روستای ولیدر یکی از زیباترین روستاهای طارم به شمار می رود

میراث آریا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، روستای ولیدر یکی از زیباترین روستاهای طارم به شمار می رود.

سرزمین پهناور ایران دارای جاذبه های تاریخی و گردشگری بسیاری است که میتوان طبق طبع دلخواه به هر کجای آن با کسب اطلاعات سفر کرد. طارم یکی از زیباترین و شگفت انگیزترین نواحی کشور ایران بحساب می آید که به علت دارا بودن استعدادهای کشاورزی و دامپروری، حاصلخیزی زمین های موجود، برخوردار شدن از شرایط آب و هوایی مناسب به نام هندوستان ایران معرفی شده است.

شهرستان طارم در شمال استان زنجان واقع شده است. روستای ولیدر دارای بافت روستایی گل و گیاه شبیه ماسوله است که در دامنه کوه قرار گرفته و آب هوای معتدلی نسبت به مرکز شهرستان یعنی آب بر دارد.

روستای ولیدر یکی از روستاهای شهرستان طارم است و در دهستان چورزق قرار دارد که دارای 692 نفر جمعیت دارد. فاصله این روستا تا زنجان از طریق جاده جدیدی که از سد تهم میگذرد و به 60 کیلومتر می رسد. برای رفتن به روستای ولیدر باید از دهستان درام گذر کرد و به روستای سرسبز شیت رسید و از وسط روستای شیت که دارای مناظر زیباست، جاده باریکی وجود دارد که پس از گذر از آن خانه های سنگی و کاهگلی، روستای ولیدر نمایان می شود که پر از باغ های گیلاس و جنگل های سرسبز و جاده های پرپیچ است.

این روستا با برخورداری از جاذبه های طبیعی همچون یخچال های طبیعی، خصوصیات جغرافیایی و طبیعت بکر آن جز آثار طبیعی کم نظیر است.

منبع درآمدی مردم این روستاها کشاورزی، باغداری، دامداری، زنبورداری، قالیبافی و گویش محلی آن زبان ترکی است. همچنین در این روستا انواع میوه های گردو، سیب سرخ درختی، انجیر و گیلاس یافت می شوند.

از جاذبه های طبیعی روستای ولیدر وجود یخچال های طبیعی است، یخچال هایی که از سنگ ریزه ها ساخته شده اند، سنگ هایی که همه یک شکل هستند و گویا تراش خورده اند یا بقایای سنگ های تراش خورده اند. این سنگ ها همه دامنه کوه را پوشانده اند و در فاصله های مختلف میتوان گودال های متعدد را مشاهده کرد. گودال هایی که روزگاری یخچال های منحصر بفرد مردم این خطه بوده اند و حالا به دلیل بی استفاده ماندن با سنگ های موجود پوشانده شده اند و فقط یکی دو مورد از آنها کاربری یخچال دارد. یخچال هایی که به شکل گودال هایی شبیه اتاقک در دامنه کوه ها ایجاد شده اند و تنها ویژگی که موجب تبدیل شدن آن به یخچال شده است سنگهای سرد آن است.

مردم مهاجر در ییلاقات و روستاهای منطقه، پنیر محلی خود را در پوست های گوسفند به نام «دری»-واژه ترکی به معنی پوست-می گنجانند و تحویل این خانواده می دهند تا در یخچال های طبیعی نگهداری کنند و پس از برگشت از ییلاقات با پرداخت حق زحمت به مصرف زمستانی برسانند. علاوه بر پنیر انواع میوه و گاهی گوشت حیوانات نیز به صورت قورمه شده داخل دری ها تحویل نگهبان یخچال می شود تا در فصل زمستان مورد استفاده قرار گیرد.

لباس های محلی زنان توجه هر کسی را به خود جلب می کند، زنان این روستا سر بندهای مشکی و قرمزی را دور پیشانی اشان گره کرده اند. روسری های بلند با گل های سرخ درشت و دامن های چین دار که ترکیبی از رنگ های زیبای طبیعت است و بر هویت این خطه تاکید می کند.

از سوغات های این منطقه ی میتوان به زیتون، روغن زیتون، پنیر و کره محلی، میوه های چهار فصل، صنایع دستی بسیار غنی نظیر قالی، گلیم و جاجیم اشاره کرد.