رونق اقتصاد روستایی به واسطه توسعه گردشگری کشاورزی
ایسنا/ براساس آخرین گزارش های بدست آمده، رونق اقتصاد روستایی به واسطه توسعه گردشگری کشاورزی صورت می گیرد.
رئیس انجمن علمی طبیعت گردی ایران گفت: گردشگری کشاورزی شامل فعالیت های مبتنی بر کشاورزی است که توسعه آن، اقتصاد روستایی را نیز تحت تأثیر قرار داده و رونق می بخشد.
فرید جواهرزاده پیرامون رونق اقتصاد روستایی به واسطه توسعه گردشگری کشاورزی اظهار کرد: گردشگری کشاورزی به معنای فعالیت های مبتنی بر کشاورزی است که گردشگران در مجموعه های مختلف مانند مزرعه، مرتع، محل کشاورزی و اماکن طبیعی به انجام فعالیتهایی می پردازند. در واقع گردشگری کشاورزی شامل حضور، بازدید و فعالیت گردشگران در مزارع و مراتع مانند مزارع زعفران، باغهای گل یا مراحل نگهداری کندوهای زنبور عسل و مراجعه به دامداری ها می شود.
وی ادامه داد: به تعبیری مباحث آموزشی، اقامتی و خرید از جمله اشکال گردشگری کشاورزی بشمار می رود. امروزه با توجه به افزایش جمعیت شهرنشین در دهه های اخیر، مردم برای فرار از شلوغی و آلودگی شهری، علاقمند به حضور در طبیعت و طبیعت گردی هستند و لذا فضاهای طبیعی و کشاورزی را در برنامه سفر خود قرار می دهند.
رئیس انجمن علمی طبیعت گردی ایران بیان کرد: گردشگری کشاورزی نیز در یک یا دو دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته است. اقامت در منطقه روستایی، همپوشانی زیادی با گردشگری کشاورزی دارد؛ در واقع گردشگری کشاورزی و گردشگری روستایی از جوانب فراوانی با یکدیگر همپوشانی دارند. برخی مواقع واژه مزرعه گردشگری نیز در خصوص گردشگری کشاورزی بکار می رود.
جواهرزاده اضافه کرد: مزرعه گردشگری تجارب آموزشی بسیار خوبی را برای بازدیدکنندگان به ارمغان می آورد که می تواند شامل حضور در جشنواره های مرتبط با فعالیتهای کشاورزی و دامداری شود. بنابراین از این طریق کشاورزان و دامداران، زمینهای کشاورزی خود و محل کسب و کار خود را به مقصدی گردشگری مبدل می سازند تا آنچه انجام می دهند را به مردم نشان دهند. در واقع گردشگری کشاورزی، درهای مزرعه را به سوی عموم باز می کند تا بازدیدکنندگان اطلاعاتی در خصوص آنچه در این فضاها انجام می شود، بدست آورند.
وی خاطرنشان کرد: فعالیت هایی مانند چیدن میوه، دوشیدن شیر، کره گیری، ماست بندی و تولید پنیر را میتوان در حوزه گردشگری کشاورزی انجام داد. بنابراین کشاورزان علاوه بر اینکه مزارع خود را به مقصد گردشگری تبدیل می کنند، آموزش هایی نیز در زمینه کشاورزی ارائه می دهند و از این رو راهی برای درآمدزایی ایجاد می کنند. از آنجایی که تهیه محصولات ارگانیک میان مردم رواج یافته است، بر این اساس از طریق گردشگری کشاورزی خرید این محصولات نیز رونق می یابد.
وی اضافه کرد: مسیری که اطلاعات لازم را برای گردشگر فراهم می سازد تا زمین و فعالیت های کشاورزی را درک کرده و به دانش و چگونگی تهیه غذای خود دست پیدا کند، به عنوان محور آموزش در گردشگری کشاورزی به شمار می رود. در واقع مزرعه کشاورزی تجربه بسیاری خوبی را برای کودکان، بزرگسالان و خانواده ها به همراه دارد.
رئیس انجمن علمی طبیعت گردی ایران افزود: شاید بتوان تعریف گردشگری کشاورزی را زیرمجموعه گردشگری روستایی دانست، اما به طور کلی گردشگری کشاورزی، تجربه های گوناگونی را ایجاد می کند که از جمله آنها می توان به سبک زندگی روستایی اشاره کرد. سبک زندگی روستایی عمدتا بر مبنای کشاورزی، دامداری و ماهیگیری است. همچنین آموزش های حوزه گردشگری کشاورزی در راستای آشنایی با انواع محصولات کشاورزی و پرورش دام و حیوانات صورت می گیرد.
به علاوه اقامت گردشگران معمولا در روستا صورت می گیرد که جذابیت ویژه ای به همراه دارد، در کنار این موارد این نوع از گردشگری، امکان تجربه برخی تفریحات مانند اسب سواری، الاغ سواری، درشکه سواری و ... را برای افراد ایجاد می کند و بطور کلی این موارد اثرات مثبتی در اقتصاد روستا ایجاد می کند؛ به عنوان مثال خرید محصولات روستایی مانند محصولات صنایع دستی، میوه ، سبزیجات و محصولات لبنی بر مهاجرت معکوس و اقتصاد روستا کمک کننده خواهد بود.
جواهرزاده عنوان کرد: شرکت در جشنواره های برداشت محصولات روستایی می تواند گردشگری مبتنی بر رویداد را نیز رونق بخشد. حضور و تماشای حیات وحش بویژه در مناطق حفاظت شده، جذابیت ویژه ای دارد، البته در شرایطی که خطرات احتمالی وجود نداشته باشد و شکار نیز صورت نگیرد. علاوه بر اینها لباس های محلی، غذاهای سنتی و محلی نیز به عنوان فرهنگ و در جهت زندگی روستایی تقویت می شود. در واقع این موارد را می توان به عنوان اهداف گردشگری کشاورزی و فعالیت هایی که موجب توسعه گردشگری کشاورزی و اقتصاد جوامع محلی و روستایی می شود، دانست.
وی تصریح کرد: در ایران ظرفیت بسیار بالایی برای رونق گردشگری کشاورزی وجود دارد، زیرا ایران دارای اقلیم های گوناگونی است که در نتیجه محصولات کشاورزی متنوعی به دنبال دارد. درحالیکه تصور کلی مردم دنیا نسبت به ایران، کشوری خشک و فاقد کشاورزی است. با وجود این که مناطق خشک در ایران زیاد است، اما این مناطق نیز محصولات کشاورزی متنوعی دارند، بر این اساس لازم است تبلیغات گسترده ای در داخل و خارج از کشور در این خصوص صورت گیرد. به این ترتیب شاید بتوان وجود تبلیغات منفی را بزرگترین مشکل یا مانع توسعه گردشگری در ایران دانست.
رئیس انجمن علمی طبیعت گردی ایران گفت: بنابراین با توجه به ظرفیت و شرایط موجود در کشور میتوان بسته های تورهای گردشگری کشاورزی را در مناطق مختلف ایجاد کرد. در این راستا میتوان زعفران در خراسان، خرما در جنوب و غرب کشور، زرشک در خراسان جنوبی، برنج در شمال کشور، پسته در کرمان، محصولات باغی مانند سیب، گردو، گیاهان دارویی، عرقیات مختلف و ... را نام برد که نشان دهنده ظرفیت گردشگری کشاورزی در کشور است.
جواهرزاده ادامه داد: بنابراین گردشگری کشاورزی در ایران بواسطه بخش متنوعی از محصولات در مناطق مختلف کشور، امکان جذب گردشگران بین المللی ایجاد می کند. گردشگری کشاورزی در ایران علاوه بر توسعه اقتصاد جوامع محلی، سبب رونق فرهنگ باستانی و میراث کهن فرهنگی نیز می شود. در واقع اصالت مهمان نوازی و فرهنگ غنی جوامع روستایی در ایران قدمت بسیار زیادی دارد و شاید بتوان از طریق گردشگری کشاورزی غنای فرهنگی و میراث کهن کشور را به جهانیان نشان دهیم.
وی در خصوص پیامدهای منفی که ممکن است بواسطه گردشگری کشاورزی ایجاد شود، بیان کرد: گردشگری کشاورزی، امکان انجام فعالیت هایی در مزارع و مراتع را برای گردشگران ایجاد می کند و بستری فراهم می سازد که آنها در راستای اهداف فرهنگی، تفریحی و آموزشی، در مناطق روستایی حضور پیدا کنند. بنابراین گردشگران لازم است توسعه پایدار گردشگری و کدهای اخلاقی را رعایت کنند. همچنین راهنمایان محلی و رسمی دوره دیده باید برخی آموزش ها و نکات هنگام حضور در مزارع و مراتع را مورد تأکید قرار دهند تا از این طریق مشکلات و آسیب هایی به مزارع محصولات کشاورزی وارد نشود و تجربه سفری به یادماندنی و بسیار خوب به همراه داشته باشد. بنابراین همواره باید ظرفیت مقصد گردشگری مورد توجه قرار گیرد و محیط مقصد برای حضور گردشگران آماده شود.