جزیره روح اقیانوس هند | بازمانده دوران استعمار بریتانیا

جزیره راس، یک جزیره متعلق به بریتانیا در اقیانوس هند می باشد که توسط صاحب قانونی اش یعنی طبیعت، تصاحب شده است. این جزیره سرسبز که در زمان استعمار بریتانیا نیز بسیار مورد توجه قرار گرفته، لقب جزیره روح اقیانوس هند را به خود اختصاص داده است. با همگردی همراه باشید تا با جزیره روح در اقیانوس هند بیشتر آشنا شوید.

جزایر سرسبز هند

جزایر Andaman و Nicobar در جزایر اندونزی، واقع در خلیج بنگال، گروهی جداگانه از 572 جزیره دیگر در این منطقه هستند که تنها حدود 38 نفر در آنها ساکن می باشند. این جزایر بیشتر به جنوب شرقی آسیا نزدیک ترند تا به اقیانوس هند. ویژگی عمده این جزایر، وجود مرجان های رنگارنگ و متنوع و سواحل زیبا می باشد. جنگل ها و صخره های مرجانی این دو جزیره بسیار بکر و دست نخورده باقی مانده اند. این دو جزیره، در هنگام تاریکی شب، زیبایی خیره کننده ای دارند.

این جزایر از دوران استعمار باقی مانده اند

این دو جزیره در سال 1940 بدون امکانات رها شد، ولی طبیعت دوباره آن را ریکاوری کرده و زیباسازی کرد. اکنون در این دو جزیره، خانه های ییلاقی، یک کلیسای قدیمی و حتی یک قبرستان نیز وجود دارد. تمام این عناصر توسط یک جنگل بی نهایت زیبا و مملو از گیاه و درخت محاصره شده اند.

این جزیره یک مستعره ایزوله شده بود

در سال 1857، در واکنش به شورش غیرمنتظره هند، امپراتوری بریتانیا این جزایر را به عنوان محلی برای مجازات شبه نظامیان هند انتخاب کرد. هنگامی که در سال 1858 نظامیان بریتانیایی با 200 محکوم هندی وارد این جزیره ها شدند، این دو جزیره از جنگل های غیر قابل نفوذ پوشانده شده بودند. این جزیره به دلیل داشتن آب و جنگل های غنی، از طرف دولت بریتانیا برای سکونت انتخاب شد. محکومان هندی که به اینجا آورده می شدند، موظف بودند که بخشی از این جنگل ها را برای قابل سکونت کردن انسان در این جزایر، نابود کنند.

آغازی نو ... !

همانطور که تعداد مجرمان و محکومین که به این جزیره ها آورده می شدند، افزایش پیدا می کرد، این جزیره به یک منطقه اداری تبدیل شد و حتی افسران انگلیسی با خانواده هایشان در این جزیره ها سکونت می یافتند. از آنجا که آمار بیماری در این جزیره ها، به علت انتقال آلودگی از آب به انسان زیاد بود و هیچ گونه امکانات درمانی در این جزیره وجود نداشت، بیمارستان و تصفیه خانه های آب در این جزیره ساخته شدند. همچنین برای اقامت و رفاه سربازان و افسران انگلیسی، ساختمان های مجلل و زمین های تنیس و کلیسا و سربازخانه نیز در این جزیره ها ساخته شد.

خروج نهایی

تاسیس یک نیروگاه گازوییلی در جزیره راس، موجب روشن شدن و ورود برق به این جزیره ها شد. این عامل باعث شد که جزیره راس، این بهشت روی زمین بیشتر شناخته شود. بعد از آزادی زندانیان سیاسی در سال 1938، نیروهای انگلیسی بخاطر احتمال حمله قریب الوقوع ژاپنی ها به این جزیره ها، فرار کردند. مدت کوتاهی پس از آن، هند در سال 1947 به استقلال دست یافت. مدت کوتاهی این جزیره ها به حال خود رها شده بودند، اما در سال 1979 دولت هند، نیروهای دریایی خود را به این دو جزیره فرستاد.

طبیعت مسیر خود را می سازد

ویرانه های دست نخورده جزیره راس، نمایی کوچک از گذشته وحشیانه و استعماری آن به ما نشان می دهد. پشت بام ها، بازار های شلوغ، کاشی های ایتالیایی و شیشه های رنگ آمیزی شده، باشگاه های ورزشی، کلیساها و خانه های ییلاقی نشان دهنده سکونت انسان های زیادی در این منطقه بود.

شکار در جزیره روح ممنوع است

در سال های اولیه دهه 1900 افسران بریتانیایی برای تفریح و شکار، گوزن های زیادی را به این جزیره آوردند. این گوزن ها بعد از شکارشدن روی زمین رها می شدند و در طول زمان وجود این لاشه ها روی زمین تاثیر بدی روی رشد درختان می گذاشت. امروزه خرگوش ها و تعداد محدودی از گونه های حیوانی دیگر در این جزیره زندگی می کنند که شکار آنها کاملا ممنوع است.

یک نگاه اجمالی به آینده جزیره روح اقیانوس هند

کلاب های ساخته شده در این جزایر که دارای اتاق های رقص و آواز خوانی نیز بود، عامل شکستن سکوت این دو جزیره بودند، اما امروزه تنها پرنده های آزاد و آواز خوانی آنها، سکوت سراسر جنگل را در هم می شکند. خبری از انسان ها نیست. تقریبا 80 سال بعد از خروج استعمار از این منطقه، اکنون طبیعت واقعی به این جنگل بازگشته و شاهد رشد درختان و وجود انواع گونه های پرندگان و جانوران در این جزایر می باشیم.