غاری کهن با عجایبی بسیار که در استان فارس قرار دارد

خبرگزاری تسنیم/ این خبر پیرامون غاری کهن با عجایبی بسیار که در استان فارس قرار دارد، برای شما نگارش شده است.

فارس با وجود داشتن دریاچه ها، آبشارها و غارهای بسیار یکی از استانهایی است که ظرفیت این نوع گردشگری را دارد. یکی از غارهایی که جاذبه گردشگری بسیاری دارد اما چندان شناخته شده نیست، غار بنوو است. در نزدیکی صحرای باغ لارستان غاری کهن با عجایب بسیار وجود دارد، این غار به نام بنوو دارای کتبیه هایی به زبان سانسکریت است و چهارطاقی هایی مربوط به دوران ساسانیان در نزدیکی آن قرار دارد.

این غار از لحاظ اکوتوریسم و ژئوتوریسم یکی از مناطق بی نظیر ایران و با وسعتی قریب به 3000 متر مربع و با ارتفاعی نزدیک به 50 متر در دل کوه گاوبست از رشته کوه های زاگرس جنوبی واقع شد. این غار از شگفتی های طبیعت در این قسمت از کشور پهناور ایران است. درباره نام این غار شگفت انگیز اقوال مختلفی وجود دارد از آن جمله عده ای بر این عقیده اند که نام اصلی آن داد بنیاد (محلی که برای دادخواهی) است و گروهی دیگر نیز نام آن را بن وو که ریشه لغوی آن در زبان محلی تقریبا" شیبه داد بنیاد است، می دانند. بهر روی آثار به جای مانده در این محل حکایت از آن دارد که این غار قرنها پیش از ورود اسلام محل سکونت قبایلی بوده که با آمدن اسلام به جاهای دیگر خارج از ایران کوچ کرده اند.

در این غار بیش از 24 حوض جهت جمع آوری آبی که در طول سال از سقف غار به صورت قطره های ممتد می چکد، توسط ساکنان اولیه آن ساخته شده است که در حال حاضر تقریبا 15 عدد آن سالم مانده و به روال گذشته عشایر ساکن در این محل از آبهای جمع آوری شده استفاده های فراوان می برند.

کناره های دیوار غار 12 حوضچه آب تقریبا به ابعاد5 در 3 و در راستای جنوبی 7 حوضچه به ابعاد 5 در 4 متر وجود دارد که در ضلع غربی آن 4 پلکان با خیز 30 سانتیمتر ساخته شده است. از عجایب دیگر این غار این است که چشمه آب شیرین آن در تمام فصول سال چه در سالهای پرباران و چه در خشکسالی جاری است.

نوشته های برجای مانده بر سنگ ها حاکی از آن است که این محل روزگاری محل سکونت افرادی بوده که زبان سانسکریت داشته اند و البته سمبل هایی در بنوو حکایت از وجود دین شیواپرستی در عمادده و بویژه در غار بنوو دارد. شیوا یا خدای درهم کوبنده هنگامی که خشم می گیرد نماد نابودی ظلم و ستم است.

معمولا پیروان شیوا دوست دارند در انزوا زندگی کنند و با ریاضت های فراوان و گاه چند ساله خود را برای کارهای عجیب و غریب آماده می کنند. همچنین سنگ نوشته ها و آثار حجاری شده در دل کوه و بر روی سنگ ها و منزلگاه ها در جاهای مختلف و پراکنده در کوه گاوبست حکایت از آن دارد که این قبیله نسبتا بزرگ در جاهای مختلف این کوه زندگی می کرده اند که آثاری را مانند برستو (در زبان محلی) یا بارانستان، قلعه قلات، گورستان های قدیمی که تا چندی پیش اثر آنها قابل مشاهده بود از خود بجای گذاشته اند.

در سالیان گذشته معبدی نیز در قسمت جنوبی این غار وجود داشت که بیشتر به آتشکده شبیه بود و در حال حاضر بر اثر سهل انگاری ها به کلی ویران شده است. با وجود قدمت عظیم این غار و سابقه باستانی همچنین آثار بر جای مانده در آن متاسفانه توجه جدی به این اثر نشده و آثار کندوکاوهای غیر مجاز افراد سودجو متاسفانه در جای جای این مکان باستانی بچشم می خورد.

در بخشهایی از دیواره های اطراف غار نیز نوشته هایی به خط عبری دیده می شود. درون غار هوای خنک و مرطوب جریان دارد. کف غار ناهموار است و شیب آن به سمت دهانه غار است. پیمایش این غار نیاز به ابزار فنی ندارد. غار بنوو با شماره 30119 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

علی نخبه، کارشناس زمین شناسی می گوید: غار بن وو یکی از قدیمی ترین غارهای منطقه و حتی ایران است و نقش مهمی در ژئوتوریسم منطقه لارستان دارد. این غار آهکی و ذخایر آبی خاصی دارد که باید حفظ شوند. زهرا تفضلی، کارشناس باستان شناسی نیز بر این باور است که در این غار هر سه نوع گردشگری تاریخی، طبیعی و جغرافیایی دیده می شود. غار بنوو ترکیبی بی نظیر از تاریخ و ژئوتوریسم است و در مسیر غار بهترین و زیباترین دره ها وجود دارد که می تواند فرصتی برای سرمایه گذاری در زمینه گردشگری طبیعی و تاریخی باشد و تا حدودی مشکلات مربوط به بیکاری را در منطقه کاهش دهد.