روز ملی خلیج فارس سند پویایی تمدن ایران است

ایرنا/ براساس آخرین خبر و گزارش های منتشر شده، روز ملی خلیج فارس سند پویایی تمدن ایران است.

در سالهای اخیر شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز با توجه به هدف قرار دادن هویت فرهنگی و تاریخی ملت ایران از طرف برخی کشورها به پیشنهاد شورای فرهنگ عمومی، 10 اردیبهشت سالروز اخراج پرتغالی ها از تنگه هرمز را به عنوان روز ملی خلیج فارس نامگذاری کرد.

ازاین جهت روز 10 اردیبهشت در ایران روز ملی خلیج فارس نامگذاری شد که سالروز اخراج پرتغالی ها از تنگه هرمز و خلیج فارس است و در واقع نقطه عطفی در جهت مقابله با متجاوزان و دشمنان ایران اسلامی است.

امسال پس از دو سال بیماری کرونا قرار است نشست های علمی وتخصصی برای تبیین این موضوع در هرمزگان و حتی در سطح ملی برگزار شود و نام این چراغ پر فروغ این هرگز خاموش نشود، چرا که برخی شیطنت ها همواره درپی تحریف این نام هستند.

درحالیکه دشمنان و بدخواهان ایران اسلامی، تلاش گسترده ای را برای خدشه دار کردن نام اصیل خلیج فارس انجام دادند اما اسناد محکم تاریخی و نقشه های کهن جغرافیایی تاکید دارند که اصالت نام خلیج فارس قابل کتمان نیست.

خلیج فارس به عنوان یکی از مهمترین آبراه ها و مناطق راهبردی در سطح جهان، همواره برای ایرانیان مایه غرور و افتخار بوده، مردم ایران هزاران سال است که در کنار آبهای نیلگون خلیج فارس زندگی کرده و از مواهب بیکران آن بهره مند شده اند.

خلیج فارس علاوه بر داشتن منابع عظیم انرژی و اهمیت اقتصادی، از تاریخ و فرهنگی کهن و منحصر بفرد برخوردار است که این فرهنگ را میتوان در مردمانی که در کنار آن می زیستند، مشاهده کرد لذا هویت فرهنگی و هنری کم نظیر مناطق همجوار با خلیج فارس، مقوله ای است که باید در حفظ و ترویج آن کوشا باشیم تا نسل در نسل این فرهنگ کهن منتقل شود.

دشمنان ضمن بهره برداری و بهره کشی از منابع و کشورهای منطقه با ایجاد دو دستگی همواره در پی اختلاف افکنی بین همسایه ها بوده که برخی افراد ناآگاه با موج سواری و همراهی کردن بیگانه گاه از هویت تاریخی یک منطقه غفلت می کنند و می خواهند عنوانی جعلی به نفع خود مصادره کنند.

اینها جز دلخوشی آنی و سو استفاده از یک موقعیت تاریخی چیزی برای آنان به ارمغان نمی آورد ولی در عوض دشمنان همانند خیلی از نقاط دنیا که غارت کردند درصدد خارج کردن منابع عظیم این منطقه و اختلاف افکنی بوده و هستند.

ای کاش کشورهایی که درپی این موضوع خود را وارد بازی های این کشورهای بیگانه کرده اند، دست دوستی و اتحاد برای آرامش و آسایش به سوی مردم منطقه دراز می کردند و دست رد به سینه بیگانه می زدند که بیگانگان برای این منطقه ماندگار نیستند.

براساس مقاله روز ملی خلیج فارس سند پویایی تمدن ایران است این نکته حائز اهمیت هست که خلیج فارس بواسطه اهمیت منابع زیر دریا و روی دریا از گذشته دور تاکنون نقطه کانونی جهانگردان و حتی متجاوزان به حقوق ملت های منطقه بوده و هنوز هم این داستان وجود دارد و نام خلیج فارس یا همان Persian gulf یک نام بامسمای ایرانی و تمدنی بوده که بر تارک نقشه جهان برای همیشه با همین نام درخشیده و پس از این نیز جاودانه خواهد ماند.

درخشندگی نام خلیج فارس همانند یک نگین

بدخواهان بدانند که در واقع امروز نماد و نشانه غیرت و اقتدار یک ملت در دفاع از داشته ها و میراث جاودان تاریخ خود است که ثابت کرد که در زمینه تحریف نام خلیج فارس نیز همانند سایر رخدادها تا پای جان بر سر این آرمان ها و داشته های خویش خواهد ایستاد.

خلیج فارس نگین درخشنده و سرزمین آبهای نیلگون کشور جمهوری اسلامی ایران است که در طول سالهای متمادی از نقاط راهبردی و حساس منطقه بوده و از این نظر منطقه ای پر اهمیت در جغرافیای منطقه محسوب می شود که همواره مورد توجه همگان است.

اگر چه در طول سالهای گذشته چشم دشمنان به این منطقه دوخته شد اما دلاورمردان و پاسداران مرزهای کشور اجازه تحرک و تعدی به هیچ نیروی نظامی و غیر نظامی را نداده و تا پای جان در حراست و پاسداری از آن ایستاده اند.

شاهد بودیم وقتی موسسه ای در اطلس جهانی نام خلیج فارس را تحریف کرد چگونه با خشم و اعتراض مردمی مواجه شد، چرا که این تحریف غیرعلمی جز با تحریک برخی از کشورهای دون پایه منطقه چیز دیگری نبود.

هشت هزار سال قدمت خلیج فارس

آرتور ویلسن، تاریخ نگار انگلیسی بر این باور بود که هیچ آبراهی چه در گذشته و چه امروز برای تاریخ و جغرافیدانان، پژوهشگران و جهانگردان اهمیتی بیشتر از خلیج فارس نداشته است و این آبراه از هزاران سال پیش از هویت ایرانی برخوردار بوده است.

آثار باستانی برجای مانده از شهرهای کرانه خلیج فارس بیانگر وجود فرهنگی به قدمت 8 هزار سال در کرانه های این دریا دارد و نام خلیج فارس در دوران امپراتوری پارس شهرت جهانی یافته است، در نیمه نخست سده 21 میلادی با کاهش اندوخته های سرزمین های دیگر از جمله آلاسکا و دریای شمال بر جایگاه راهبردی و اقتصادی منطقه خلیج فارس افزوده شد.

سازه های بنیادی که از دیرباز توجه کشورهای استعمارگر جهان را به این دریا کشیده است، جایگاه استراتژیک یا اکونومیک آن بوده که انگیزه ای شد تا کشورهای اروپایی درجستجوی سودهای کلان و رخنه در سرزمین های شرقی به این منطقه سرازیر شوند.

خلیج فارس از روزگاران کهن دروازه اصلی ورود و خروج فرهنگ، تمدن، اقتصاد و سیاست ایران بوده و بالندگی دولت مرکزی ایران همواره به حضور توانمند سیاسی در جهان از اهمیت ویژه ای برخوارد بوده و جایگاهی برای چالش ریشه ای با قدرت های سیاسی استعماری شده است.

نامهای جغرافیایی بخشی از تاریخ، جغرافیا، اساطیر، فرهنگ و آیین های یک ملت هستند با نگاهبانی از آنها همچون نگهداری از آثار باستانی به عنوان اندوخته ها و میراث انسانی بایسته است، بنابراین هرگونه تغییر نام های تاریخی کهن همانند ویران ساختن آثار باستانی، گام های نکوهیده است.

اختلاف افکنی بر سرنام تاریخی خلیج فارس از کجا آغاز شد

براساس مقاله روز ملی خلیج فارس سند پویایی تمدن ایران است، باید بدانید که اختلاف های ایران با انگلیس در دوره پهلوی درباره مسائل مختلف در خلیج فارس زمینه ساز برخی سیاست های توطئه آمیز این کشور شد و سرانجام طرح جعل نام خلیج فارس در پی تحول های پس از جنگ جهانی دوم به وقوع پیوست و نخستین بار سرچارلز بلگریو، کارگزار این کشور در خلیج فارس در راستای تأمین منافع کشورش و ایجاد شکاف میان کشورهای حاضر در منطقه نام این دریا را تغییر داد.

تاریخ گواه و شاهد جنگ های مختلفی در منطقه خلیج فارس بوده که استعمارگران انگلیسی و پرتغالی، مفتضحانه از دلیر مردان ایرانی از جمله رییسعلی دلوار و امام قلی خان شکست خورده و هیچگاه دل خوشی از نیاکان ما ندارند لذا همیشه درحال توطئه و اختلاف افکنی هستند.

نیروهای آمریکایی نیز در جنگ نابرابری که راه نداختند، دلیر مردان نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران هفتم آذر 59 حین انجام عملیات مروارید "ناوچه پیکان" به شهادت رساندند و شماری از این جان برکفان هم مجروح شدند که سرآغاز بنام نیروی دریایی راهبردی ارتش شد.

در جریان این عملیات پس از نبرد گسترده و شجاعانه، فرمانده فرمان پرش به دریا را به نیروها صادر کرد ولی کاپیتان ناوچه را ترک نکرد و همراه دیگر همرزمانش شهید شد.

البته در این عملیات افتخار آفرین هشت فروند ناوچه موشک انداز کلاس «اوزا»، چهار فروند ناو پشتیبانی، 11 فروند هواپیمای جنگی رژیم بعث عراق منهدم شدند، در پایان این عملیات نیروی دریایی ارتش بعث عراق آسیب های زیربنایی بسیاری دید و تا پایان جنگ نتوانست در آبهای خلیج فارس نقش موثری را ایفا کند.

همچنین در ذهن مردم ایران صحنه درگیری نیروهای آمریکایی پس از شکست های پی درپی صدام در جنگی با ایران در عملیات 29 فروردین 1367 در خلیج فارس با رزمندگان اسلام فراموش نمی شود که بمباران قایق شهیدان اسحاق دارا و اسدالله رییسی آبهای این منطقه با خون سرخ آنان رنگین شد.

البته اسناد تاریخی زیادی در این زمینه دارد که بخاطر ضعف دولت های منطقه، کشورهای بیگانه در این کشورها پایگاه نظامی ایجاد کرده و همواره در فکر توطئه برای سایر کشورها از جمله جمهوری اسلامی ایران هستند که یکی از اینها ایجاد اختلاف بر سر نام خلیج فارس است.

خلیج فارس سومین خلیج بزرگ جهان با وسعت 240 هزار کیلومتر بشمار می رود که جزیره های ایرانی از جمله «خارک، بوموسی ، تنب بزرگ، تنب کوچک، کیش، قشم و لاوان و خارک» را در خود جای داده است. از این رو خلیج پهناور فارس به دلیل موقعیت جغرافیایی و دسترسی به آبهای آزاد جهان، اهمیت بسزایی نزد کشورها و دولتهای گوناگون دارد، به همین دلیل برخی از آنان در طول تاریخ بارها برای سلطه بر این منطقه مهم لشگرکشی کرده اند.

در این میان پرتغالی ها به مدت 117 سال بر سواحل جنوبی ایران تسلط داشتند و به بهره برداری از آن می پرداختند تا اینکه در نهایت پس از تلاش های بسیار، امام قلی خان، امیر فارس توانست در 10 اردیبهشت 1031 هجری خورشیدی بر متجاوزان چیره شود و آنان را از تنگه هرمز و خلیج فارس اخراج کند.

شهادت تاریخ و فرهنگ شفاهی بر دریای پارس

از دوران پیش از امپراتوری پارسی، تاریخ و فرهنگ شفاهی نشان می دهد که ایرانیان پیش از هخامنش نیز آبهای جنوب ایران را "دریای جم"،"دریایی ایران" و"دریای پارس" می گفتند و حتی در سفرنامه فیثاغورس نیز نام دریای پارسی نوشته شده است.

در همین رابطه نوشته دیگر این دوران، سنگ نوشته های داریوش بزرگ در مصر است که یکی از آنها درباره کندن کانال نیل یا کانال سوئز از سده پنج پیش از میلاد می باشد. جغرافیدانان و جهانگردان بسیاری از جمله تالس ملیتی، آناکسی ماندر، هرودوت، تزیاس، گزنوفون و بطلمیوس بگونه ای به نام خلیج فارس اشاره کرده اند.

واژگان پارس، دریای پارس و خلیج فارس در زبانهای جهان به گونه هایی چون در عربی خلیج الفارسی، در انگلیسی پرشین گلف، در چینی بوشی وان، به اسپانیایی، پرتغالی و ایتالیایی گلفو پرسیکو و در یونانی پرسیکوس سینوس نامیده است.

در آغاز دوران اسلامی، دانشمندان عرب، آبهای جنوب ایران را به بحر فارس می نامیدند و در پاسداری از این نام کوشش داشتند.

ژوزه مانوئل گارسیا استاد و عضو جامعه جغرافیایی پرتغال درمقاله پژوهشی نوشته است که ترسیم نخستین نقشه ها به روش تازه به سال 1501 میلادی بازمی گردد و از آن زمان تاکنون همواره نام این دریا در نوشته ها و اسناد رسمی و غیرپرتغالی خلیج فارس آمده است.

پس از پرتغالی ها، هلندی ها در خلیج فارس حضور داشتند و در تمامی نامه نگاری های این دوره همواره از نام درست خلیج فارس بهره گیری شده است.

به هر حال سند های موجود در کتابخانه ها و آرشیوهای جهان از جمله اسکندریه، قاهره و 30 هزار لوح گلی پرسپولیس نشان می دهد که واژه خلیج فارس از آغاز تمدن در همه منابع وجود داشته است.

تمامی سازمان های جهانی از جمله سازمان ملل متحد از نخستین روزهای گشایش، همواره نام درست خلیج فارس را بکار برده اند. لذا تحریف و استفاده از نامهای جعلی که برخی از کشور برای خود ساخته تا سابقه و نامی در دنیا داشته باشند مورد پذیرش نیست.

امروز زیباترین نام برای خلیج فارس، همان خلیج فارس و به زبان انگلیسی Persian gulf است که دنیا با آشناست و نیاز به ساختن نامهای غیر مستند نیست و باید به گفتمان های پوچ پایان داد.