تاریخچه جشنواره جنگ بالش ها در 115 شهر جهان
در تاریخچه جشنواره جنگ بالش ها آمده که جنگ همیشه کلمه ای منفور بوده اما وقتی یه روز صبح از خونه بیرون بیاین و ببینید که مردم جای اسلحه با بالش به جون هم افتادن، کلی پر تو هوا پخش شده، دنیا سفید شده و لب ها خندون، اون وقته که شما هم مثل مردم 115 کشور جهان، عاشق جشنواره جنگ بالش ها میشین. مطمئنا این مدل از جنگ نرم بهترینشه، جنگی که مردم خودشون اون رو به راه انداختن و صبح روز موعود که به برسه، بالش و دوربین به دست راهی خیابون ها میشن. سعی می کنن جدی باشن و جلوی خندشون رو بگیرن، چشم غره برن مثلا و با همراهاشون تاکنیک های جنگی بامزشون رو مرور کنن. اما شیپور جنگ که نواخته بشه، اون وقته که همه با داد و فریادهای الکی سمت هم میدوئن، بالش هاشون رو اونقدر به همدیگه می کوبون تا اینکه وسط خنده هاشون، بالاخره بالش پاره بشه، پرها پخش و اون ها هم از قهقه رو زمین بیفتن. در مقاله دیدنی های جشنواره جنگ بالش ها هر چه بیشتر با قدمت جشنواره جنگ بالش ها آشنا می شوید.
کمی بیشتر درباره این جنگ نرم
همه ما یک درجه ای از جنگ بالش رو تجربه کردیم تو بچگی هامون یا حتی الان که بزرگ شدیم! اما اینکه ماجرا تبدیل به حرکتی اجتماعی بشه و تاریخ خاص خودش رو پیدا کنه، کار یه عده آدم خوشحال بوده. حالا دیگه چند سالی میشه که با رسیدن دوم آوریل، مردم بیش از 10 کشور جهان از جمله امریکا، انگلستان، هلند، استرالیا، مالزی، مجارستان، بلغارستان، برزیل دست به اسلحه یا همون بالش میشن تا جنگی سرگرم کننده و بدون خون و خونریزی رو سر بدن. جنگ از چند دقیقه تا چند ساعت طول میکشه، بیشتر تلفات هم مربوط به افرادی میشه که از خنده نفسشون رفته و یا اشکشون دراومده. هرچند که در بسیاری از شهرها، جنگ با خوشی شروع و همین طور با خوش هم تموم میشه اما در مقابل کشورهایی هم مثل چین هستن که پلیس بعد از چند ساعت، مردم رو متفرق میکنه. حالا اینکه با کلمه جنگ مشکل داشتن یا خوشحالی مردم بماند! در ادامه اما عکس هایی زیبا از دیدنی های جشنواره جنگ بالش ها رو قرار دادیم تا از شادی و هیجانی که منتقل می کنن، لذت ببرید.
بیان ازما یاد بگیرن ، اگه ما همچین چیزی داشتیم مطمئناً از سنگ به جای پر استفاده می کردیم . همانگونه که در چهار شنبه سوری به جای یک آتش کوچک که بشه فقط از روش پرید، کم مونده s300 آتش بزنیم،
ما تو خونه هر شب با بچه ها پشتی بازی میکنی و شادیم. ولی مرغ همسایه برامون غاز نیست که هر کاری غربیها کردند اوج تمدن بدونیم!
ما فقط بلدیم گریه کنیم
مردم ایران غمگین ترین مردم دنیاست