کتابخانه ملک بزرگترین موقوفه فرهنگی کشور است

ایسنا/ براساس آخرین خبرهای منتشر شده، کتابخانه ملک بزرگترین موقوفه فرهنگی کشور است.

مریم میقانی، رئیس کتابخانه ملک در یادداشتی آورد: هشتاد و چهار سال از وقف کتابخانه ملی ملک بر آستان قدس رضوی می گذرد. حاج حسین آقا ملک، بازرگان مرد فرهنگی که در سال 1314 نیت ذهنی و همیشگی خود را جهت پایه گذاری کتابخانه معظمی جهت استفاده کافه و عامه سکنه ایران و تحقق هدفی که آن را ارتقای فرهنگ عامه می نامید، به منصه ظهور رسانیده بود. در آبان سال 1316 این مجموعه عظیم و ارزشمند را وقف آستان ملایک پاسبان رضوی کرد تا شعبه ای باشد از کتابخانه ای که در مشهد مقدس و در حرم مطهر رضوی قرار داشت.

حاج حسین آقا که از اوان جوانی علاقه خود را به خواندن کتاب و گردآوری کتابهای نفیس و منحصر بفرد خطی نشان داده بود و تا آن زمان تعداد قابل توجهی از این آثار را گردآوری کرده بود، پس از تشکیل هسته اولیه کتابخانه در مشهد مقدس و با انتقال آنها به خانه پدری خود واقع در بازار بین الحرمین، این بار با وقف آن بر آستان قدس رضوی به نوعی تضمین ماندگاری این موقوفه ارزشمند را کرده و با اختصاص زمین ها و اموالی در خراسان آن زمان و همچنین دکان هایی در بازار بزرگ تهران، تامین منابع مالی جهت استمرار و حیات موقوفه خویش را تدبیر کرد.

این بزرگترین موقوفه فرهنگی که به گواه اهل فن یکی از شش کتابخانه برتر و ارزشمند کشور ایران است، محل رجوع فرهنگ دوستان و ایران شناسان از سراسر دنیا بوده و به عنوان یکی از گنجینه ها و ذخایر نسخه های خطی منحصر بفرد شناخته می شود. مولفه ای که کتابخانه ملک را از سایر مراکز مشابه خود متمایز کرده، همت و نیت والای گردآورنده آن یعنی حاج حسین آقا ملک بود که با نیت حسنه وقف تمام توان و توجه خود را به این میراث ماندگار معطوف کرده و در وقف نامه خود شرایطی را جهت ساری و جاری بودن آن و حفظ از رکود و خاموشی پیش بینی کرده است.

در وقفنامه 8910 که مهمترین وقفنامه وی بشمار می رود، پس از بیان مسائل متعدد جهت حفظ و حراست از گنجینه کتابخانه، نظیر ممنوعیت استعمال دخانیات در کل ساختمان و حتی انذار از تر کردن سرانگشتان به آب دهان جهت تورق کتاب ها و نسخ؛ تذکرات لازم جهت مرمت و صحافی کتب را نیز متذکر شده و به رسم همه علاقمندان و دوستداران کتاب که امانت کتاب را راهی جهت از بین رفتن و مفقودی کتاب می دانند، امانت و خروج کتاب از کتابخانه را ممنوع کرده است.

ذهن باز و فراگیر واقف باعث درج نکاتی در وقف نامه ها شده که هر انسان دغدغمند و آگاهی را از توجه به این ظرایف و دقایق در آن برهه زمانی به تحسین و شگفتی برمی انگیزد. به هرحال آشنایی با شخصیت برجسته و ارزشمند این واقف فرهنگی که در عصر و زمانه خود مطمئنا یگانه دوران بود، راه را برای معرفی بیشتر و بهتر سنت حسنه وقف فراهم کرده و اذهان را به مقوله وقف فرهنگی بیشتر رهنمون می کند.