ذکر است خانه ساخته شده آرلینگتون در حال حاضر در بخش جنوبی قسمت های کاخ باکینگهام قرار داشته است.

خانه باکینگهام

 اصلی ترین و محوری ترین خانه معماری کاخ باکینگهام می باشد که برای نخستین بار در سال 1703 میلادی به دست معماری نامدار یعنی ویلیام ویند با یک طرح ساده بلوکی اما بزرگ و در 3 طبقه همراه با دو بخش مجزا کناری برای دوک باکینگهام ساخته و پرداخته شد. جاهای دیدنی کاخ باکینگهام با تمام عظمت و بزرگی خود سرانجام بدست چارلز شفیلد که نوه باکینگهام به حساب می آید به جورج سوم با مبلغی در حدود 21 هزار پوند در سال 1761 میلادی فروخته شد! با اقدام به فروش این خانه در حقیقت ملک سلطنتی بار دیگر به خاندان سلطنتی برگردانده شد چرا که جرج سوم همچون پدر بزرگش در همان ابتدای کار حاضر به فروش سهم خود از ملک نشد و به خاطر همین چارلز شفیلد هیچگاه نتوانست آن ملک را به شکل تمام و کمل به نام خود کند. لازم به ذکر است که این ملک طبق برآوردهای انجام شده در سال 2014 میلادی، قیمتی همچون 2 میلیون و 740 هزار پوند را برای آن در نظر گرفته شده است.

خانه ملکه

 همانطور که در ابتدای متن نیز به ان اشاره کردیم این خانه در ابتدا به دلیل اسکان ملکه شارلوت، به نام خانه ملکه قلمداد می شد چرا که وی 14 تا از 15 فرزند خود را در این خانه به دنیا آورد. در آن موقع خانه سنت جیمز به عنوان خانه سلطنتی و رسمی انگلستان شمار می رفت. خانه ملکه با گذشت زمان دچار فرسودگی های متعددی شد و این فرسودگی ها سبب گشت تا بالاخره در سال 1762 میلادی، یک طرح بازسازی و مرمتی بسیار اساسی برای آن شکل بگیرد. با به سلطنت رسیدن جورج چهارم در سال 1820 او نیز به مرمت و بازسازی این بنای عظیم پرداخت اما با فکری کاملا عجیب! او تصمیم داشت از این بنا تنها یک خانه کوچک اما پر از احساس آرامش را برای خود بوجود بیاورد. تقریبا رویای جرج چهارم در حال به وقوع پیوستن بود و فرآیند بازسازی نیز مراحل آخر خود را سپری می کرد که ناگهان تصمیم شاه عوض شد و او با 180 درجه اختلاف در آرزوی خود به معمار جان نش دستور داد تا از این مکان به یک کاخ سلطنتی مجلل همچون دیگر بناهای سطلنتی قاره اروپا دست پیدا نماید. برای این منظور طراحی کلی به سبک نئوکلاسیک صورت گرفت و وسایل اشرافی نیز عمدتا از خانه کارلتون و برخی نیز بعد از به سامان نشستن انقلاب فرانسه از این کشور به کاخ آورده شد. جان نش شاید به خوبی در پی تحقق ایجاد یک کاخ سلطنتی باشکوه تحت نام باکینگهام بود اما خیلی زود به دلیل دست و دلبازی های پیایی و متمادی از کار خود برکنار شد. با فرا رسیدن زمان مرگ جورج چهارم در سال 1830 یعنی تنها بعد از گذشت یک دهه از شروع سلطنت وی، برادر کوچکتر او به نام ویلیام چهارم برای تمام کردن پروژه نیمه کاره برادر ارشد خود، معماری به نام ویلیام بلور را استخدام نمود و پس از بین رفتن کاخ عظیم وست مینستر، تصمیم به تبدیل کاربری کاخ نوساز خود به یک خانه مجلسی کرد که البته با گذر زمان رفته رفته قسمت های کاخ باکینگهام ماهیت اصلی خود را پیدا کرد و دوباره شد همان چیزی که بایستی از اول می شد.

بالاخره خانه پادشاهی شدن قسمت های کاخ باکینگهام زیبا

معماری کاخ باکینگهام با اینکه از نظر عظمت و زیبایی یکی از بهترین بناهای موجود در شهر لندن تلقی می شد اما تا سال 1837 میلادی که ملکه ویکتوریا به تحت بنشیند به عنوان یک کاخ پادشاهی شناخته نمی شد! با آمدن ملکه به این کاخ سلطنتی و فوت ویلیام چهارم، ملکه ویکتوریا تبدیل شد به اولین حاکم ساکن شده در این مکان. حالا دیگر باکینهگام نام کاخ پادشاهی انگلستان شده بود اما با کلی مشکلات عجیب و غریب! شاید کمتر کسی باور کند که چنین بنای عظیمی از مشکلات متعددی برخوردار بوده است. در واقع بر خلاف تعداد محدودی اتاق و فضای میزبانی از مهمانان خاص که به زیبایی هرچه تمام تر مزین به آب طلای کاری شده بودند و رنگ های مختلفی را می توانستیم در اقصی نقاط این فضا مشاهده نماییم، اما وجود دود زیاد ناشی از سوخت آتش در کل و همچنین عدم خارج شدن بوی دود از کل ساختمان کاخ سبب گشت تا رفت و آمد به این مجموعه سلطنتی بسیار کم بشود! حقیقت این بود که دودکش ها به درستی طراحی نشده بودند و بیشتر به جای اینکه سبب خارج شدن دود اجاق های این کاخ شوند، سبب خفگی آتش و پایین آوردن دمای محیطی کاخ می نمودند. شاید به خاطر همین بود که طبق گزارشات بدست آمده کاخ باکینگهام در خلال سال های 1837 تا 1840 میلادی حتی در تابستان نیز بسیار سرد احساس می شد. اوج فاجعه زمانی رخ داد که چراغ نفتی به این کاخ آورده شد و به دلیل نبود منافذ خروجی مناسب، دود این چراغ ها در محیط می ماند و کار را برای خدمه ای که خود آن ها نیز از مشکلات این کاخ بشمار می آیند، بسیار سخت می کرد! وضعیت قسمت های کاخ باکینگهام بر همین منوال خیلی پیش نرفت و با ازدواج ملکه ویکتوریا با شاهزاده آلبرت در سال 1840 وی توانست سروسامان زیادی به اوضاع نامطلوب این کاخ بدهد و عمده مشکلات آن را برطرف نماید. ملکه ویکتوریا و شاهزاده آلبرت تا سال 1847 در این کاخ سلطنتی به زندگی کردن پرداختن و در همین سال به دلیل وسعت کم مساحت کلی این بنا برای کارهای کشوری و همچنین زندگی کلی اعضای خانوادگی خود، تصمیم به اضافه کردن بخش هایی به آن کردند. از اولین بخش های اضافه شده به مساحت کلی کاخ، بخشی است که طراحی آن را ادوارد بلور بر عهده داشت و توسط توماس کوبیت نیز به تحقق پیوست و ساخته شد. این بخش به گونه ای طراحی شده بود که همچون صدف قلمداد می شد و ساختمان اصلی باکینگهام را مثل مرواریدی در دل خود می پروراند. البته این بخش در حال حاضر درست در مقابل مرکز خرید بزرگ لندن واقع شده است و دارای ایوان نسبتا وسیعی است که خاندان سلطنتی انگلستان در مناسب ها و فستیوال های مهم کشوری بر روی آن رفته و با مردم ملاقات می کنند و به آنان خوش آمد می گویند. ناگفته نماند که به این قسمت، چهره عمومی کاخ نیز گفته می شود. جالب است بدانید در همین سال نیز سالن رقاصی و دیگر اتاق های اداری این مجموعه سلطنتی با طرحی از سوی شاگرد جان نش یعنی جمیز پنتورن طراحی و سپس ایجاد شد. فارغ از همه این موارد مساحت کلی ساختمان اصلی باکینگهام 108 متر در 120 متر می باشد. ارتفاع این کاخ در حدود 25 متر بوده و از نظز اراضی تحت تعلق آن نیز باید گفت چیزی در حدود 77 هزار متر مربع به آن مربوط می شود. طبق اسلوب اصلی اتاق های آن ساخته شده اند و در مرکز آن نیز اتاق موسیقی و اتاق های اداری قرار گرفته شده است. در دو سوی اتاق موسیقی اتاق های سفید و آبی ایجاد شده است و  درست در نقطه میانی آن ها نیز راهرویی طراحی شده است به طول 50 متر که منتهی می شود به اتاق اداری. ناگفته نماند سرتاسر این راهروی طویل پر شده است از آثار هنرمندان فاخری همچون توهانس فرمیر، پیتر پل روبنس، آنتونی فان دیک و رامبرانت. این راهرو در اصل یک گالری بزرگ هنری در معماری کاخ باکینگهام به شمار می آید و می توان از آن به اتاق تاج و تخت و اتاق سبز دست پیدا کرد. از اتاق سبز برای میزبانی و به نوعی اتاق انتظار برای کسانی که قصد ورود به اتاق تاج و تخت را داشته اند استفاده می شده است و این در حالی بوده است که برای رسیدن به تخت پادشاهی باید حتما از اتاق نگهبانی که در آن مجسمه ای از سنگ مرمری که به طرح ملکه ویکتوریا و شاهزاده آلبرت قرار گرفته است، عبور نمایید. از این اتاق تنها برای انجام مراسم های سلطنتی و اشرافی استفاه می شود اما با این حال شما می توانید در فصل تابستان که بازدید از این اتاق برای عموم مردم شهر و توریست های داخلی و خارجی باز در نظر گرفته می شود، برای تماشای این فضای بسته و بسیار زیبا تزئین شده اقدام نمایید. در مجموعه قسمت های کاخ باکینگهام تعدادی آپارتمان دولتی وجود دارد که درست در پایین دست ان ها تعدادی هم اتاق کوچک اما منتصب به افراد دولتی طراحی و ایجاد شده است. برای رفتن به این اتاق های دولتی کوچک چاره ای نیست جز عبور از تالار مرمری. تالاری که اغلب از آن برای مهمانی های خودمان و نیمه رسمی خانواده سلطنتی بهره گرفته می شود. جالب است بدانید در این تالار اتاق هایی وجود دارد که بنا به شخصیت هایی پا گذاشته به کاخ بر روی آن ها نامگذاری ویژه ای انجام گرفته است. مثل اتاق 1855 که در طرف دیگری از اتاق کمانی قرار دارد به خاطر ملاقات با امپراطور کبیر فرانسه یعنی ناپلئون سوم به این نام انتخاب شده است و یا اتاق 1844 که بنا به حضور امپراطور روسیه یعنی نیکلای یکم به این عنوان در کل مجموعه خوانده می شود. اتاق کمانی اتاقی است که از آن سالانه صدها نفر وارد باغچه کوچک و کاملا مناسب برای جشن ها و فستیوال های مد نظر ملکه می شوند. لازم به ذکر است در بخش شمالی همین قسمت اتاق نه چندان بزرگی نیز قرار گرفته است که در آن ملکه زندگی خود را می گذراند. در طی سال های 1847 تا 1850 بلور مدام در حال کار و ایجاد طرح های جدید برای ساخت قسمت شرقی کاخ بود و در همین هنگام نیز وسایل پاویلون برایتون برای بار دیگر وارد کاخ شد! با وجود این وسایل تقریبا سهم عمده ای از وسایل تزئیناتی اتاق ها به شکل و ظاهر شرقی نشینان مزین شده بود. مثلا اتاق غذاخوری به سبک چینی ها به رنگ قرمز با ظروف آبی و اتاق موسیقی نیز پر شده بود از وسایل زیباسازی برایتون. با تمام این ها می توان مواردی را نیز ذکر کرد که حاصل دست خود اروپایی بوده و در این بخش شرقی به چشم  می خورند مثل دودکشی که آن را فیتهام طراحی کرده بود و یا استفاده از کاغذ دیواری های زرد رنگی که در سال 1817 میلادی از آن ها برای زیبا نشان دادن تالار برایتون استفاده می شد و دودکش آن را نیز رابرت جانز طراحی نموده بود.  این بخش از کاخ با وجود المان هایی از ماموران عالی رتبه چینی و بال های بزرگ و رعب انگیز اژدهایی در طاقچه بسیار خودنمایی کرده و قطعا نظر شما را برای تماشای یک طرح تمام چینی چشم نواز جلب خواهد کرد که از جاهای دیدنی کاخ باکینگهام می باشد. تالار برایتون  یک ایوان بسیار معروف است که پشت درب شیشه ای آن یک اتاق مرکزی واقع شده است. همانطور که متوجه شده اید این تالار به شکل و شمایل کاملا چینی تزئین شده است و دستور کار و استفاده از طرح های چینی را نیز ملکه ماری برای آن صادر نموده است! با اینکه در سال 1837 میلادی درب های لاکی این تالار از برایتون آورده شد اما با گذشت سال ها و رسیدن به سال 1920 پس از میلاد ملکه به کمک طراح مد نظر خود یعنی چارلز آلوم سبک و سیاق دیگری را از فرهنگ غنی چینی در این تالار شکل داد. در نقشه طبقات مختلف کاخ سلطنتی باکینگهام می توان در طول بخش شرقی طبقه این مجموعه با یک گالری هنری دیگر که به راهروی اصلی ملقب می باشد، مواجه شوید. از نکات جذاب و برجسته این راهرو می توان به وجود درب های و دیوارهای شیشه ای آن نام برد که همچون معبدهای پرسلان و دیگر اشیائی قیمتی شیشه ای برایتون به زیبایی هر چه تمام تر خودنمایی می کند. شایان به ذکر است که در انتهای این راهروی سلطنتی در یک سو اتاق زرد و در سوی دیگر اتاق غذاخوری چینی قرار گرفته و اتاق مرکزی نیز درست در نقطه میانی این راهرو تاسیس شده است. با تمام این اوصاف چیزی که شما در کاخ سلطنتی باکینگهام با آن رو به رو می شوید عدمتا باقی مانده از قرن 19 میلادی است! تمامی سنگ های مرمر لاجوردی آبی رنگ و صورتی رنگ به کار رفته در بخش های مختلفی از کاخ که به همت چارلز لانگ در این مکان گردهم آمده اند مربوط می شوند به همان زمان ها. البته ناگفته نماند که بخش های زیادی از کاخ باکینگهام نیز در عصر به تخت نشستن پادشاه ادوارد هفتم دستخوش تغییر و تحولات اساسی گردید و نمای کلی مجموعه به سمت دوران طلایی اروپا با معمماری هایی از طلا و رنگ های شبیه به آن مزین گردید که از جاهای دیدنی کاخ باکینگهام می باشد. در حال حاضر از کاخ سلطنتی باکینگهام به عنوان مکان میزبانی در جلسات رسمی و نشست های میان هئیت های اعزامی از دولت ها و کشورهای مختلفی که راه کج کرده اند و به سوی بریتانیا حرکت می کنند، استفاده می شود. مکله با صاحب منصبان دیگر ملت ها در کاخ سلطنتی خود تنها دیدار می کند و اغلب این دیدارها را نیز در اتاق های بزرگی که به آن ها سوئیت بلژیکی گفته می شوند، انجام می دهد. این مجموعه از اتاق ها واقعا شبیه به لانه مورچه ها می باشد و توسط راهروهای بسیار باریکی به یکدیگر متصل می شوند. سقف این اتاق ها بلند و نوع دکوراسیون در نظر گرفته برای آن ها نیز کاملا رسمی و اداری می باشد. سوئیت بلژیکی واقع شده در طبقه همکف و درست مقابل بخش شمالی معماری کاخ باکینگهام طراحی شده است و طراح آن یعنی جان نش تمامی اتاق های ملقب به این عنوان را به سبک سوان طراحی کرده است. در طول تمامی این سال ها دیزاین و طراحی کلی مجموعه اتاق های بلژیکی دست نخورده است جز اینکه در سال 1936 میلادی، درست در زمان به سلطنت رسیدن ادوارد هشتم این فضای رسمی به عنوان آپارتمان های شخصی به کل قسمت های کاخ باکینگهام اضافه شدند.

وضعیت فعلی جاهای دیدنی کاخ باکینگهام دیدنی

 با تمام تعریف و تمجیدهایی که از معماری کاخ باکینگهام داشتیم، این کاخ پادشاهی در حال حاضر به عنوان یکی از جاذبه های گردشگری شهر لندن تلقی می شود و هر سال نزدیک به 5 هزار نفر بازدید کننده و گردشگر داخلی و خارجی از گاردن پارتی های آن که در تاریخ معینی از سال در این مکان برگزار می شوند، حضور پیدا می کنند به شادی و شادمانی اوقاتی را سپری می نمایند. کاخ باکینگهام از حیاط بسیار بزرگی هم برخوردار است که از آن برای رژه و سان دیدن نیروهای گارد ملکه استفاده می شود. جالب است بدانید این رژه نظامی یکی دیگر از موضوعات جذاب مرتبط به این بنای سلطنتی می باشد و در فصل تابستان هر روز و در سایر فصول نیز به صورت یک روز در میان این جشن و رژه در حیاط داخلی معماری کاخ باکینگهام شکل می گیرد. شاید باور کردنش کمی سخت باشد اما باکینگهام پیش از اینکه وارد قرن 21 بشویم تحت اختیار خاندان سلطنتی انگلستان بود و امروزه به طور تمام و کمال تحت اختیار دولت بریتانیای کبیر قرار گرفته است. این مجموعه ناب پادشاهی برخلاف بناهای نامداری همچون دژ بالمرال و یا کاخ ساندرینگه تحت تملق پادشاه نیست و تنها از آن برای نمایش گالری های سلطنتی همچون دیگر کاخ ها و قلعه های ویندسور، سنت جیمز و کنزینگتون تنها نمایش دهنده بخش کوچکی از اشیای قیمتی و سلطنتی انگلیسی می باشد. بازدید از کل کاخ باکینگهام شاید برای همه و در همه زمانی از سال غیر ممکن باشد اما تماشای موزه و یا همان گالری سلطنتی این کاخ همه روزه برای عموم بازدید کنندگان باز می باشد و طبق گفته های شنیده شده نیز از پول جمع آوری شده خرید بلیط های ورودی به این گالری، قرار است قلعه ویندسور که در آتش سال 1992 میلادی متحمل تخریب زیادی شد و اتاق های بسیاری از خودش را نابود شده، می دید، اقدام شود. فضای گالری معماری کاخ باکینگهام در اصل به جای کلیسای قدیمی احداث شده است و می توان با هر دفعه رفتن به این گالری، با اشیای و وسایل گوناگونی مواجه شد چرا که محتویات این گالری به طور مدام در حال تغییر و تحول می باشد. همچنین علاقه مندان به بازدید از سایر اتاق های اداری کاخ نیز می توانند در ماه های اوت و سپتامبر از این فضاهای سر پوشیده بازدید به عمل آورند. اجازه این کار از سال 1993 از سوی مسئولان عالی رتبه شهر لندن صادر شد! جالب است بدانید در سال 2009 میلادی ملکه ویکتوریا از کمیته تخمین مالی و حسابرسی عمومی شهر درخواست مبلغی بیش از آنچه در گذشته برای تعمیر و نگهداری کلی این معماری کاخ باکینگهام در نظر گرفته شده بود را کرد که مسئولان سازمان مربوطه شرط پرداخت مبلغ بیشتری همچون 4 میلیون پوند اضافه تر را منوط به بازگشایی کاخ بیش از 60 روز در کل سال را دانستند و به ملکه نیز این برآورد هزینه را منتقل کردند. اکنون کاخ باکینگهام نسبت به یک دهه پیشین خود از 15 میلیون پوند پول بیشتر برای مرمت و سایر هزینه های اینچنین برخوردار می باشد که تمام و کمال آن را دولت رسمی کشور انگلستان تقبل کرده است.

کلام آخر

در حال حاضر معماری کاخ باکینگهام محل کار 450 نفر کارمند حکومتی و خانواده سلطنتی دولت بریتانیای کبیر می باشد. فارغ از جاهای دیدنی کاخ باکینگهام که در گوشه و کنار آن می توان آن ها مشاهده کرد، یک گالری هنری کم نظیر لااقل در کل کشور انگلستان است که بیشتر به دلیل همین موضوع سالانه با استقبال زیادی از سوی گردشگران مختلف جهانی مواجه می شود. در حصاری از نرده های طلایی گونه و دروازه های برجای مانده قرن 19 میلادی که سرانجام توسط انجمن آثار هنری برومس گرو کامل شدند، فضایی به نام وب قرار گرفته است که در کتاب منتشر شده توسط مجموعه سلطنتی کاخ، این فضا را ایده همگان از باکینگهام نامگذاری کرده اند.