پیشنهادی تازه درباره محل بازارچه دائمی هنرهای سنتی و صنایع دستی

ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، پیشنهادی تازه درباره محل بازارچه دائمی هنرهای سنتی و صنایع دستی صورت پذیرفت.

وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی که نداشتن بازار و محلی برای عرضه محصولات صنایع دستی را مهمترین مشکل هنرمندان می داند، بتازگی از دستوری که به موزه فرش داد تا بخشی از فضای آن به بازار دائمی هنرهای سنتی و صنایع دستی تبدیل شود، خبر داده است.

عزت الله ضرغامی در سخنرانی سمپوزیوم یکصد سال گردشگری در شرح ماجرای این تصمیم و دستور گفت: قطعا یکی از مشکلات صنابع دستی عرضه است، ما باید تسهیل عرضه و تقویت تقاضا کنیم. سیاست ما در صنایع دستی این است. از خانم محمودیان (معاون صنایع دستی) سوال می کنم که کجا محصولات صنایع دستی را عرضه می کنید، می گوید در بازار تهران 30 غرفه بود که کرونا آمد و بسته شد و الان عرضه نداریم. بنده در سفر ایلام همراه رئیس جمهور کامل از غرفه های صنایع دستی دیدن کردم، هنرمندان صنایع دستی در انواع و اقسام هنر غوغا کرده اند، فقط جایی برای عرضه ندارند. طرف در حوزه چرم بهترین کیف زنانه را تولید کرده است که به قیمت 600 هزار تومان می فروشد. همین کیف را در سپهسالار و خیابان های مرکزی تهران دو سه میلیون تومان نمی دهند. این هنرمند از شیره جانش مایه گذاشته برای همین 600 هزار تومان که جا ندارد آن را عرضه کند.

او اضافه کرد: در کنار موزه فرش، فضای بزرگی وجود دارد که مثل بیابان افتاده، جنوب آن پارک است و مردم در رفت و آمد هستند، در آن فضا گربه ها از سر و کول هم بالا می روند، کودکان کار آنجا جمع شده اند، آنقدر کثیف است که یکبار که سرزده رفتم، خواهش کردم ورودی این فضا را تمیز کنند، اینجا موزه است، مردم حداقل رغبت کنند وارد موزه شوند. الان هم که البته حدود یک ماه پیش بود، دستور داده ام آن محوطه باز را فورا به محل نمایش یا فروشگاه دائمی صنایع دستی تبدیل کنند. جمعیتی که آنجا می آید هیچ کجای تهران نیست، جمعه ها غلغله است و از پیاده رو آن نمیتوان حرکت کرد.

اما احمد محیط طباطبایی، مورخ، پژوهشگر و رئیس ایکوم ایران پس از شنیدن این سخنرانی، پیشنهاد دیگری را مطرح کرد و گفت: بین دو موزه فرش و موزه هنرهای معاصر زمینی قرار دارد که در طراحی اولیه به پارکینگ دو موزه اختصاص پیدا می کرد که متاسفانه هرگز آن طرح عملی نشد؛ زیرا 22 بهمن سال 56 موزه فرش افتتاح شد و فقط یک سال تا قبل از انقلاب فعالیت کرد و پس از آن، طرح ادامه پیدا نکرد. در ضلع شرقی موزه فرش نیز یک زمین بازی است که قرار بود در آن قسمت، ساختمان فرش های بزرگ پارچه ساخته شود که این طرح هم اجرا نشد. این زمین بعدها گرفته شد و به تصاحب پارک درآمد.

او افزود: بین دو موزه هنرهای معاصر و موزه فرش زمینی وجود دارد که قرار بود پارکینگ شود که نشد. همین فضا در دهه 60 به بازارچه فروش تولیدات زندانیان آزاد شده و افرادی که دچار معضل و مشکلاتی بودند، تبدیل شد تا به کار مثبت روی آورند. این فضا به تدریج و با دست به دست شدن، به بازارچه ای تبدیل شد که نمی شود اسمی روی آن گذاشت؛ بازارچه صنایع دستی یا صنایع محلی یا چه؟ همه چیز در این بازار پیدا می شود، درحالیکه ملک آن متعلق به موزه هنرهای معاصر است و می تواند به بازار صنایع دستی تبدیل شود و در اختیار تولیدکنندگان هنرهای سنتی و صنایع دستی قرار گیرد و همه از شهرداری تا مدیریت دو موزه کمک کنند تا این بازارچه در زمینی که قبلا کاربری مشابه داشته، برپا شود.

رئیس کمیته ملی موزه های ایران با بیان اینکه بهتر است نظم موزه فرش به هم نخورد، اظهار کرد: فضای موزه حتما به فعالیت های مرتبط با فرش باید اختصاص داشته باشد و فضای دیگری از آن محدوده را برای بازارچه صنایع دستی، هنرهای تجسمی و معاصر استفاده کنند.

محیط طباطبایی با اشاره به تصمیم هایی که در مقطعی برای جمع آوری این بازارچه در حاشیه موزه هنرهای معاصر گرفته شده، گفت: قرار بود این بازارچه جمع شود و تا جایی که یادم است موزه هنرهای معاصر سند ملکی زمین آن را هم گرفته است. شاید بهتر باشد این زمین به آنچه از اول بوده، برگردد و مختص تولیدکنندگان هنرمند بخش صنایع دستی و هنرهای سنتی باشد.