یکی از روستاهای زیبای کویری ایران که در نزدیکی دامغان واقع شده است

نمناک/ این خبر پیرامون یکی از روستاهای زیبای کویری ایران که در نزدیکی دامغان واقع شده است، نوشته شد.

یادگار تاریخ ایران شاهکاری بسیار زیبا با چشم اندازی حیرت انگیز به نام روستای رشم در قلب کویر ایران واقع است که چشم هر بیننده ای را به خود خیره می کند. وقتی از دامغان به طرف جنوب حرکت می کنید، حدود 10 کیلومتر نرسیده به معلمان توجه بسیاری از گردشگران به زیبایی های این روستا جلب می شود.

روستای رشم کجاست و چه جذابیتی دارد؟

یکی از قدیمی ترین شهرهای ایران دامغان می باشد که از گذشته تا کنون دارای ارزش و اهمیت زیادی می باشد. نام دامغان از مغان اخذ شده و به ده مغان مشهور بوده و معتقدند که مغان موجب آبادنی آن شده است. هوشنگ نبیره کیومرث که از سلاطین پیشدادی بود دامغان را بنا نهاده و برای مدتی هم پایتخت اشکانیان قرار و همچنین دامغان جز اقلیم چهارم نیز بوده است.

دامغان از قدیم الایام از ارزش والایی برخوردار بود، چرا که در مسیر جاده ابریشم و عبور از غرب به شرق از دیروز تا بحال بوده و درستی و تایید این ادعا زمانی روشن میشود که یونانی ها وقتی به این شهر می رسند و آن را آباد میبینند بخاطر وجود غذا و علوفه فراوان آن را "هکاتم پلیس" می نامند که امروزه هم به نامهای هکاتم پلیس و صد دروازه نامیده می شود. کویر پر از سر و راز است و دهکده با اصالت هم از رازهای کویر محسوب می شود. رشم را بیشتر با معدنهای کوه و معدنهای شداد می شناسیم.

جاهای دیدنی

در فاصله های دور از یکدیگر روستاها و آبادی هایی وجود دارند که اگرچه از هم دور می باشند ولی دارای شناسنامه و اصالت چندین هزار ساله هستند و رشم نیز از چنین خصوصیاتی برخوردار است. ساختار روستای رشم بصورت صخره ای و پلکانی نمایی زیبا و باور نکردنی از مهندسی بشر را به نمایش گذاشته بدین سان که خانه ها پشت به کوه دارند و از روبرو چشم به مزارع دوخته اند.

چشمه های روستا

روستای رشم در دامنه های کوه انار جا گرفته و در قسمت ورودی به کویر مرکزی ایران از طرف دامغان به جندق است. اطراف جاده دامغان به جندق در طرف چپ آن روستا رشم با دو چشمه آب قرار دارد که مسافران خسته با آن نفسی چاق کرده و تشنگی و خستگی راه را بدر می کنند. رشم زیبایی و سرزندگیش را مدیون چشمه هایی می داند که در روستا جاریست. وجود روستایی با این خصوصیات آن هم در دل کویر خشک و سوزان که گاهی تا چند صد کیلومتر اثری از حیات در آن نیست آنچنان موجب حیرت است که ایرانشناسی همچون مهرداد بهار را در بهت و حیرت فرو برده است.

معادن روستا

رشم با اینکه به عنوان یک منبع اقتصادی و در آمدزایی فعال است و دارای معادن زیادی است با این حال بیانگر این موضوع می باشد که اهالی این منطقه از وجود این معادن با خبر بودند و استخراج هم می کردند.

سنگ نگاره های باستانی

وجود سنگها و کتبیه هایی در دامنه های مرتفع شمال غربی روستای رشم را به شاهکاری بی نظیر در طبیعت کویر بدل کرده است. آثاری که در همه نقاط ایران مشاهده میشود در این سرزمین کویری نیز خودنمایی میکند.

یکی از بلندترین کوهای منطقه، کوه دختران یا چهل دختران است که در دامنه شرقی واقع شده است. بر روی این کوها نقشهایی از جمله بز کوهی (نماد آب خواهی) حک شده است هر چند تعداد این حکاکی ها کم است اما پیام و ارزش ملی فراوانی از خود برجای گذاشته است.

آرامگاه امامزاده عباس (ع)

نام دیگر این امامزاده شاهزاده عباس می باشد. شکل مرقد دارای یک هشت گوشه با یک گنبد پلکانی که مخصوص این منطقه می باشد. در سمت شرقی مرقد پلکانی وجود دارد که به سمت سقف گنبدی راه دارد گفته می شود که از بالای این بنا هم اذان گفته می شد هم به عنوان برج دیده بانی بکار می رفت. شرایط جغرافیایی خاص رشم، موجب شده تا رشم بر حاشیه شمالی کویر بزرگ نمک مسلط باشد در قسمت ورودی گذرگاه در میان کوه های انار و دزینا، با روستاهای شمالی کوههای شمالی کویر بزرگ نمک در ارتباط است. گنبد امامزاده عباس (ع) هم راههای شرقی غربی حاشیه شمالی کویر را احاطه کرده و هم بر دهانه گذرگاه اشراف دارد.

گورستان تاریخی

شاید کلمه گورستان تصویری هولناک و ترسناک از مکانی تاریک را به ذهن ما بیاورد ولی در دره رشم آنچه که زیبایی و قدرت تاریخی رشم را نمایان می سازد همین گورستان است.

گورستانی به عرض 200 متر و به درازای یک کیلو متر در سمت شرقی مسیر خشک دره رشم. جالب است بدانید چندین قبر این گورستان با قدمت 3 هزار سال بر جای ماندند.

قدیمی ترین قبرهای این گورستان در سمت شمال واقع است و هرچه به سمت جنوب بروید از قدمت گورها کاسته می شود، تا جاییکه در قسمت جنوبی رشم در پایین ترین سمت گورستان به قبرهای رشمی هم عصر می رسید که در مجاورت امامزاده عباس آرام گرفته اند.

گویا قبرهایی که در قسمت شمالی گورستان هستند قدمتشان به اوایل صدر اسلام بر می گردد آن زمان که بیشتر مردم هنوز ایمان نیاورده بودند، زیرا جهت آنها شرقی غربی نیست.

این گورستان هم به مثابه دیگر گورها بارها مورد سرقت و غارت قرار گرفته و از حفاری های شبانه در امان نبوده است، سنگ قبرهای این گورستان دارای حجاری های هندسی نمی باشد بلکه اسم شخص فوت شده برروی سنگی بزرگ نوشته شده و بالای قبر قرار داده شده است.

در میان قبرهای این گورستان قبری وجود دارد که 3 متر پهنا و 6 متر طول داشته و کناره های قبر با سنگهای بزرگی به صورت جدول احاطه شده است. این قبر بزرگ از طول به دو قسمت تقسیم شده و سنگ بزرگی که در مرکز این دو قسمت قرار دارد به خط زیبایی کلمه ی "عباسه" بر روی آن نقش بسته است.

تنها قبری که از سادگی برخوردار بود، قبری بود با یک سقف و چهار پایه از جنس آجر که بدون سقف و در قسمت داخلی حفاری عمیقی نیز انجام گرفته است.

این قبرستان در میان مردمان محل با نام قبرستان ایرج معروف است و اهالی آن را قسمتی از شهر بی سرخس می دانند و آن را به ایرجی ها نسبت داده اند. ایرج یکی از سه فرزند فریدون، پادشاه افسانه ای ایران بود.