نقاشی ناتمام لئوناردو داوینچی به فرانسه می رود
ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده و گزارشات منتشر شده، نقاشی ناتمام لئوناردو داوینچی به فرانسه می رود.
وقتی «لئوناردو داوینچی» در سال 1516 با پادشاه فرانسه سوگند وفاداری کرد و دعوت فرانسوا اول را برای زندگی در فرانسه پذیرفت، سه عدد از مشهورترین آثار خود شامل «سنت جان باپتیست»، «باکره و کودک با سنت آن» و مشهورترین نقاشی او «مونالیزا» را نیز با خود به فرانسه برد که هر سه نقاشی هم اکنون در موزه لوور پاریس نگهداری می شوند.
با این حال، برخی از کارشناسان آثار «لئوناردو داوینچی» عنوان کرده اند که ممکن است او نقاشی دیگری را نیز به فرانسه برده باشد؛ یک نقاشی ناتمام که داوینچی مجددا روی آن کار کرد و آن را بهبود بخشید اما علیرغم اینکه بیش از 30 سال آن را در نزدیکی خود نگه داشت، هرگز تکمیل نشد.
نقاشی «سنت جروم در بیابان» که لئوناردو در دهه 1480 شروع بکار کرد، به ندرت خانه دائمی خود را در موزه های واتیکان ترک می کند اما در نتیجه یک قرارداد در خانه ای در کلوس لوس ـ نزدیک قلعه سلطنتی در غرب فرانسه ـ که داوینچی بیش از دو سال تا زمان مرگش در آن زندگی کرد، به نمایش گذاشته شده است.
«فرانسوا سنت بریس» که خانواده اش صاحبخانه کلوس لوس است، در این زمینه میگوید: 500 سال پس از مرگ لئوناردو داوینچی، ما این نقاشی را به مدت 100 روز در اینجا خواهیم داشت. بسیار فوق العاده است که این اثر را به ما قرض داده اند که یک بوم منحصر بفرد است، اثری در حال پیشرفت که هر چه بیشتر به آن نگاه کنیم زنده تر می شود. در آن ما عملکرد مغز داوینچی، تکنیک هایش، هوش و طراحی او را می بینیم. امیدواریم بازدیدکنندگان به اینجا بیایند تا در مورد آن فکر کنند.
کمتر از 20 نقاشی از آثار «لئوناردو داوینچی» تاکنون باقی مانده که البته نقاشی «سنت جروم در بیابان» بهترین و در واقع درخشان ترین آنها نیست؛ این اثر نقاشی غم انگیز و عمدتا بی رنگ قدیس لاغر و توبه کار قرن چهارم که پدر کلیسای مسیحی محسوب می شود را نشان می دهد که با سنگ بر سینه اش می کوبد.
«سنت جروم» محققی که در سالهای اقامت در بیابان، کتاب مقدس را از یونانی و عبری به لاتین ترجمه کرد، موضوعی محبوب در دوره رنسانس بود که هم نماد انسان گرایی و هم دین بود.
این نقاشی زمانی که «لئوناردو» در سال 1481 در فلورانس زندگی میکرد سفارش داده شد و زمانی که در سال 1482 به میلان نقل مکان کرد، ناتمام ماند. این اثر در طول قرن ها چندین بار ناپدید شد و دوباره ظاهر شد و سرانجام در سال 1856 در یک مغازه امانت فروشی پیدا شد و توسط پاپ پیوس نهم خریداری شد.
«گیدو کورنینی» از مسئولان موزه واتیکان می گوید که ناتمام بودن این نقاشی برای مورخان هنر و کارشناسانی که از آن برای تحلیل بسیاری از تکنیک ها و ویژگی های آثار لئوناردو به عنوان یک هنرمند استفاده کرده اند، جالب تر شده است.